Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Wybór projektu sufitu jest jedną z najtrudniejszych, a jednocześnie zabawnych zagadek podczas naprawy mieszkania.

Ten artykuł pomoże Ci nie zgubić się w różnorodności wariantów stylu, odpowiedniego oświetlenia i projektu, tak aby po zakończeniu naprawy sufit stał się ostatnim wymownym akordem w nowym wnętrzu.

Rynek materiałów budowlanych to ogromna różnorodność środków do dekoracji podłóg, ścian i sufitów. Znaczna część prezentowanych produktów jest odpowiednia tylko do pomieszczeń biurowych, podczas gdy druga jest zalecana do użytku tylko w pomieszczeniach mieszkalnych.

Ale istnieje trzecia opcja, uniwersalna - płyta gipsowo-kartonowa, która jest odpowiednia dla każdego typu pomieszczeń. Sufit wydaje się być głównym elementem wizualnym każdego pomieszczenia, ponieważ gdy znajdziemy się w nowym miejscu, sufit jest pierwszą rzeczą, na którą zwracamy uwagę.

Funkcje

Płyta gipsowa jest materiałem stosowanym w budownictwie do pokrywania, instalowania ścianek działowych i skierowanym w stronę sufitu, głównie w pomieszczeniach o suchym i nienasyconym środowisku. Jest to arkusz dwóch gęstych warstw papieru budowlanego i zagęszczonego wypełniacza gipsowego z różnymi dodatkowymi wypełniaczami.

Płyty gipsowo-kartonowe to wyjątkowy ekologiczny i czysty materiał wykończeniowy.

Materiał ten nie podlega spalaniu i nie emituje toksyn, utrzymuje korzystną atmosferę w pomieszczeniu. Standardowy rozmiar każdej płyty gipsowo-kartonowej wynosi 120 centymetrów .

Arkusz z płyty gipsowo-kartonowej mocuje się do powierzchni licowej za pomocą gipsu tynkarskiego lub na listwie za pomocą śrub metalowych. Jako niedrogi, wygodny i praktyczny materiał, płyta gipsowo-kartonowa od kilku lat jest jednym z głównych elementów prac budowlanych, które były preferowane przez wielu budowniczych.

Wcześniej płyta gipsowo-kartonowa była używana wyłącznie do wyrównywania powierzchni, ale po pewnych modyfikacjach i wyglądzie szerokiej gamy płyt gipsowo-kartonowych zaczęto stosować jako elementy konstrukcyjne. W szczególności materiał przyszedł do gustu projektantów w celu uzyskania kreatywnych możliwości, które im dał.

Płyty gipsowo-kartonowe są w stanie nie tylko wyrównać sufit, ale także radykalnie zmienić wnętrze . Sufit ma niezwykły kształt z oświetleniem, panelami ściennymi, kominkiem, łukiem, półką, przegrodą i wieloma innymi - są to doskonałe rozwiązania do identyfikacji obszarów mieszkalnych, które sprawią, że będzie bardziej funkcjonalny.

Plusy i minusy

Zanim zdecydujesz się na materiał wykończeniowy do mieszkania, konieczne jest, aby dowiedzieć się wszystkie zalety i wady arkuszy suchej zabudowy. Mając wiedzę i subtelności tego materiału, możesz ubezpieczyć się w przyszłości przed frustracją i wszelkiego rodzaju nieprzyjemnymi sytuacjami w procesie naprawy. Zastosowanie suchej zabudowy w projekcie sufitu ma zarówno pozytywne, jak i negatywne cechy. Przeanalizujmy każdy z nich.

Korzyści:

  • Łatwa instalacja . Przy montażu sufitu podwieszanego do płyt gipsowo-kartonowych nie trzeba czekać, aż zaprawa wyschnie, biorąc pod uwagę wymiary przestrzeni mieszkalnej, a nawet skromne umiejętności naprawy - nie więcej niż trzy dni wykańczania.
  • Materiał o niskiej wadze .
  • Szeroki wybór form - dzięki płytom kartonowo-gipsowym masz możliwość realizacji wielopoziomowych struktur o różnych kształtach z niezwykłymi wygięciami.
  • Wysoka plastyczność - przy użyciu wody, płyty gipsowo-kartonowe przybierają kształt, którego potrzebujesz.
  • Ma wysoki poziom hałasu i izolacji cieplnej . Używając tego materiału, zwiększysz właściwości izolacyjne pomieszczenia.
  • Komunikacja kamuflażu . Łatwa i szybka produkcja różnych konstrukcji, w których można ukryć przewody, kable, rury, kanały i różne rodzaje komunikacji.
  • Powierzchnie konstrukcji płyt kartonowo-gipsowych można wykorzystać do dalszego malowania, wklejania wszelkiego rodzaju tapet, odsłaniając ceramikę i płytki.
  • Bogaty wybór materiałów . Rynek umożliwia wybór pożądanej płyty gipsowo-kartonowej o wymaganej grubości o różnych właściwościach eksploatacyjnych. Na przykład materiał odporny na wilgoć jest używany do wykładania w pomieszczeniu o wysokiej wilgotności (kuchnia, łazienka).
  • System oświetlenia Sufit gipsowy jest często używany jako rama dla każdego rodzaju oświetlenia.

Ze wszystkimi zaletami tego materiału, warto być przygotowanym na pewne wady:

  • Zmniejszenie wysokości pomieszczenia. Podwieszane konstrukcje sufitowe są zabierane o pięć centymetrów wysokości dzięki zastosowaniu dodatkowych wytłaczanych profili, które są przeciwwskazane w niskich pomieszczeniach.
  • Występowanie pęknięć. Jeśli płyta gipsowo-kartonowa zostanie zainstalowana nieprawidłowo, pęknięcia mogą pojawić się na złączu w przyszłości.
  • Aby zachować materiał w oryginalnej postaci, konieczne są pewne warunki, a mianowicie zabronione jest przechowywanie płyt gipsowo-kartonowych w pomieszczeniach o wysokiej wilgotności i braku ogrzewania.
  • Nie zaleca się stosowania płyt kartonowo-gipsowych do okładzin sufitowych w pomieszczeniu, w którym istnieje duże prawdopodobieństwo zalania od góry, ponieważ arkusz płyty gipsowej pęcznieje pod wpływem wody, masa staje się większa i struktury mogą się zapaść.
  • Podczas montażu półek z płyt kartonowo-gipsowych nie zaleca się mocowania na nich masywnych elementów, ponieważ łatwo jest uszkodzić tynk „farsz”.
  • Pod koniec instalacji niezwykle trudno jest wykonać nadzwyczajne prace wykończeniowe, aby ukryć połączenia płyt gipsowych i powstałe pęknięcia.
  • Kruchość. Płyty z płyt gipsowo-kartonowych mogą pękać podczas nieostrożnego transportu, instalacji i obsługi, dlatego podczas naprawy lub budowania ścian sufitowych należy zachować szczególną ostrożność i ostrożność. Zaleca się również powstrzymanie się od stosowania płyt gipsowo-kartonowych, w których planuje się montaż ciężkiej konstrukcji, na przykład masywnego żyrandola. W tym przypadku użyj do wykończenia podwójnej warstwy suchej zabudowy. Zapewni to bezpieczne dopasowanie.

Gatunki

Po dokonaniu oceny wszystkich możliwych zalet i niewielkich, ale ważnych uwag o niedociągnięciach, konieczne jest określenie konkretnego rodzaju płyt kartonowo-gipsowych, które spełnią Twoje dokładne potrzeby.

Tak więc przy naprawie lokali mieszkalnych istnieje kilka rodzajów płyt kartonowo-gipsowych. Mają różne właściwości. Że powinni się skupić.

GKL - arkusze gipsowe, które są obustronnie pokryte lekką i miękką tekturą, przymocowaną do powierzchni gipsu. Standardowy rozmiar tego arkusza zmienia się i waha się od 2000 do 3000 milimetrów. Szerokość zwykle pozostaje taka sama - 1200 milimetrów. Grubość - 12 lub 9 milimetrów. W przypadku budynków mieszkalnych zaleca się stosowanie arkuszy o grubości nie większej niż 9 milimetrów w celu osłabienia masy konstrukcji sufitowych.

Jest on powszechnie stosowany w realizacji planów projektowych i budowlanych do naprawy i instalacji ścian i ścianek działowych. Podczas produkcji używany jest karton w odcieniach szarości.

GKLO - ognioodporne płyty gipsowo-kartonowe. Ten rodzaj materiału, co zaskakujące, nie jest stosowany w pomieszczeniach mieszkalnych, ale jest szeroko rozpowszechniony w budynkach przemysłowych, do wykończenia kanału i szybu komunikacyjnego.

GKLV - odporne na wilgoć płyty gipsowo-kartonowe. Stosuje się je w pomieszczeniach o wysokiej wilgotności, a mianowicie w łazience, kuchni, łazience w obecności wentylacji wyciągowej i ochronie przedniej powierzchni za pomocą masy uszczelniającej, wodoodpornej farby, podkładu lub wykończenia płytek ceramicznych. Podczas produkcji używany jest karton z zielonymi tonami.

ГКЛВО - płyty gipsowo-kartonowe o mieszanym wyglądzie, charakteryzujące się wysoką odpornością na ogień i wilgoć, łączą wszystkie cechy wcześniej wymienionych gatunków.

GVL - arkusze z włókien gipsowych. Podczas produkcji nie są ustalane przez karton, jak poprzednio. Gips wzmacniany jest specjalnym wysokiej jakości makulaturą celulozową. Ten typ arkusza ma wysoką wytrzymałość i odporność na ciepło na ogień i płomień. Odpowiada standardowemu rozmiarowi zwykłego arkusza o grubości większej niż 6 lub 10 milimetrów. GVLV - odporne na wilgoć arkusze z włókien gipsowych.

Arkuszowe płyty gipsowo-kartonowe mają najmniejszą grubość wcześniej prezentowanych gatunków - mniej niż sześć milimetrów. Służy do odtwarzania różnego rodzaju wzorów o różnych promieniach krzywych i linii krzywych.

Arkusze płyt kartonowo-gipsowych są pokryte warstwą włókna szklanego, mają standardową grubość 12 milimetrów. Podczas produkcji używany jest karton żółtych odcieni.

Arkusze płyt gipsowo-kartonowych z izolacją - materiał modyfikujący, w którym bloki styropianowe są mocowane do standardowych arkuszy za pomocą kleju. Izolowane warstwy osiągają 60 milimetrów, co pozwala znacznie zwiększyć parametr izolacyjny ściany.

Płyta gipsowo-kartonowa pokryta winylem to kolejna modyfikacja naszych czasów, która zwiększa jej wszechstronność. Pakiet GKL został rozszerzony i dziś można kupić profil z dekorowaną powłoką winylową, która pozwoli na montaż ścian za pomocą gotowego rozwiązania kolorystycznego.

Za pomocą takiego GKL można wykonać zarówno sufity jedno-, jak i wielopoziomowe.

Formularze

Zastosowanie płyt gipsowych w celu nadania gładkiej powierzchni ścianom i sufitowi podczas naprawy od dawna jest powszechne. Wykonywanie skomplikowanych projektów i dekorowanie sufitu stało się dostępne ze standardową płytą gipsowo-kartonową. Takie sufity tworzą interesujące rozwiązania oświetleniowe i stają się prawdziwymi dziełami sztuki.

Istnieje wiele wariantów stosowania form płyt kartonowo-gipsowych, a do tego nie jest konieczne korzystanie z usług budowniczego lub dekoratora. Istnieją jednak pewne warunki do stosowania dekoracyjnych form na okładzinach sufitowych, które muszą zostać poddane przeglądowi.

Prostokątny sufit z płyt gipsowo-kartonowych jest opcją uniwersalną, ponieważ nadaje się do wszystkich rodzajów pomieszczeń. Świetnie wykonuje swoją funkcję - korekta kształtu pokoju. Na przykład prostokątny sufit jest przeznaczony do wąskich przestrzeni, wizualnie rozszerzy ściany.

Kwadratowy sufit figurowy z płyt gipsowo-kartonowych jest rodzajem prostokąta, ale znajduje się głównie w pomieszczeniach mieszkalnych o odpowiednich cechach. W przypadku tego typu pomieszczenia zaleca się sufit wielopoziomowy z okręgiem pośrodku konstrukcji.

Okrągły sufit to najlepsza opcja do podkreślenia środka mieszkania, na przykład tam, gdzie powinien być stół, sofa lub miejsce z największym tłumem ludzi.

Owalny i zakrzywiony sufit z płyt kartonowo-gipsowych wizualnie powiększa pomieszczenie, ten typ sufitu jest używany do dyskretnego zagospodarowania przestrzeni, pomimo jego rozmiaru i kształtu.

Sufit to abstrakcyjna lub geometryczna wolumetryczna forma płyty gipsowo-kartonowej - może to być kształt kwiatu lub figury geometrycznej, służy wyłącznie do nadania dekoracyjności i oryginalności przestrzeni życiowej.

Projekt

Aby zbudować złożony wielopoziomowy sufit gipsowy, konieczne jest skorzystanie ze specjalistycznego programu komputerowego, który obliczy zalecaną ilość materiału.

W tym artykule rozważamy jednopoziomowe, bez skomplikowanej konstrukcji sufitu dekoracyjnego. Tworzenie pułapów jednopoziomowych nie oznacza opracowania złożonego projektu.

Obliczenie go w domu nie będzie trudne, jedyny niuans w tym projekcie, którego nie można zignorować, to rozmieszczenie urządzeń oświetleniowych tak, aby podczas instalacji lampy nie pokrywały się z położeniem metalowych profili łożyskowych.

Dla jasności i przybliżonych schematów obliczeniowych przyjmijmy za przykład pomieszczenie o wymiarach 3 na 6 metrów:

  • Pierwszy na liście priorytetów służy do obliczenia obwodu niezbędnego pomieszczenia, w tym przypadku P = 6 + 6 + 3 + 3 = 18 metrów. Jest to wymagana ilość prowadnic profili sufitowych. Zachowaj ostrożność i kup niewielką dostawę z wyprzedzeniem, na wypadek wystąpienia jakichkolwiek trudności podczas instalacji. Nie zapominaj, że często ściany w lokalach mieszkalnych nie są sobie równe, w tym przypadku skup się na wartości, która jest większa.
  • Następnie należy obliczyć wymaganą objętość dla profili sufitów nośnych. To urządzenie jest bardzo ważne. Na przykład zrób przerwę o długości 50 centymetrów - odległość, którą profile będą naprawiane jeden po drugim. Gdy płyta kartonowo-gipsowa jest przymocowana wzdłuż długości pomieszczenia, rozmiar standardowego arkusza wynosi 2500 mm, dlatego obramowanie opada na elementy profilu nośnego.

Zastępujemy więc nasze parametry i nie zapominamy, że 6 m = 600 cm, a więc 600: 50 = 12. Dwanaście sztuk to niezbędna ilość profilu.

Drugą opcją jest umieszczenie płyt kartonowo-gipsowych na całej szerokości pomieszczenia. W tym przypadku odstęp powinien wynosić sześćdziesiąt centymetrów długości: 600: 60 = 10. Dziesięć sztuk to zalecana ilość profilu.

  • Następny etap obejmuje obliczenie liczby zawieszeń. Zawieszenia są przymocowane do profili nośnych na okres sześćdziesięciu centymetrów. Weźmy na przykład profil o długości trzech metrów. W związku z tym 300: 60 = 5. Pięć sztuk - wymagana liczba zawieszeń. Istnieje dwanaście profili nośnych sufitu, a więc 12 * 5 = 60.

Do notatki: zaleca się zamocować pierwsze i ostatnie zawieszenie ze ścian w odstępie 30 centymetrów, a pozostałe 60 centymetrów od sąsiednich.

