Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Każdy, kto ma własną stronę, chciałby otrzymywać świeże warzywa nie tylko sezonowo, ale przez cały rok. Ponadto w okresie jesienno-zimowym koszt świeżych warzyw jest dość wysoki, więc ich wdrożenie przyniesie dodatkowy zysk. Niestety, żadna pojedyncza roślina nie może rosnąć w normalnej szklarni w zimie, ponieważ temperatura podłoża na powierzchni jest zbyt niska. Na pomoc może przyjść specjalna konstrukcja zwana „termosem szklarniowym”.

Po raz pierwszy zaproponowano ten projekt do uprawy roślin w warunkach silnego mrozu. Taki termos to wysoka szklarnia, z których większość znajduje się pod ziemią. Dziś jest najcieplejszą i najbardziej dochodową szklarnią do uzyskiwania nie tylko sezonowych upraw, ale także dobrych zbiorów owoców cytrusowych, które rzadko występują w środkowej linii.

Plusy i minusy

Nowo wybudowane szklarnie znacznie różnią się od tradycyjnych szklarni z ogrzewaniem elektrycznym.

Jego korzyści obejmują następujące.

  • Niezawodność i trwałość. Bardziej trwałe materiały są najczęściej używane do montażu konstrukcji niż w małych szklarniach, więc będą działać dłużej niż dziesięć lat.
  • Wysoka przepuszczalność światła. Jest to około 91% i rząd wielkości wyższy niż w starych opcjach. Rośliny otrzymają maksimum światła słonecznego i szybko się rozwijają i rosną.
  • Ochrona przed warunkami atmosferycznymi. Takie szklarnie mogą być bezpiecznie instalowane na obszarach z huraganowymi wiatrami i częstym gradem. Jego fundament i rama są prawie całkowicie wkopane w ziemię, więc jest chroniony przed uszkodzeniem.
  • Dobrze utrzymuje ciepło wewnątrz dzięki szczelności. Najlepszą powłoką według wielu opinii właścicieli jest poliwęglan. Nawet przy braku ogrzewania wewnątrz szklarni w trzydziestostopniowym mrozie, utrzymuje ona wewnątrz temperaturę dodatnią. Pomoże to zaoszczędzić dodatkowe środki, które są wydawane na instalację i korzystanie z dodatkowych grzejników.
  • Mikroklimat w podziemnej szklarni jest jak najbliżej naturalnego, co wpływa na tempo wzrostu warzyw i liczbę ich owoców.

Jeśli podczas budowy zostaną zastosowane wszystkie technologie i wybrane zostaną wysokiej jakości materiały, wówczas ciepła konstrukcja będzie w stanie przetrwać bez większych napraw przez około 15 lat.

Z minusów takiej szklarni można zauważyć następujące.

  • Złożoność instalacji. Jest dość trudno samodzielnie zaprojektować i zainstalować wszystkie systemy takiej szklarni. Konieczne jest, aby mieć pomysł na instalację nie tylko ramy, ale także instalacji elektrycznej i wentylacyjnej. Ponadto konieczne jest zbudowanie małego systemu kanalizacyjnego.
  • Budynek, choć szybko się opłaca, wymaga bardzo znacznych jednorazowych kosztów. Musisz kupić drogie materiały i zapłacić za pracę budowniczych.

Jeśli możliwe jest samodzielne zbudowanie struktury, znacznie zmniejszy to obciążenie finansowe. Jednocześnie praktycznie nie ma kosztu utrzymania konstrukcji. Ponadto ta szklarnia pozwala zmniejszyć ilość chemikaliów, które chronią rośliny przed różnymi szkodnikami, ponieważ zimą po prostu nie mają dokąd pójść.

Zasada działania

Zasada działania takiej energooszczędnej szklarni polega na tym, że podłoże na głębokości 2-3 metrów nie tylko nie zamarza, ale praktycznie nie zmienia swojej temperatury w zależności od temperatury powietrza. Niewielkie wahania są bardziej zależne od głębokości wód gruntowych, a nie od mrozu lub śniegu. Różnica temperatur w nocy iw dzień nie przekracza 5 stopni, więc ogrodnictwo jest możliwe przez cały rok. Szkielet konstrukcji może być wykonany z tradycyjnego metalu lub drewna lub w postaci cegieł lub betonowych bloków.

Górna część szklarni, wystająca ponad ziemię, jest przezroczysta. Przez nią przenikają promienie słoneczne, które są tak niezbędne dla wzrostu owoców i warzyw. Dach może być wypukły lub płaski, wykonany ze szkła lub poliwęglanu. Czasami dach może przypominać unikalne skandynawskie geotermy, które wpuszczają 4 razy więcej światła słonecznego niż zwykłe „domy”. Taka szklarnia jest nazywana „wegetariańską”, jest nawet wystarczająco dużo światła w półmroku na wzrost i rozwój roślin. Wewnętrzne ściany budynku, znajdujące się pod ziemią, pokryte są specjalnym materiałem lustrzanym. Światło, przenikające przez dach, odbija się od błyszczącej powierzchni i rozprasza w takiej szklarni. W ten sposób rośliny otrzymują kilka razy więcej światła niż w warunkach naturalnych.

