Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Płyty gipsowo-kartonowe są używane bardzo szeroko. Ale wielu ludzi nie wie, jak go zamontować, przymocować do ściany. Prosta wiedza pozwala wykonywać tę pracę w sposób efektywny i bez żadnych problemów.
Funkcje
Płyt gipsowo-kartonowych - wygodny i praktyczny materiał do wyrównania ścian. Ale nie każdy wie, jak poprawnie z nim pracować. W każdym przypadku istnieją pewne niuanse, które należy wziąć pod uwagę. Uniwersalnym wymogiem jest, aby ściana docelowa była dokładnie badana. Konieczne jest ustalenie rodzaju materiału, radzenie sobie ze wszystkimi wadami.
Aby zainstalować płyt kartonowo-gipsowych do wyrównania, izolacji, ochrony przed hałasem i innych celów muszą być różne.
Do ściany betonowej mającej idealnie gładką powierzchnię bez zewnętrznych deformacji można przyklejać arkusze kartonu gipsowego. Preparat sprowadza się do impregnacji mieszaniny antyseptycznej i podkładu. Następnie powierzchnia jest oznaczona dla arkuszy, klej jest przygotowywany i instalowany jest materiał wykończeniowy. Pomiędzy blokami powinna być przerwa 0, 5 cm, połączenia w kształcie krzyża są niedopuszczalne. W obecności wgłębień należy używać sygnałów nawigacyjnych: więc prędkość pracy wzrośnie.
Łączenie płyt kartonowo-gipsowych z betonem jest możliwe przy użyciu ram. Są drewniane, aluminiowe z zewnętrzną warstwą cynku. Budowniczowie sami dokonują dokładnego wyboru, koncentrując się na właściwościach powierzchni docelowej i jej przyszłym użyciu. Większość specjalistów początkowo nie myśli o wyborze, preferując drewniane konstrukcje. Preferowane są listwy, ich punkty mocowania są zaznaczone, a następnie w tych miejscach należy przymocować kołki.
Podczas pracy z ceglaną ścianą starego budynku, budynku niemieszkalnego lub ogrodu dozwolone jest używanie tylko profili metalowych. Istnieje zbyt duża szansa na kolizję z wysoką wilgotnością, nadmuchami i szarpnięciami temperaturowymi. Aby przymocować płytę gipsowo-kartonową do powierzchni wykonanych z różnych materiałów, musisz najpierw zaznaczyć ściany, rysując bardzo płaską linię (będzie to funkcja pozioma). Zaleca się używanie do pracy nie prostego poziomu konstrukcyjnego, ale poziomicy. Umieszczając znaki na sąsiednich ścianach, ich poziom jest sprawdzany na konkretnej ścianie i we wszystkich rogach, starając się utrzymać linie w ciągu.
Jeśli chodzi o sposoby wyrównywania ścian w domu za pomocą płyt kartonowo-gipsowych, w każdym przypadku należy użyć wkrętów samogwintujących lub kołków plastikowych. Zabrania się używania gwoździ do kołków do mocowania pionowego. Wcięcia ze ścian są jak najbardziej symetryczne. Aby przymocować materiał do masywu betonowego, istnieje tylko jedna opcja: użycie metalowych kołków, które są w stanie przenosić znaczne naprężenia mechaniczne.
Warto pozostać na wykończeniu płyt gipsowo-kartonowych konstrukcji z betonu komórkowego. Ten materiał jest dość miękki, dlatego zaleca się używanie gwoździ lub małych śrub do mocowania.
Gdy konieczne jest osiągnięcie maksymalnej odporności na wyrywanie, warto zastosować gwoździe w kształcie klina.
Warto pamiętać, że metalowe łączniki we wszystkich rodzajach betonu są łatwo niszczone z powodu zachodzących w nich procesów chemicznych. Do połączenia warto wziąć śruby z gwintem na całym korpusie. Niedopuszczalne jest stosowanie elementów klejących wykonanych z rdzewiejącej stali, nie pokrytych warstwą cynku. W tym przypadku kołki nylonowe są uważane za najlepsze łączniki, są niezawodne, obsługują więcej niż wiele innych węzłów łączących.
