Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Basen w szklarni jest unikalnym rozwiązaniem problemu krótkiego sezonu pływackiego, co jest szczególnie ważne dla obszarów środkowego pasa. Lato w takich szerokościach geograficznych nie trwa długo i nie pozwala w pełni cieszyć się kąpielą we własnym basenie. Doskonałym wyjściem z sytuacji będzie budowa pawilonu ochronnego wykonanego z tych samych materiałów, co obiekty szklarniowe.
Urządzenie i wykonalność konstrukcji
Basen w szklarni to struktura półprzezroczystych materiałów z umieszczoną wewnątrz miską. Konstrukcja może mieć zarówno otwartą konstrukcję, jak i być wyposażona w drzwi i okna. W pierwszym przypadku schron działa jak czasza, pod którą oprócz miski z wodą można umieścić miejsce do odpoczynku.
Zamknięte konstrukcje są wyposażone w pełnoprawne drzwi i wymagają instalacji urządzeń grzewczych. W tym przypadku obsługa basenu może mieć charakter całoroczny, co jest bardzo dogodną opcją dla właścicieli prywatnych domków w warunkach umiarkowanie zimnych zim.
Jeśli mówimy o wykonalności budowy takiej struktury, jest to uzasadnione z kilku powodów.
- Ochrona wody przed spadającymi liśćmi, odpadami mechanicznymi i owadami dzięki obecności ścian i dachów, podczas gdy istnieje techniczna możliwość zainstalowania okien i otworów wentylacyjnych za pomocą moskitier, co rozwiązuje problem wentylacji szklarni.
- Pływanie w basenie jest możliwe w każdych warunkach klimatycznych: w miesiącach letnich powietrze i woda są podgrzewane dzięki koncentracji naturalnego ciepła słonecznego i efektowi cieplarnianemu, aw okresie zimowym grzejniki są instalowane w pomieszczeniu.
- Ze względu na obecność kąpieli dachowej skutecznie chronione przed szkodliwym działaniem bezpośrednich promieni ultrafioletowych. Jest to szczególnie wygodne dla rodzin z małymi dziećmi i osób starszych, dla których długotrwałe narażenie na słońce jest przeciwwskazane.
- Namacalna redukcja kosztów czyszczenia i konserwacji misy.
Plusy i minusy
Duża liczba pozytywnych opinii na temat wyposażenia basenów w szklarni dzięki kilku zaletom takich obiektów.
- Szeroka dostępność konsumencka niezbędnych materiałów i możliwość samodzielnej konstrukcji. Ponadto, jako konstrukcja ochronna może być używana gotowa szklarnia, której montaż odbywa się zgodnie z załączonymi instrukcjami i co do zasady nie powoduje trudności nawet dla początkujących.
- Czysty i estetyczny wygląd. Basen doskonale wpisuje się w krajobraz terenu i harmonizuje z tymi szklarniami i szklarniami. Najczęściej są one wykonane z tych samych materiałów, więc nie powodują dysonansu percepcji.
- Znaczne obniżenie kosztów ogrzewania wody. Wiosną, latem i jesienią woda jest ogrzewana naturalnie i nie wymaga dodatkowego ogrzewania.
- Wysoka odporność konstrukcji na agresywne warunki czynników zewnętrznych wynika ze zwiększonej wytrzymałości struktur szklarniowych, zaprojektowanych dla zwiększonych obciążeń wiatrem i odpornych na ujemne temperatury.
- Ochrona wody przed rozwojem drobnoustrojów chorobotwórczych wynika z ograniczonego dostępu do wody dla owadów i robaków, a także z niemożliwości penetracji pyłku roślinnego i pozostałości organicznych.
- Znaczne zmniejszenie parowania wody ze względu na zamknięte pomieszczenie i utrzymanie komfortowego reżimu wilgotności - możliwość regularnej wentylacji.
- Niski koszt materiałów eksploatacyjnych.
Wady struktur obejmują dość pracochłonny proces budowy i wzrost kosztów budowy w porównaniu z basenami zewnętrznymi.
Odmiany
Baseny schronów mogą być wykonane w kilku wersjach. Najbardziej budżetowy jest baldachim, który zakrywa miskę tylko jedną lub dwiema stronami. Zadaszenia obejmują również konstrukcje łukowe, które nie mają ścian bocznych i dachów spadzistych. Zaletą takich konstrukcji jest prostota ich wytwarzania i brak konieczności instalowania drzwi, okien i systemów przesuwnych.
Ponadto schron może znacznie przekraczać rozmiar miseczki, co umożliwia umieszczenie leżaków, stołów do napojów lub hamaków w pobliżu wody. Wadą szop i łuków jest brak ścian bocznych i wszystkie związane z tym niedogodności, w tym słabe podgrzewanie wody i wnikanie szczątków mechanicznych do stawu.
Bliższe pawilony, prezentowane zarówno w postaci tradycyjnych szklarni, jak i wykonane według indywidualnego projektu, są wygodniejsze i bardziej praktyczne. Takie struktury obejmują pawilony w kształcie kopuły zainstalowane nad okrągłymi basenami. Zaletą konstrukcji jest ich niezwykły wygląd, dzięki któremu konstrukcja może stać się centralnym elementem projektowania krajobrazu. Wady obejmują trudności w konstrukcji, które polegają na konieczności cięcia materiału w arkusze na segmenty.
Ciekawą opcją jest pawilon asymetryczny. Struktura jest reprezentowana przez pół-łuk i jest ograniczona z jednej strony pionową ścianą. Zaletą tej konstrukcji jest dość prosta instalacja i możliwość umieszczenia w strefie rekreacyjnej.