Gatunki

Pomimo tych samych zasad pracy, szklarni, termosy można podzielić na kilka oddzielnych typów.

Underground

Na powierzchni ziemi widoczny jest tylko dach takiej szklarni, a reszta przestrzeni jest wkopana w ziemię. Aby było łatwo zejść, konieczne jest wzniesienie małej drabiny przy wejściu. Szczególną uwagę zwraca się na takie oświetlenie szklarniowe. Ponieważ światło przenika do wnętrza tylko do górnego przezroczystego „okna”, konieczne jest zorganizowanie dodatkowego sztucznego oświetlenia lub pokrycie ścian materiałem odblaskowym. Dach może być wykonany w tym samym stylu, co skandynawski wegetarianin. Tak więc utrata światła słonecznego zostanie zminimalizowana. Takie szklarnie mogą mieć do 6 metrów głębokości i są wykorzystywane do uprawy południowych upraw nawet w okresie zimowym w środkowej strefie klimatycznej.

Wpuszczony

Najczęściej można znaleźć taką wersję termosu szklarniowego, ponieważ jest on tylko nieco gorszy od podziemnej szklarni, ale znacznie łatwiejszy w instalacji. Szklarnia to mała ziemianka, której ściany są wpuszczone w ziemię na pewnej wysokości. Część ścian i dach szklarni pozostają nad ziemią i są wykonane z przezroczystego szkła lub poliwęglanu. W takiej szklarni jest znacznie więcej światła, więc wystarczy osłonić powierzchnię wewnętrzną materiałem lustrzanym, a sztuczne oświetlenie nie będzie potrzebne.

Chiński

W przeciwieństwie do tradycyjnych budynków domowych, taka szklarnia ma tylko jedną przezroczystą ścianę. Pozostałe ściany zbudowane są z cegły, betonu, drewna lub ziemi. Rama niektórych szklarni to duży łuk, spoczywający bezpośrednio na ścianie budynku mieszkalnego. Taka szklarnia zwykle nie jest zbyt głęboka, ponieważ wystarczająca ilość ciepła pochodzi z przestrzeni życiowej dla normalnego wzrostu roślin.

Narzut z poliwęglanu

Poliwęglan dość dobrze chroni rośliny przed opadami atmosferycznymi i silnymi wiatrami. Konstrukcja jest stabilna i łatwo jest wymienić w niej oddzielny element bez demontażu całej konstrukcji. Jednak zimą w szklarni naziemnej jest wystarczająco zimno, ziemia na powierzchni może być całkowicie zamarznięta, dlatego konieczne jest zainstalowanie dodatkowego ogrzewania i skomplikowanego systemu wentylacji.

Aby określić rodzaj szklarni termos, należy wybrać miejsce, w którym zostanie zbudowana. Przede wszystkim konieczna jest analiza gleby, aby struktura nie „unosiła się” na podłożu wód gruntowych.

Siła struktury i wielkość zagłębienia w szklarni są wybierane na podstawie głębokości zamarzania gleby w okresie zimowym oraz w jakim stopniu temperatura powietrza w poszczególnych regionach spada.

Jak to zrobić

Przed przystąpieniem do zakupu niezbędnych materiałów konieczne jest wykonanie rysunku przyszłej szklarni. Dzięki niemu łatwo będzie obliczyć odpowiednią ilość materiałów, a także obliczyć wszystkie ilości. Jeśli szklarnia znajdzie się na zboczu, konieczne jest obliczenie prawidłowego kąta nachylenia dachu, aby uzyskać maksymalną ilość naturalnego światła słonecznego. Najbardziej optymalny kąt wynosi od 35 do 45 stopni.

Do budowy ścian podziemnych najlepiej nadają się termobloki, które wykonane są z dwóch płyt styropianowych połączonych mostami. Są one instalowane jako stałe szalunki, a blat wylewany jest betonem. Spieniony polistyren pozwoli zachować większą ilość ciepła wewnątrz pomieszczenia niż zwykły monolit betonu.

Do ramy dachu potrzebna jest drewniana belka lub droższy, ale mocniejszy profil metalowy. Najlepiej zamówić profesjonalną ramę wykonaną z metalowych profili, ponieważ aby z nią pracować, potrzebna jest własna spawarka i spora umiejętność z nią współpracować. Drewno należy wstępnie impregnować specjalnymi impregnatami ochronnymi, które chronią go przed wilgocią i szkodnikami.

Do pokrycia dachu można użyć gęstej folii z tworzywa sztucznego, szkła lub poliwęglanu. Folia jest tańsza niż inne materiały, ale jej żywotność będzie wynosić tylko 2-3 lata. A jeśli film przebije się w jednym miejscu, będzie musiał zostać usunięty i całkowicie zmieniony. Szkło jest dość trwałe, ale kruche i bardzo drogie. Najlepiej kupić plastikowy poliwęglan odporny na wstrząsy, który w przypadku odkształcenia można zastąpić kawałkami. Ponadto poliwęglan chroni rośliny przed nadmiernym promieniowaniem ultrafioletowym.