Aby zaoszczędzić pieniądze na dekorowaniu domów z betonu komórkowego, należy użyć kleju. Pomoże to obniżyć koszty i zapewnić maksymalną przestrzeń w małym pokoju. Jednocześnie połączenie klejowe nie wpłynie na jakość maskowania defektów materiału podstawowego i niewłaściwego okablowania. Ale beton komórkowy będzie musiał być całkowicie czysty i suchy. Tylko w takim przypadku sprzęgło będzie normalne. Na grubość utworzonego szwu ma wpływ nasilenie mechanicznych defektów powierzchni.
Mocowanie ramy
Rozważmy bardziej szczegółowo mocowanie płyty gipsowo-kartonowej do ściany na podstawie ramy. Rozważmy rodzaje profili i montaż.
Typy profili
Do mocowania płyt kartonowo-gipsowych można użyć różnych rodzajów konstrukcji profili. Wszystkie sprowadzają się do dwóch kluczowych opcji:
- drewniany blok;
- blok metalowy.
Stal wysokiej jakości, traktowana gorącym cynkiem, ma niezwykle długą żywotność. Zamiast tego lokatorzy przeniosą się do nowego domu z powodu rozbiórki starego z rozkładu, niż taki związek jest degradujący. Ocynkowany metal jest wyjątkowo odporny na inwazje agresywnych owadów, które mogą zniszczyć najsilniejsze drewno w ciągu kilku lat. Istotnym plusem jest również stabilność kształtu i wielkości stali. Ani jeden gatunek drzewa nie jest ubezpieczony przed zmianami proporcji spowodowanymi zmianami wilgotności. Różnica polega na tym, jak te zmiany są wyrażone. Nawet niewielka zmiana proporcji prowadzi do pękania skóry i rozbieżności stawów.
Profil metalowy różni się wydajnością:
- Opcja stojaka jest oznaczona znakiem „PS” (w wersji importowanej „CW”).
- Przewodnik jest zwykle oznaczany jako „Mon” lub „UW”.
- Istnieją dwa główne typy, ale są one przeznaczone do pracy z sufitami, nie zawsze odpowiednie do ścian („UD”, „CD”).
- Rola wspierająca ma elastyczny profil łukowy. Cel jego użycia - tworzenie łuków z powodu niewielkiego promienia gięcia.
Konstrukcje narożne są umieszczane pod kitem, aby wzmocnić zewnętrzne narożniki ścian, otwory okien i drzwi.
Część profili kątowych wykonanych z polichlorku winylu. Plastikowe narożniki wzmacniające są czasami wyposażone w siatki wzmacniające. Za pomocą profilu stojaka można montować pionowe stojaki na ścianę lub ramę działową. Jego funkcja pomocnicza - przygotowanie zworek, które oddzielają regał od siebie. Ta decyzja pomaga wzmocnić ramę.
Typ profilu prowadzącego jest umieszczany w strukturach kapitałowych (podłoga, sufit, ściany przylegające do przycinanych płaszczyzn). Wewnątrz można zrobić końce regałów. Profil sufitu (normalny i prowadnicy), oprócz siatki sufitu, okazuje się cennym urządzeniem do wyrównywania ścian ze znacznym (ponad 5 cm) odkształceniem. Regały dobrze tolerują zginanie, ale profil sufitu montuje się za pomocą bezpośrednich i regulowanych zawieszeń. Jeśli długość występów nie jest wystarczająca, można podłączyć szereg bezpośrednich zawieszeń w celu zwiększenia odstępu od głównej ściany do materiału okładzinowego.
Wybierając stojaki, musisz skupić się na ich rozmiarze (im szerszy produkt, tym większa jest jego odporność na zginanie). Długość różnych producentów waha się od 250 do 600 cm, ale problem polega na tym, że nie zawsze jest możliwe znalezienie kompletnego zestawu w witrynach sklepowych. Zazwyczaj występują prowadnice (ścienne i sufitowe) o rozmiarze 3 m, a także stojaki o wysokości 3 i 4 m. Gdy dostępna długość profili nie jest wystarczająca do zamierzonego celu, można użyć prostego łącznika. W niektórych przypadkach zastosuj rodzaj krzyża, tzw. „Kraba”.
Rzeczywisty koszt profili jest określony nie tylko przez jedną sekcję i długość materiału: grubość konstrukcji również odgrywa swoją rolę. Projekty premium o grubości 0, 55 mm są o około 50% droższe niż opcja ekonomiczna o grubości 0, 4 mm. Każdy ocynkowany profil można ciąć tylko nożyczkami metalowymi. Cięcie ścierne ściernicą uszkadza osłonę cynkową. Z tego powodu w przyszłości materiał może szybko rdzewieć przy najmniejszym kontakcie z wilgocią. Siła powierzchni określa rozmiar zainstalowanych łączników.
Jak dołączyć?
Kołek o rozmiarze 4x0, 4 należy umieścić w ciężkim betonie, a 8x0, 8 cm - w luźnym betonie, prowadnice należy zamocować po wierceniu perforatorem, wiertło jest wkładane bezpośrednio przez profil ciśnienia. Wkręt mocujący włożony w dziurkowany otwór jest skręcony (ten schemat pracy umożliwia mocowanie konstrukcji bez żadnych dodatkowych problemów). Skok między punktami mocowania wynosi około 50 cm. Zawieszenia dla profilu są umieszczane na suficie w odstępie 0, 6 m.
Na ścianach, gdzie przenoszą najmniejszy ładunek, są montowane z krokiem 80 cm.
Prowadnic w pomieszczeniach mokrych nie należy instalować za pomocą drewnianego chopika. Przedmioty te wysychają zbyt szybko i wypadają.
Wśród wkrętów samogwintujących najlepsze wyniki są pokazywane na produktach metalowych, których długość wynosi 0, 9 cm Trudno jest wkręcać śruby za pomocą śrubokrętów, dlatego doświadczeni konstruktorzy zawsze używają śrubokrętu. Szczeliny oddzielające filary lub elementy listwy wynoszą 0, 6 m. Skok mierzy się od jednej osi ramy do drugiej.
Gdy wiadomo, że konstrukcja zostanie poddana znacznym obciążeniom, szczelina między profilami może zostać zmniejszona do 0, 3 m. Jedynym warunkiem jest wielość szerokości płyty gipsowej i wybrana odległość. Aby wzmocnić ramę przegrody, nie jest konieczne używanie grubszych stojaków ani zbliżanie ich do siebie. W każdym stelażu wstrzykiwane są pręty o przekroju 5 x 5 cm, a dzięki technologii można połączyć same stojaki (wkładają jeden w drugi lub naprawiają je dokładnie).
Zastosowanie taśmy tłumiącej pomaga zwiększyć ochronę przed obcym hałasem. Dzięki temu przenoszenie fal dźwiękowych z płyt kartonowo-gipsowych na elementy stołeczne domu zostaje zakłócone. Jeśli chcesz zainstalować drzwi lub okno (w tym wykonane z metalu), musisz przymocować je do profili bocznych, a zworki biegną poziomo. W przypadku połączeń w takich przypadkach stosuje się wkręty samogwintujące o długości 1, 6 - 3, 2 cm W celu zwiększenia szczelności i trwałości konstrukcji zaleca się wcześniejsze użycie pianki montażowej.
Tworzenie partycji jest bardzo proste:
- Najpierw weź linię pionu i zaznacz oś na podłodze, suficie i przyległych ścianach.
- Następnie wzdłuż linii montażowych.
- Stojaki zaznaczają się na sufitach i podłogach, w tym celu również użyj linii pionu.
- Oznaczenia powinny być dostępne do obserwacji nawet po zamknięciu ramki za pomocą warstwy GCR. Łatwiej będzie dołączyć arkusze, gdy stojaki są ukryte.
- Regały przycinane wzdłuż i nakładane na etykiety. Każdy z nich jest przymocowany do prowadnic po obu stronach.
- Instrukcje krok po kroku dotyczące dźwiękoszczelnych przegród wyglądają inaczej. Wymaga stworzenia pary autonomicznych ramek, odstęp między nimi wynosi tylko około 1 cm.
Niezależnie od składu wykonywanej pracy wymaga starannego doboru elementów złącznych. Powinny być:
- gładki wizualnie;
- wartość standardowa;
- z litą warstwą ocynkowaną.
Dobrze zamontować ramę profilu do suchej zabudowy, chcesz użyć wysokiej jakości części.
Ich wybór sam w sobie jest dość skomplikowany. Niedopuszczalne jest przyjmowanie profili cieńszych niż 0, 55 mm. Warto spróbować ich użyć, gdy tylko zostanie szybko usunięty wątek. Sklep najlepiej jest mieć gotowy zacisk.
Następnym etapem weryfikacji jest wyszukanie oznak rdzy. Ale nawet jeśli tak nie jest, należy zwrócić uwagę na obfitość smaru (prawie zawsze ze względu na próbę zamaskowania niskiej jakości elementu). Jeśli profil jest skręcony lub różni się od części o normalnym kształcie, lepiej odmówić jego zakupu. Podczas pracy takie projekty dostarczą wielu problemów. Przykręcanie śrub własnymi rękami będzie łatwiejsze, jeśli wycięcie będzie wykonane w sposób możliwie jednolity i wydajny. Zbyt duże żebra na półkach produktów kategorii CD są niedopuszczalne.
Nawet najlepsze profile nie będą działać prawidłowo, jeśli łączniki są złe. Kontrola wzrokowa końcówki jest niewystarczająca, warto zabrać ze sobą metalową płytkę i spróbować zawinąć w nią jedną lub dwie śruby.
Obecność elementów złącznych z połamanymi częściami, słabo szlifowanymi elementami lub źle wyciętymi szczelinami jest niedopuszczalna. Niepożądane jest stosowanie profili z zadziorami, gwoździami kołkowymi z napęczniałymi plastikowymi zatyczkami. Tylko wtedy, gdy we wszystkich punktach wszystko jest w porządku, można kupić towary.
Jeśli zdecyduje się użyć drewnianych prętów do ramy, ich wilgotność powinna wynosić od 12 do 18% (nie można zapewnić niższej wartości, więcej dewaluuje całą pracę). Najpierw drewno układa się poziomo i zabezpiecza kotwami. Następnie umieść listwy pionowo i przymocuj je do tego paska. Od szyn do listwy powinna pozostać około 1 cm. Krok między pionowymi konstrukcjami wynosi 0, 6 m. Przed przykręceniem płyty gipsowo-kartonowej zaleca się jej ponowne zmierzenie, aby upewnić się, że wszystkie części są równe.
Montaż kleju
Opis manipulacji, nieunikniony przy wyborze metody ramki, jest prosty. Ale ponieważ na każdym kroku możesz popełniać błędy, a całkowity czas pracy jest dość duży, przy najmniejszej okazji nawet profesjonaliści próbują umieścić na nim płytę gipsowo-kartonową. Zaletą tej opcji jest to, że można zapomnieć o wykończeniu ramy i mniejszym hałasie, ponieważ najczęściej można to zrobić bez uderzenia pięścią.
Jednak klejowa metoda połączenia ma dwie strony.
Zanim przykleisz arkusz do betonu, musisz wykonać każdą pracę wewnętrzną.
W cienkiej warstwie kleju nie będzie można układać przewodów elektrycznych. Dlatego konieczne jest podniesienie dziurkacza i wykonanie niezbędnych uderzeń. Po 40 - 50 cm przewody należy zamocować specjalnymi zaciskami. I trzeba będzie przygotować gniazda dla podzetniki (czyli nie można obejść się bez diamentowej korony).
Ale wszystkie prace są ukończone (lub nie są konieczne na tej ścianie). Nie oznacza to, że możesz natychmiast zabrać płyt kartonowo-gipsowych. Powierzchnia musi być zagruntowana, a jeśli beton jest otwarty, przygotowanie jest zakończone. Znacznie trudniej ze ścianami pomalowanymi farbą (zwłaszcza olejem). Usunięcie go za pomocą narzędzi nieuchronnie spowoduje powstanie chmur kurzu, a tarcze szlifierskie znów będą hałasować. Nakładanie podkładu bezpośrednio na materiał lakierniczy jest znacznie łatwiejsze, ale nikt tutaj nie daje gwarancji jakości.
Zaleca się stosowanie betonu kontaktowego kategorii preparatów glebowych.
Mocowanie arkuszy klejem powinno odbywać się ściśle według instrukcji:
- Większość mieszanin rozcieńcza się małymi porcjami, tak aby przygotowana kompozycja nie miała czasu wyschnąć podczas pracy z jednym arkuszem.
- Płytę gipsowo-kartonową należy posmarować klejem za pomocą pacy zębatej, a prawidłowe włożenie kompozycji polega na rozmazaniu jej na całej powierzchni.
- Formalnie można tylko zakryć obwód i zrobić gruby pasek w środku, ale im większy obszar przyczepności, tym lepiej.
Przymocowanie arkusza do ściany nie jest natychmiastowe dociśnięte i spójrz na prawidłową instalację. A jeśli to konieczne, popraw to. Wyrównywanie odbywa się za pomocą gipsu, którego nie należy naciskać zbyt mocno. Nawet na etapie przygotowania należy usunąć wszystkie wystające śruby i inne elementy mocujące. Podstawa z cegły może być regulowana tynkiem z mieszanki cementu i piasku.
Wcześniej konieczne jest przygotowanie arkuszy instalacyjnych. Znacznie łatwiej jest przyciąć je do odpowiedniego rozmiaru i przygotować otwory na podłodze, zamiast próbować zrobić to na ścianie. W mieszkaniach, w których wysokość sufitu jest standardowa, arkusz o długości 250 cm zamknie całą szczelinę. Ale jeśli pomieszczenie jest wyższe, warto zamontować gips poziomo.
Podczas znakowania należy zwrócić uwagę na fakt, że liczba złączy była najmniejsza.
W przypadku każdego rodzaju ścian, które wymagają wyrównania, szukają 2 najbardziej widocznych obszarów i łączą je linią. Następnie, cofając się do grubości arkusza, umieść znacznik wyboru. Używając linii poziomej lub pionowej, musisz przesunąć te linie do sufitu. Wiedząc, że wypukłość wynosi 5 mm lub mniej, musisz przyciąć arkusze w rozmiarze, posmarować tylną stronę klejem (nakłada się ją szerokimi pociągnięciami na obwodzie i na środku). Klej suchej zabudowy potrzeba z rogu. W pomieszczeniach o prawidłowej geometrii dopuszczalne jest zginanie arkuszy pod kątem prostym w punktach połączenia, przecinanie materiału za pomocą frezu.
Podszewka umieszczona na dole o grubości 10-15 mm musi być usunięta drugiego lub trzeciego dnia, szczeliny powinny być wypełnione szczeliwem. Konieczne jest klejenie płyt kartonowo-gipsowych tylko w temperaturze od +15 do +20 stopni. W tym przypadku współczynnik wilgotności nie powinien przekraczać 70%. Jeśli ściany są prawie proste, krzywizna nie przekracza 2 cm, trzeba trochę inaczej pracować. Klej ułożony w formie ciastek o średnicy 1, 5 i wysokości 2, 5 cm, każdy fragment musi być wyższy niż istniejące wady, między nimi odstępy wynoszą 200 - 300 mm.
Jak przymocować śruby?
Przykręć płytę gipsowo-kartonową na śruby - szybko i niezawodnie, jeśli ściśle przestrzegasz technologii. Aby to zrobić, nie trzeba nawet przygotowywać specjalnej ramy, jeśli krzywizna ścian jest mniejsza niż 5 cm.
Wraz ze śrubami możesz użyć:
- kołki (optymalnie do cegły lub betonu);
- śruby (do metalu z otworami);
- gwoździe (jeśli podstawa jest drewniana).
Powierzchnie drewna są wstępnie zawieszone samolotem lub małym siekierą. Aby poprawić podłoże z pianobetonu, należy zastosować wiertarkę udarową z wbudowanymi dłutami. Arkusze z płyt gipsowo-kartonowych są umieszczone z odstępem 250 - 350 mm, są one rozmieszczone na ścianie w szachownicę. Шляпки саморезов и прочих крепежей полагается утапливать в материал. Метизы полагается не затягивать до упора, чтобы не повредить материал.
Przydatne zalecenia
- При сравнительно большой кривизне поверхности наклеивать гипсокартон нужно с использованием маяков, их ширина составляет 100 мм. Эти маяки формируют своеобразное подобие каркаса.
- На пересечении с полом и под самым потолком стоит приклеить горизонтальные полоски. Роль этих полосок - задание ориентира. Отходящие от горизонталей вертикальные линии станут обрешеткой. Все элементы проверяют по уровню, пока клеевая масса не затвердела.
- Экономить гипсокартон можно, если вместо расщепления листа на полосы распустить его на аккуратные квадраты. При отсутствии заводских фасок последующая отделка (окраска) производится только после их нарезки ножом. Стыки листов полагается заполнить специализированной шпаклевкой.
- Если выбрано не приклеивание, а крепление саморезами, длина винта у этих деталей должна позволять им пройти через обшивку полностью и закрепиться на обрешетке.
- Самые практичные саморезы - сверловые. Их диаметр составляет 0, 39 см, а длина - 0, 95 см. Эти конструкции можно вкрутить в сам каркас.
О том, можно ли клеить гипсокартон на пену, смотрите в следующем видео.