Wady obejmują całkowitą objętość struktury i niemożność instalacji na małych obszarach.
W zależności od wysokości konstrukcji mogą być pełnowymiarowe, umożliwiając im pełny wzrost i niski, o wysokości nie większej niż 50 cm. Niskie opcje pełnią również funkcję nocnego lub sezonowego schronienia. Dach takich szklarni może mieć zarówno stacjonarne, jak i przesuwne wykonanie teleskopowe. Ten ostatni jest uważany za najwygodniejszy i pozwala otworzyć dach na życzenie pływaków, na przykład przy braku słońca lub zbyt wysokiej temperatury wewnątrz szklarni.
Miseczki szklarni są również różnorodne: oprócz klasycznych opcji kwadratowych, często występują okrągłe, prostokątne, połączone i niestandardowe formy. W zależności od ich położenia względem poziomu gruntu misy są pogłębione i powierzchowne. Pierwsze mogą być wykonane z betonu i są najtrwalsze, są kopane na dowolną głębokość. Te ostatnie mają zazwyczaj szkielet i wydajność płótna i rzadko są głębsze niż półtora metra.
Wskazówki dotyczące instalacji
Pierwszym etapem budowy basenu w szklarni jest wybór lokalizacji. Głównym wymogiem powinien być brak rozprzestrzeniających się drzew, które mogą powodować długotrwałe cieniowanie.
Równie ważnym czynnikiem jest grunt. Najlepszym rozwiązaniem byłyby gleby gliniaste i ciężkie, które działają jak naturalna hydroizolacja i nie pozwalają wodzie gruntowej uszkodzić podstawy miski. Po wybraniu miejsca należy zdecydować o kształcie struktury. Należy pamiętać, że niestandardowe figurowane misy wyglądają bardzo imponująco, ale system filtrowania w nich wymaga kwalifikowanej kalkulacji. Wynika to z nierównomiernego przepływu, dlatego wymiana wody i odczynników powinna być dokonywana znacznie częściej niż w pojemnikach o tradycyjnych formach.
Drugim krokiem powinien być wybór sprzętu do czyszczenia. W małych basenach domowych zazwyczaj stosuje się dwa rodzaje systemów filtracyjnych: odpieniacz i przelew.
W pierwszym przypadku woda jest podawana do filtrów za pomocą skimmera, a następnie ponownie wchodzi do basenu. Podczas stosowania systemu przelewowego woda stale krąży z głównego zbiornika do zbiornika magazynowego, w którym jest czyszczona, i ponownie wchodzi do głównej miski. Pobór wody odbywa się w sposób ciągły i odbywa się za pomocą krat umieszczonych na krawędziach basenu. Ta metoda czyszczenia jest znacznie bardziej wydajna niż poprzednia, ale wymaga znacznych inwestycji i jest trudna do utrzymania.
Kolejnym etapem jest konstrukcja misy. Najprostszym sposobem jest zorganizowanie pojemnika z bloków pianki polistyrenowej. Oprócz tego, że materiał jest lekki i wysokiej wytrzymałości, szybko odżywia powietrze, jest dobrze wentylowany i ma wysokie właściwości termoizolacyjne - dzięki temu woda pozostanie ciepła nawet w nocy.
Do budowy misek pasują klocki o rozmiarze XXL. Każdy blok ma głębokie rowki, za pomocą których można je przymocować za pomocą wzmocnienia. Bloki są łatwo cięte za pomocą zwykłej piły do metalu, co pozwala na precyzyjne dopasowanie wszystkich elementów do siebie. W procesie formowania misy w blokach konieczne jest wykonanie otworów na rury spustowe i system filtracji. Wszystkie rury i filtry są izolowane pianką.
Po uformowaniu miseczki należy rozcieńczyć betonowy roztwór i wlać do niego bloki, zwracając szczególną uwagę na stawy blokujące. Następnie miskę pozostawia się na kilka dni, aby całkowicie wysuszyć beton, a następnie sprawdzić, czy nie ma pęknięć. W przypadku ich pojawienia się, szczelina jest wywiercona wokół krawędzi i obrabiana kitem. Po wysuszeniu kompozycji pęknięcie wypełnia się świeżo przygotowanym roztworem betonu i pozostawia do całkowitego zestalenia. Następnie miska jest pokryta wodoodpornym materiałem foliowym lub ozdobiona płytkami ceramicznymi.
Ostatnim etapem będzie budowa pawilonu. Najbardziej ekonomiczną opcją jest konstrukcja kształtowanych rur i poliwęglanu. Konstrukcja odbywa się na zasadzie szklarni i może mieć swój własny fundament i opierać się na podstawie miski. Fundament powinien mieć głębokość co najmniej 50 cm i być wykonany przy użyciu wzmocnienia betonowego rozwiązania. Szkielet na fundamencie jest mocowany za pomocą śrub, a mocowanie łuków i usztywnień odbywa się za pomocą specjalnych elementów mocujących.
Po montażu rama jest pokryta mieszanką antykorozyjną i pomalowana na żądany kolor. Następnie montowany jest mechanizm przesuwny, rama jest wyłożona poliwęglanem, a drzwi są zainstalowane.
Taka struktura będzie godną ozdobą krajobrazu daczy i stanie się ulubionym miejscem wypoczynku dla całej rodziny, zwłaszcza jeśli zrobi się to własnymi rękami.
Jak zorganizować basen w szklarni, zobacz poniższy film.