Potrzebna będzie łopata, młotek, miarka i poziomica, kielnia, betoniarka i wyrzynarka. Do montażu łączników potrzebny jest śrubokręt lub zestaw śrubokrętów i szczypiec. Ponadto należy zaopatrzyć się w elementy złączne, piasek i żwir do układania fundamentów, a także tynk do obróbki wewnętrznej powierzchni ścian.

Po obliczeniu i zakupie wszystkiego, czego potrzebujesz, możesz przejść bezpośrednio do procesu instalacji. Budowa szklarni pit odbywa się w kilku etapach.

Kopanie i układanie fundamentów

Ponieważ główna część szklarni będzie zlokalizowana pod ziemią, konieczne jest wykopanie w niej głębokiego dołu. Szklarnia powinna zejść co najmniej 2 metry. Wszystkie krawędzie są starannie wyrównane, fundament jest wylewany na obwodzie. Ściany i dach przyszłej szklarni spoczną na niej.

Montaż ścian podziemnych

Po utwardzeniu fundamentu i całkowitym utwardzeniu można rozpocząć budowanie ścian. Najlepszym rozwiązaniem byłoby przymocowanie bloku termicznego do ramy metalowej lub drewnianej. Będą chronić przestrzeń przed ekstremalnymi temperaturami i przenikaniem ścieków.

Izolacja ścian podziemnych i ogrzewanie pomieszczeń

Dzięki temu rozwiązaniu starannie wciera się wszystkie połączenia i szczeliny między oddzielnymi blokami ściany. Cała powierzchnia wewnętrzna jest pokryta izolatorem termicznym w postaci specjalnej folii w celu utrzymania pożądanej temperatury i mikroklimatu. Jeśli w regionie występują silne przymrozki w zimie, z góry taką folię można dodatkowo pokryć foliowaną izolacją. Aby dodatkowo ogrzać glebę, można zainstalować pod nią system „ciepłej podłogi”. Aby ogrzać powietrze, można użyć akumulatorów ciepła w postaci beczek lub dużych butelek wypełnionych wodą.

Montaż dachu

Dach na drewnianej ramie jest wykonany z jedną lub dwiema rampami. Grzbiet łączy się ze ścianami długimi krokwiami, na których zamontowane są belki poprzeczne. Na ramę kładzie się folię lub montuje się poliwęglan lub szkło. Dla lepszej izolacji termicznej można układać poliwęglan w dwóch warstwach, wstawiając między nie specjalny profil.

Układ wnętrza

Szklarnia jest elektrycznością i instalacją wodociągową, zainstalowana instalacja kanalizacyjna, w razie potrzeby ustaw automatyczne podlewanie. Przy braku oświetlenia ustaw lampę, przy której wydajność będzie znacznie wyższa. Ziemię wylewa się na podłogę szklarni i powstają łóżka.

Oświetlenie i aranżacja łóżek

Do instalacji dodatkowego oświetlenia szklarnie pasują do następujących typów lamp.

  • Fluorescencyjny. Lampy te nie ogrzewają powietrza, dając światło roślinom w pożądanym widmie. Są niedrogie, trwałe i mogą być montowane zarówno na poziomej, jak i pionowej powierzchni.
  • Wyładowanie gazu. Są to lampy rtęciowe, metalohalogenkowe lub sodowe, które są najczęściej stosowane w dużych szklarniach przemysłowych. Świecą w widmie niezbędnym dla roślin o większej mocy świetlnej niż luminescencyjne, jednak ich koszt jest znacznie wyższy.
  • LED. Takie lampy są najczęściej stosowane w małych szklarniach domowych. Mają najdłuższy okres użytkowania i dostosowują się do pożądanego widma. W zależności od potrzeb kultury możesz wybrać światło niebieskie, czerwone lub kombinowane. Jedyną wadą takiego sprzętu jest jego wysoki koszt.

Oprócz odpowiedniego oświetlenia w termosie szklarniowym należy zadbać o organizację odpowiednich łóżek. Powinny mieć około 100-120 cm szerokości i około 5-10 cm wysokości. Duża szerokość łóżek jest niewygodna w utrzymaniu, a mniejsza jest zbyt mała dla normalnego rozwoju systemu korzeniowego wielu warzyw. Między łóżkami muszą znajdować się co najmniej 50 cm wolnej przestrzeni na tory. Jeśli szklarnia jest wystarczająco szeroka na trzy grzbiety, centralna może być wykonana do 150 cm szerokości, ponieważ może być obrabiana z dwóch stron. Każde łóżko musi być zainstalowane na pokładzie ograniczników od strony torów. Od obfitego podlewania na nich dużo wody płynie, a deski o wysokości 7-10 cm chronią tory przed erozją. Dzięki odpowiedniej głębokości termosu szklarniowego i dobrze wyposażonemu oświetleniu będzie możliwe zbieranie plonów kilka razy w roku. Najważniejszą rzeczą jest nawożenie gleby na czas i obserwacja zgodności różnych upraw.

Wszystkie zalety podziemnego termosu szklarniowego są szczegółowo opisane w filmie poniżej.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria: