- Funkcje
- Materiały
- Instrukcje krok po kroku dotyczące wykończenia
- Opcje projektowania pokoju
- Красивые примеры обустройства
Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Jakość wnętrza w wannie to nie tylko atrakcyjny wygląd i przyjemny aromat, ale także praktyczność samego budynku. W łaźni rosyjskiej temperatura wilgotnego powietrza osiąga czasami +120 stopni, więc prawidłowa wykładzina łaźni parowej może nie tylko chronić ściany przed agresywnym działaniem pary, ale także chronić osobę przed oparzeniami i reakcjami alergicznymi.
Funkcje
Wielu mistrzów domu jest przekonanych, że cała praca nad wykończeniem sauny od wewnątrz ogranicza się wyłącznie do stylowego wyglądu ścian, podłogi i sufitu. Jest to powszechne nieporozumienie, w praktyce wymagana jest organizacja wielu innych procesów: hydroizolacji i izolacji par, izolacji podłóg, komunikacji inżynierskiej, obróbki powłok antyseptycznych, fungicydów, antyprenu i wielu innych.
Temperatura w tradycyjnej łaźni rosyjskiej wynosi z reguły od +80 do +120 stopni, a poziom wilgotności wynosi ponad 30%. Takie warunki pracy są uważane za ekstremalne dla wszelkich materiałów wykończeniowych. Dlatego we wnętrzach takich pomieszczeń stosuje się tylko najbardziej wytrzymałe i przyjazne dla środowiska materiały, które nie emitują substancji toksycznych i nie rozdzielają nieprzyjemnych zapachów.
Do dekoracji nadają się tylko surowce, które są ogrzewane maksymalnie do + 50-60 stopni, tylko ceramika i drewno spełniają ten wymóg. Miejsce w pobliżu paleniska, a także sam piec, a także miejsca, które mogą wejść w kontakt z ludzką skórą, stoją w obliczu tylko naturalnych materiałów o niskiej zawartości żywicy. Dlatego odmiany drewna iglastego nadają się tylko do dekoracji pomieszczeń pomocniczych . W przeciwnym razie istnieje wysokie prawdopodobieństwo oparzeń i rozwoju skurczu dróg oddechowych, co prowadzi do gwałtownego pogorszenia stanu zdrowia.
Drewno musi być koniecznie traktowane środkami grzybobójczymi, a także rozwiązaniami zwiększającymi jego higroskopijność - jest to konieczne, aby chronić powłokę przed szkodliwym działaniem wilgoci i zapobiegać występowaniu pleśni i grzybów.
Materiały
Wielu zastanawia się, jaki materiał lepiej jest udekorować pokoje w wannie. Najczęściej stosowana podszewka - mały panel stosowany do wykładania pionowych powierzchni. Jest wykonany z różnych gatunków drewna. Główne zalety podszewki są następujące:
- zapobiega tworzeniu się kondensatu;
- to oddychający materiał, który nie zakłóca cyrkulacji powietrza;
- ma estetyczny dekoracyjny wygląd;
- łatwy w instalacji;
- Ma stosunkowo niską cenę.
Do wykańczania wewnątrz pomieszczeń kąpieli można wykończyć nieobrzynaną deskę.
- Afrykański dąb (abachi). Jest godna uwagi ze względu na swoją lekkość, ale jednocześnie jest mocna i wysokiej wytrzymałości, ma niewielką wagę, nie emituje żywicy i praktycznie nie zawiera sęków. Materiały wykończeniowe Abachi nie palą skóry. Jest to jednak bardzo drogi materiał, więc nie każdy może sobie pozwolić na taką podszewkę.
- Cedr W dekoracji najczęściej używane były skały Ussuri i Ałtaj. Są odporne na wysokie temperatury i nadmierną wilgotność, a także środowisko, w którym grzyby nie rozmnażają się, a pleśń się nie pojawia. Jednocześnie drewno ma estetyczny wygląd i emanuje przyjemnym aromatem.
Cedr jest szeroko stosowany w medycynie, gdzie słynie z właściwości leczniczych dzięki łagodzącym i przeciwzapalnym działaniom na organizm ludzki.
- Drzewo lipowe Płyty lipowe często fornirują kąpiele. Jego zalety to wysoka wytrzymałość i wytrzymałość przy stosunkowo małej wadze. Drzewo tej odmiany toleruje wahania temperatury i częste narażenie na wilgoć, ma interesującą teksturę i wydziela leczniczy aromat, który ma działanie lecznicze na ludzi cierpiących na choroby układu oddechowego.
- Olcha Jest to najlepszy materiał do wnętrza kąpieli, jest przyjemny dla skóry, a poza tym po podgrzaniu zmienia nieco kolor, a po ochłodzeniu powraca do swojego pierwotnego koloru. Ten interesujący efekt tworzy dodatkową przyjemność estetyczną i pomaga zwiększyć komfort podczas zabiegów kąpielowych. Z praktycznego punktu widzenia warto zauważyć, że olcha nie emituje smół i zawiera bardzo mało sęków.
- Modrzew . To drzewo należy do sosny, różni się siłą i przyjemną teksturą. Po podgrzaniu wydziela przyjemny aromat, a także fitoncydy przydatne dla zdrowia i mikroklimatu. Modrzew może służyć dość długo.
- Aspen. Ten materiał ma niski koszt, dlatego odnosi się do większości opcji budżetowych. Zalety obejmują zerową żywicę i łatwość przetwarzania, jednak ta powłoka jest podatna na różne choroby grzybowe.
- Brzoza Charakteryzuje się jednolitą, trwałą strukturą i atrakcyjnym wyglądem, ale w warunkach podwyższonej temperatury może być lekko zdeformowany. Aby temu zapobiec, podczas zakupu należy preferować dokładnie wysuszone materiały.
- Popiół To bardzo piękny rodzaj drewna, dzięki któremu można uzyskać stylowy efekt dekoracyjny.
Takie rasy jak meranti, Sedrell i ofram są bardzo dobre do wykańczania kąpieli - są to drogie rodzaje drewna. Ich główna różnica polega na tym, że nawet pod wpływem wysokich temperatur utrzymują temperaturę równą temperaturze ludzkiego ciała. Dlatego są bardzo wygodne w użyciu. Jednak ich koszt jest dość wysoki.
Nie wszystkie rodzaje drewna nadają się do wyłożenia wewnętrznych wanien. Na przykład sosna i świerk mogą być używane tylko do wykończenia łazienki z prysznicem i strefy rekreacyjnej. Wykonywanie ich w łaźni parowej jest niedozwolone, ponieważ materiał w warunkach podwyższonej temperatury uwalnia żywice, które mogą go spalić w kontakcie ze skórą.
Nie zaleca się dekorowania ścian sauny produktami z obróbki dębu i orzecha, ponieważ wytwarzane przez nie opary mogą powodować trudności w oddychaniu.
Nie tylko ściany, ale także podłogi pokryte są drewnem. Jednak do dekoracji tego drugiego można również użyć płytek ceramicznych, a miejsce, w którym układają palenisko, jest licowane cegłami. Perlit jest używany bezpośrednio pod wykładziną - jest to piasek, który ma dobre właściwości termoizolacyjne. Ten materiał jest bardzo lekki, więc jest optymalny do stosowania w pomieszczeniach, gdzie nie ma wiatru, w przeciwnym razie będzie się napełniał.
Materiały, które są brane do kąpieli parowej, nie powinny zawierać żadnych węzłów, nie należy instalować wystających części metalowych - wszystkie uchwyty i uchwyty są wykonane wyłącznie z drewna. Nawet półki są produkowane bez użycia gwoździ, ponieważ każdy przedmiot wykonany z metalu w wysokiej temperaturze jest bardzo gorący i może powodować oparzenia. Niektórzy konsumenci przycinają wanny gliną, cegłami, płytkami solnymi, łykiem i kamieniem.
Konieczne jest oddzielne przebywanie na materiałach, których nie można użyć do dekoracji wanny, zwłaszcza wokół pieca. Płyty pilśniowe i wiórowe są produktami łatwopalnymi, które dobrze pochłaniają wilgoć. Jedynym miejscem, w którym dozwolone jest ich używanie, jest garderoba.
Niezależnie od użytego materiału nie da się pokryć ich lakierami i emaliami, a także bejcą i innymi związkami organicznymi. Pod wpływem wysokich temperatur zaczynają emitować szkodliwe substancje, które mogą prowadzić do ogólnego zatrucia organizmu.
Instrukcje krok po kroku dotyczące wykończenia
Wnętrze kąpieli obejmuje kilka procesów technologicznych, z których każdy przyczynia się do ochrony konstrukcji przed agresywnym działaniem gorącej pary i tworzy korzystny mikroklimat w saunie. W tym przypadku absolutnie cała praca może być wykonana ręcznie bez udziału specjalistów.
Aby uruchomić lokal, należy ogrzać i zainstalować w nim barierę parową. W tym celu powszechnie stosuje się wełnę bazaltową, która charakteryzuje się dobrą izolacją termiczną i folią, która zapobiega gromadzeniu się kondensatu. Kolejność działań i etapów pracy są standardowe.
Izolacja sufitowa
Możesz rozpocząć pracę z sufitem. W pierwszym etapie wewnętrznego układu wanny jest izolowany. W tym celu przykleja się do niego foliowaną folię stroną odbijającą w dół, w tym przypadku powłoka zachodzi na siebie, a połączenia są izolowane taśmą aluminiową. Skrzynka jest zamontowana z drewnianych prętów do mocowania za pomocą śrub. Służy jako rama do wykończenia okładziny łaźni parowej.
Nawiasem mówiąc, nie zapomnij zabezpieczyć sufitu przed strychem. Przed zasypianiem warstwy izolacyjnej należy zadbać o instalację folii polietylenowej, która nie ominie pyłu i zanieczyszczeń wewnątrz łazienki.
Izolacja ścian
Zasada izolacji ścian w wannie jest taka sama jak w suficie. Jedyną różnicą jest to, że przed izolacją ścian konieczne jest staranne pokrycie wszystkich możliwych szczelin i połączeń, dopiero po tym można przejść bezpośrednio do instalacji. Materiał termoizolacyjny montuje się od dołu do góry, prostopadle do podłogi w trzech warstwach.
Pierwsza warstwa to hydroizolacja, która jest stosowana, aby zapobiec osadzaniu się kondensatu na ścianach. Druga to bezpośrednio izolacja, która pomaga utrzymać wymaganą temperaturę. Paroizolacja jest potrzebna, aby skutecznie chronić materiał izolacyjny przed wilgocią.
Izolacja podłogi
Najbardziej praktyczna i trwała podłoga wykonana jest z betonu. Jednak ta powłoka jest dość zimna, co prowadzi do dyskomfortu w łaźni parowej. Dlatego do wykończenia podłogi w wannie większość konsumentów preferuje drewno. Aby rozpocząć układanie fundamentów, na których układane są belki i kłody. Puste przestrzenie utworzone między nimi są wypełnione izolacją, z reguły stosuje się do tego warstwę piasku lub gliny ekspandowanej. Niektóre izolują trocinami, ale ten materiał w warunkach wysokiej wilgotności nie będzie trwał długo.
Następnie tradycyjnie stosowana jest bariera paroszczelna i „pierwsze piętro”, na górze umieszczana jest grzałka, układana jest warstwa hydroizolacyjna, a dopiero potem podstawowa „wykończeniowa” podłoga. Pierwsze piętro to powłoka z betonu i tłucznia kamiennego, nakładana warstwą 10–15 cm Aby zapewnić skuteczną hydroizolację, stosuje się filc dachowy, a wełna mineralna lub keramzyt powinny być preferowane jako grzejniki. Podłoga wykańczająca jest wyposażona w boazerię, dzięki czemu jest długotrwała, leczona specjalnymi roztworami antyseptycznymi.
Przewodnik po wykończeniu wanny ma swoje własne niuanse. Jak już wspomniano, najlepszą opcją na stojące przed łaźnią parową i urządzeniami myjącymi jest podszewka, która wygląda stylowo i estetycznie w każdym wnętrzu. Może być wykonany niezależnie, jednak nowoczesny rynek oferuje szeroki wybór produktów z dowolnego drewna, dlatego każdy może wybrać gotową powłokę według własnego gustu i portfela. Główną zaletą podszewki - jest łatwa w instalacji. Aby zamocować go na ścianie, wystarczy użyć prostych gwoździ bez czapek i knag.
Podłogi, sufity i ściany wykończone w tym samym stylu. Jeśli ściany są wyłożone klapą, lepiej jest zamontować sufit z tego samego materiału. Mocują go niewielką szczeliną, co pozwala uniknąć deformacji w przypadku pęcznienia powłoki.
Ta szczelina chroni przed koniecznością przerabiania całej powierzchni. Pozwala na ruch klapy, jeśli sytuacja tego wymaga.
Jeśli chodzi o podłogę, można ją wykonać z drewna lub użyć płytek ceramicznych. Podłogi drewniane mogą być nieszczelne i nieszczelne. W pierwszym przypadku deski są montowane na pniach z luką, która z reguły wynosi 5–20 mm. Płyty z nieprzepuszczalnej powłoki pasują ściśle do siebie, dlatego powinny być wykonane z rowkowanego materiału.
Jeśli wybór dotyczy glinianej płytki, należy pamiętać, że po łaźni parowej wchodzenie na taką powłokę nie jest zbyt wygodne. Ponadto można łatwo wślizgnąć się na niego. Dlatego eksperci zalecają ułożenie drewna na płytkach, wykonanych w postaci wąskiej listwy lub zastosowanie podłogi korkowej. Płytka jest układana na wstępnie wyrównanej powierzchni na specjalnym kleju, a wszystkie połączenia są traktowane uszczelniaczem lub zaprawą o odpowiednim kolorze.
Osobno chciałbym zwrócić uwagę na obróbkę podszewki i innych materiałów używanych do dekoracji wnętrz wanien. Aby skóra przetrwała wiele lat, nie traci estetycznego wyglądu, nie pęka i nie zostaje pokryta grzybem, leczy się ją specjalnymi związkami antyseptycznymi. Drzewo ma luźną strukturę, w której mikroby lubią się „osiedlać”. Jeśli zaniedbamy leczenie, wtedy grzyby i pleśń po prostu zapełniają całe drewno i niszczą je.
Impregnacje nakładają pewne wymagania: muszą chronić surowce, jednak nie mogą zapobiegać „oddychaniu”. Ponadto materiał powinien być wykonany z przyjaznych dla środowiska komponentów, które nie emitują substancji toksycznych w podwyższonych temperaturach. Ponadto impregnaty pokrywające półki, ławki i stół muszą być odporne na regularne czyszczenie na mokro.
Półki są dodatkowo traktowane roztworami o głębokiej absorpcji. Są one dostępne w postaci żeli, roztworów i sprayów.
Opcje projektowania pokoju
Koncepcja wnętrza łazienki może uosabiać idee różnych stylów. Najczęstszym jest rosyjski klasyk. Jest to idealna opcja do rejestracji kąpieli drewnianej. Jego główną zaletą jest to, że taki wystrój nie wymaga dużych wydatków i może być łatwo wyposażony własnymi rękami.
Głównymi elementami są drewniane ściany, drewniana podłoga, zwięzłe ławki i zawsze duży drewniany gościnny stół. To wnętrze uzupełnia rosyjski haftowany obrus i wszelkiego rodzaju drobiazgi w rosyjskim stylu ludowym (drewniane naczynia, miotły na ścianach i inne elementy). W takiej łaźni zawsze będzie przytulnie i wygodnie.
Styl wiejski jest bardzo zbliżony do rosyjskiego wzornictwa. To także model „wiejskiej” łaźni, ale z motywami narodowymi innych krajów. Meble z jasnego drewna, zazwyczaj umiejętnie starzone, naczynia z wizerunkiem wiejskiego krajobrazu i jasnych tkanin - to główne cechy projektu w stylu wiejskim, który jest pod kontrolą każdego właściciela łaźni.
Miłośnikom Wschodu można polecić wprowadzenie do łaźni tureckiej łaźni tureckiej. Pod względem wystroju główną cechą łaźni tureckiej jest mozaika, która jest używana w tym kraju do pokrywania wszystkich pokoi lub pokoi basenem, ponieważ taki projekt będzie mile widziany. Ponadto pokój wypoczynkowy można przekształcić w fajkę wodną, niski stół i rozrzucone poduszki w jasnych kolorach.
Modny w naszych czasach styl skandynawski dotarł do łaźni. Nie jest to zaskakujące, ponieważ główną cechą tego trendu jest prostota i naturalny szyk. Celowa szorstkość łączy się z klasycznym wzornictwem, a wszystkie elementy wystroju są proste i funkcjonalne. W stylu skandynawskim możesz udekorować pokój wypoczynkowy. Aby to zrobić, powierzchnia jest otynkowana jasnymi odcieniami i tworzy kilka jasnych akcentów, na przykład lampa o bogatym kolorze lub niezwykłe obrazy na ścianach.
Elementy klasyki można wprowadzić do projektu toalety. Jeśli zbudujesz kilka łuków, udekoruj sufit sztukaterią lub zainstaluj wielopoziomową podłogę.
Styl secesyjny jest mniej popularny we wnętrzach kąpielisk. Sugeruje obfitość zakrzywionych linii, abstrakcyjne obrazy i jasne kolory. To rozwiązanie jest dla tych, którzy nie lubią stereotypów i nie boją się eksperymentować. Najczęściej ten wzór jest stosowany w saunach wykonanych z bloków piankowych.
Łaźnia parowa
Łaźnia parowa uważana jest za podstawowy element każdej kąpieli, dlatego do jej dekoracji warto używać tylko najwyższej jakości materiałów. Jednocześnie z reguły ma małe wymiary, więc układ wewnętrzny powinien być starannie przemyślany, aby było wystarczająco dużo miejsca dla wszystkich, a także dla wszystkich niezbędnych półek i leżaków.
Powinniśmy również skupić się na oświetleniu. Zazwyczaj małe lampy są montowane w suficie, co daje słabe, stłumione światło. Dobry efekt wizualny uzyskuje się w przypadku wyposażenia sufitów półokrągłych i łączenia ich z leżakami i ławkami o owalnym kształcie.
Przy okazji, projektanci zalecają połączenie drewna i cegły w projektowaniu łaźni parowej, ponieważ te materiały wyglądają stylowo, ale jednocześnie zwięźle i naturalnie.
Prysznic
Umywalnia charakteryzuje się wysoką wilgotnością, która nakłada własne wymagania na materiały stosowane do okładzin. Dobrze jest używać drewna miękkiego. Wszelkie rodzaje powłok syntetycznych są surowo zabronione do prania. To pomieszczenie jest stale czyszczone, więc bardziej praktyczne jest użycie płytek w projekcie, ponieważ jest łatwe do czyszczenia i pozwala na malowanie jakichkolwiek ozdób na ścianach. Poza tym, płytka skutecznie wygląda z innymi materiałami okładzinowymi.
Pokój wypoczynkowy
Teren rekreacyjny służy do wygodnego spędzania czasu po wizycie w łaźni parowej, więc powinien być ciepły i piękny. Ten pokój powinien wyglądać następująco:
- zapewnić komfort - można ozdobić ściany obrazami i innymi elementami dekoracyjnymi;
- stwórz komfort - zaleca się kupowanie wygodnych mebli, które są optymalne do odpoczynku;
- aby utrzymać ciepło - w wystroju zastosowano materiały różniące się dobrą izolacją termiczną.
Szczególną uwagę należy zwrócić na wybór optymalnego materiału pokrycia podłogi. Он должен быть теплым и нескользким, кроме того, хорошо впитывать влагу. Если использовать керамогранит, то хождение по полу босыми ногами будет довольно неприятным, поскольку это покрытие является холодным. Чаще всего используют доски большой ширины, которые удерживают воду, сохраняют тепло и обеспечивают приятные тактильные ощущения. Кроме того, древесина – это всегда стильно и богато.
Потолок имеет смысл также обшить досками и вмонтировать хорошие светильники. В больших лампочках и точечных светильниках в комнатах, где отдыхают после парной, смысла нет. Стоит отдать предпочтение мягкому и приглушенному свету, который позволит расслабиться и спокойно отдохнуть.
Красивые примеры обустройства
Скорее всего, самые уютные бани – это те, что оформлены в классическом русском стиле.
Близок этому направлению по духу сауны стиль кантри. Такие помещения являются воплощением представления о «деревенском» доме.
Восточные мотивы могут внести яркость и колорит во внутренний дизайн.
Для любителей культуры Страны восходящего солнца можно использовать элементы декора в японском стиле.
Еще больше про особенности отделки бани смотрите в следующем видео.