Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Wybierając rodzaj podłogi w dzielnicy mieszkalnej, wiele zatrzymuje się na produktach dywanowych. Należy zauważyć, że taka powłoka nie tylko pełni funkcję izolacji podłogi, ale także nadaje pomieszczeniu szczególny urok. Ręcznie robione dywany zasługują na szczególną uwagę. Ręcznie robione wyroby są dobrej jakości i ciekawie zaprojektowane przez autora. Takie modele podkreślają oryginalność i ekskluzywność aranżacji wnętrz.
Funkcje
Dywany są uważane za jedne z najstarszych wynalazków. Były wykorzystywane do izolacji i jako dekoracja domu, a także były atrybutem bogactwa. Produkcja dywanów zrodziła się w momencie, gdy człowiek opanował obróbkę sierści zwierząt.
Rękodzieło zawsze miało status odrębnego dzieła sztuki. Każdy ręcznie wykonany model jest wyjątkowy. Z całym pragnieniem mistrz nie będzie w stanie dokładnie odtworzyć swojego arcydzieła.
Należy zauważyć, że ręcznie robione powłoki mają wyższy koszt w porównaniu z ich odpowiednikami wytwarzanymi w warunkach przemysłowych. Obecnie jednak ręcznie robione wykładziny podłogowe stają się coraz bardziej popularne. Takie produkty mogą nie tylko nadać wnętrzu orientalnego charakteru, ale mogą również stanowić doskonały dodatek do klasycznych stylów.
Podkreślmy główne zalety i różnice modeli ręcznych:
- trwałość;
- stosowanie naturalnych składników;
- przyjazność dla środowiska materiałów;
- wyłączność;
- szczegółowe wzory;
- nachylenie stosu jest w jednym kierunku;
- asymetria krawędzi;
- nierówności we wzorze.
Inną cechą charakterystyczną takich produktów jest różnica w odcieniach jednego koloru nici. Aby opisać to zjawisko, używa się terminu „abrash”, co oznacza widmo tęczy.
Gatunki
Ręcznie robione dywany są podzielone na trzy główne typy: palowe, niepylące, wykonane z filcu. Dodatkowo takie produkty wyróżniają się kształtem (owalne, okrągłe, prostokątne, dywanowe) i wielkości.
Powłoki palowe mają złożoną strukturę, co sprawia, że proces wytwarzania takich produktów jest bardziej pracochłonny i trudny.
W wykonywaniu tego typu powłok stosuje się trzy nici:
- nić podstawowa;
- kaczki (tworzą węzeł dywanu);
- nitka ustalająca liczbę węzłów.
Modele stosu są podzielone na wiązane i tuftowane. Produkty sferoidalne są uważane za najtrudniejsze do wytworzenia. Jednocześnie mają największe piękno i wartość w porównaniu z innymi typami wykonanymi ręcznie. Produkty sferoidalne składają się z równoległych (podstawy), poprzecznych (przeplatają się między równoległymi i służą jako guzki blokujące) i wiązanych nitek.
Występują następujące typy węzłów:
- „Giordes” (turecki podwójny);
- Berber;
- Senne (singiel perski);
- Tybetański;
- hiszpański
Oprócz stosu w produktach sferoidalnych znajduje się grzywka. W tym przypadku frędzla odgrywa rolę kontynuacji dywanu. Takie produkty mają doskonałą jakość i trwałość, a włókna runowe są coraz prostsze w miarę upływu czasu, dzięki czemu dywan staje się bardziej miękki.
Okładki pułapek otrzymały swoją nazwę dzięki metodzie produkcji. Ręczne zalewanie to wkładanie włókien i nici (za pomocą specjalnego narzędzia) do wcześniej przygotowanej podstawy. Z tyłu produktu przymocowana jest dodatkowa podstawa, która utrzymuje włókna razem.
Nie pozostawiające kłaczków ściereczki są łatwiejsze w produkcji. W produkcji takich modeli najczęściej stosuje się dwa wątki: krzyżowy i wzdłużny. Gwint podłużny jest podstawą produktu, przez który gwintowany jest wątek poprzeczny - w określonej kolejności.
Niestrzępiące się modele dzielą się na:
- sumachs;
- kilimy;
- Pałace.
Pałac to najłatwiejszy i najtańszy rodzaj ręcznie robionych dywanów. Paleta kolorów dywanów jest często monotonna (dozwolone jest posiadanie produktu w paski). Przeplatanie takiego modelu składa się z przędz osnowy i wątku, co sprawia, że tekstura produktu wygląda jak tkanina.
Kilimy różnią się oryginalnym designem i niskim kosztem, co czyni je popularnymi. Struktura takich modeli zawiera wiele ozdób. Wzór jest wykonywany przez przesunięcie wątków wątku różnych palet na danym obrazie.
Sumakh - modele bez stosu z różnymi wzorami. Specyfiką tego typu powłoki jest to, że ornament jest tworzony za pomocą dodatkowej kolorowej nici. Trzecia nić jest prowadzona wokół nici podstawy, co tworzy teksturę warkoczyków. Końce kolorowych nici, z których tworzony jest wzór, są częściej wprowadzane do wnętrza produktu. Z tyłu dywanu znajduje się rodzaj poduszki z nici, która dobrze zatrzymuje ciepło.
Dodatkowo są ręcznie filcowane modele. Pokrowce z filcu wykonane są w technologii filcowania wełny. Dzięki tej metodzie produkcji filcowe siatki mają wysoką gęstość i są bardzo ciepłe.
Projektant
Ekskluzywne, ręcznie wykonane modele są osobnym dziełem sztuki. Elitarne produkty autorskie mogą być tworzone zarówno na pomysł i szkice projektanta, jak i na zamówienie (zgodnie z kryteriami kupującego). W produkcji ręcznie wykonanych powłok projektanci używają wyłącznie nowoczesnych i wysokiej jakości materiałów. Z czasem taki produkt stanie się prawdziwym antykiem. Zabytkowe dywany to ekskluzywne i bardzo cenne elementy wyposażenia wnętrz.
Dywany designerskie wykonane są w nowoczesnym i klasycznym stylu. Sztucznie starzone produkty są bardzo popularne. Na takich modelach można zobaczyć starożytne rysunki, częściowo zagubione obrazy, starożytne ornamenty, arabską lub egipską symbolikę, niestandardowe kształty geometryczne. Odpowiednio dobrany model autorski jest w stanie podkreślić niemal każdy projekt wnętrza, aby przekazać jego oryginalność.
- Zaprojektowany dywan w wieku ze starożytnym ornamentem w salonie.
- Model ze sztucznym tarciem w kuchni w nowoczesnym stylu.
- Autorski produkt o oryginalnym kształcie z wełnianym stosem.
- Nowoczesny model designerski we wnętrzu strychu.
Jak ręcznie wyplatać dywany?
Ręcznie robione modele wykonane są głównie z wełny owczej, jedwabiu i bawełny. Wełna owcza jest najwygodniejsza w pracy, trwała i tania. Mistrzowie czasami używają wełny koziej lub wielbłądziej, co sprawia, że stos produktu jest bardziej błyskotliwy. Jedwab jest najdroższym włóknem naturalnym, dlatego nie jest często używany do produkcji dywanów. Bawełna jest najczęściej używana do produkcji bazy dywanowej.
Zgodnie z metodą produkcji tkanin, następująca klasyfikacja jest stosowana ręcznie:
- Wiklina. Na nitkach węzłów bazowych są związane. Takie produkty mają stos o różnych długościach i frędzlach.
- Tkane. Wątek przędzy i skrętu osnowy na krośnie. Brakuje stosu tkanych produktów.
Rozważmy przykład wzorów drzemek, jak ręcznie wykonać dywany. Technologia produkcji nie zmieniła się wiele na przestrzeni wieków. Początkowo master jest określany za pomocą wzoru i parametrów produktu (rozmiar, kształt, liczba nici dla osnowy i wątku). Potem przychodzi przygotowanie wełny.
Jakość dywanu jako całości będzie zależała od tego etapu. Skóra owcza jest czyszczona z brudu, porysowana i pomalowana. Po przetworzeniu wełna jest wirowana. Więc weź nici do tkania.
Następnie mistrz sam wytwarza produkt, wykorzystując technikę tkania lub tkania. Gotowy produkt jest oczyszczany z pozostałych nici i brudu, którego pole jest poddawane suszeniu. Ostatnim etapem jest wyrównanie wysokości pala.
Jak zdefiniować pracę ręczną?
Znając cechy i technologię ręcznie tkanego dywanu, można łatwo odróżnić je od produktów wytwarzanych maszynowo. Aby uniknąć podróbki, wybierając model ręcznej produkcji, należy zwrócić uwagę na następujące szczegóły:
- Grzywka w produktach wykonanych ręcznie nie jest szyta na płótnie, ale jest jej kontynuacją. Na dywanach wytwarzanych maszynowo frędzle są zawsze szyte.
- Guzki Ręcznie wykonane modele mają węzły u podstawy stosu, ponieważ stos jest całkowicie dzianiny ręcznie.
- Kręte krawędzie (z wyjątkiem modeli owalnych i okrągłych). Uzwojenie boczne krawędzi wyrobów ręcznie wykonanych jest nierówne. W maszynach roboczych ściegi są jednolite i mają takie samo wcięcia.
- Znakowanie Na produktach pracy maszynowej znajdują się paski z informacjami o producencie, numerze seryjnym i składzie. Na ręcznie malowanych płótnach takie tagi są prawie zawsze nieobecne (na niektórych produktach w pobliżu frędzli wskazany jest podpis autora).
- Wady i nieprawidłowości w ornamentie. Wykonując ręcznie dywany, rzemieślnicy często pomijają drobne szczegóły na rysunku.
- Materiał . Przy ręcznym wytwarzaniu dywanów preferowane są materiały naturalne. Syntetyki stosowane są głównie w produkcji maszyn.
- Kolor Ręcznie robione nici często mają nierówny kolor (różne odcienie tego samego koloru).
Warto zwrócić uwagę na takie rzeczy jak elastyczność, rysowanie na odwrotnej stronie, połączenie materiałów, kierunek pala. Rękodzieła są bardziej elastyczne (ze względu na brak bazy klejącej) i można je łatwo zginać na pół. Wzór z wnętrza dywanu jest wyraźnie widoczny i powtarza wzór z przodu. Stos ma nachylenie w jednym kierunku, więc ręcznie robione płótno ma jasne i ciemne części.
Producenci
Pierwsze centra tkania dywanów powstały w Indiach, Chinach, Iranie i Pakistanie. Do tej pory produkcja dywanów jest prowadzona w wielu krajach na całym świecie.
Chiny są jednym z pierwszych krajów, w których powstały centra tkackie dywanów. Tradycyjne chińskie powłoki wyróżniają się dużym kwiatowym wzorem i wysokim stosem. Wśród nowoczesnych modeli można znaleźć płótna różnych form i materiałów - z wzorami narodowymi (yin-yang, smoki, hieroglify). Popularna chińska okładka z wytłoczonym stosem fryzury. Dzięki zastosowaniu takiej technologii cięcia drzemki obraz na dywanie okazuje się obszerny.
Tkanie dywanów nie ma indyjskich korzeni, ale ma długą historię rozwoju w tym kraju. Pierwsze dywany powstały pod wyraźnym wpływem perskim, ale późniejsze rękodzieła zaczęły pokazywać swoje cechy narodowe.
Dzikie zwierzęta, zwierzęta i ptaki były najczęściej używane jako wzory. Wybierając materiał do produkcji towarów, rzemieślnicy wybierają głównie jedwab. Ręcznie robione indyjskie modele jedwabiu są wysokiej jakości. Wygląd takich produktów nie pogarsza się z czasem.
Niektóre rodziny i całe dynastie rzemieślnicze początkowo zajmowały się produkcją dywanów w Iranie. Rysunki na takich produktach odzwierciedlają lokalną kulturę kraju i zwyczaje ludowe. Iran do dziś pozostaje liderem w produkcji dywanów. Irańskie dywany są często sprzedawane pod nazwą „perska”.
Pakistańskie dywany wykonane są głównie z wełny. Na dywanach dominują wzory kwiatowe i geometryczne. Pakistańskie dywany są podzielone na jeden poziom i dwa poziomy. Produkty związane z pierwszym typem, miękkie i łatwe do zginania.
Dwuwarstwowe modele mają większą sztywność i trwałość. Charakterystyczne odcienie pakistańskiej podłogi są złote i czerwone (kolory te są obecne w każdym produkcie dywanowym).
Powinniśmy również wyróżnić ręcznie robione dywany z Nepalu. Gama kolorów produktów nepalskich jest lekka. Takie dywany są idealne do tworzenia ciepłej atmosfery w pokoju.
Węzły w produktach nepalskich są ściśle ze sobą powiązane. Po zakończeniu procesu tkania przez kapitana produkt jest poddawany starannej obróbce (powierzchnia dywanu jest myta). Dzięki praniu wzory na dywanach zyskują bogaty odcień, który jest znakiem rozpoznawczym produktów nepalskich.
W tym filmie możesz zobaczyć proces produkcji ręcznie robionych jedwabnych dywanów.