  • Na ostatnim etapie obliczana jest wymagana objętość krabów - elementy krzyżowe do mocowania konstrukcji ramy. W naszym przypadku kraby są zalecane do uzyskania 24 sztuk, innymi słowy, dwa razy więcej niż profile do sufitu, obliczone w drugim etapie.

Starannie opracuj rysunki, aby jeszcze bardziej ułatwić pracę.

Sprzęt i materiały

Niezwykle ważnym etapem montażu sufitu gipsowego jest oczywiście przygotowanie wszystkich niezbędnych materiałów i narzędzi.

Do pracy z płytami kartonowo-gipsowymi potrzebne są:

  • profile prowadzące;
  • profile sufitowe - nie preferuj tańszego materiału, ponieważ w produkcji stosuje się cieńszy materiał, który może prowadzić do ugięcia;
  • dość ważne urządzenie - zawieszenie w kształcie litery U;
  • złącza profilowe;
  • łączniki - kołki, kotwy;
  • płyty gipsowo-kartonowe - sufit jest zwykle instalowany z arkuszy o grubości 9 mm, przy większym rozmiarze istnieje ryzyko pewnych trudności (wymagana jest mocniejsza konstrukcja ramy lub alternatywna technologia instalacji);
  • śruby metalowe i suchej zabudowy;
  • taśmy uszczelniające;
  • materiały do izolacji termicznej i wodoodpornej;
  • materiały wykończeniowe;
  • metalowa wyrzynarka i nożyczki, młotek;
  • ruletka, poziom - zaleca się używanie dwóch różnych poziomów (pierwszy to do jednego metra, drugi od dwóch do 3 metrów);
  • nóż konstrukcyjny;
  • perforator, śrubokręt;
  • materiały eksploatacyjne.

Montaż

Po zakończeniu przygotowania wszystkich niezbędnych narzędzi i materiałów, po opracowaniu projektu, można przejść do najbardziej rozrywkowego etapu wszystkich prac - instalacji suchej zabudowy, a także wykończenia, które następuje.

Możesz obalić GKL samodzielnie, bez uciekania się do usług specjalistów, ale warto poprosić kogoś o pomoc. Złożenie tego materiału powinno nastąpić w kilku etapach.

Rama i izolacja cieplna

Po pierwsze, konieczne jest zmierzenie wszystkich rogów mieszkania za pomocą miernika lub poziomu taśmy. Wysokość jest określana na podstawie najkrótszego kąta. Zaznaczamy go w odległości 5 centymetrów od sufitu, pod warunkiem, że nie planuje się dalszej instalacji urządzeń oświetleniowych w 9 centymetrach - przy planowanej instalacji.

Używając poziomu, podobne znaki są wskazywane w innych narożnikach. Następnie wzdłuż ścian są zaznaczone znaki na tym samym poziomie co pierwszy znak. Podczas używania długiej linijki lub rozciągniętej koronki konieczne jest zebranie wszystkich znaków w jednej linii - jest to całkiem proste. Dalej na ścianach znajdują się stałe profile prowadzące.

W dużym pomieszczeniu zaleca się wstępne włączenie wzmocnienia w złączach, aby uniknąć przemieszczenia materiałów pod ich masą. Sufit może być wszystkim. Aby wzmocnić wszelkie gęste materiały zmieści się - plastik, sklejka, która musi być zamocowana na górze każdego łączącego szwu i przymocowana do ściany za pomocą kołków. Po wyprodukowaniu mocowanie połączeń narożnych profili.

Standardowy arkusz płyty gipsowo-kartonowej - 120 do 250 centymetrów, dlatego zaleca się mocowanie profilu sufitowego w odległości 40 centymetrów, ponieważ arkusze będą mocowane wzdłuż granic i pośrodku. Następnie sufit jest oznaczony liniami równoległymi do siebie w odległości 40 centymetrów.

W miejscach połączenia poprzecznego należy przymocować zworkę z tego samego materiału co profil. Następnie zainstaluj kraba - element krzyżowy do utwardzenia konstrukcji ramy. Następnie określ lokalizację zawieszenia. Główne zawieszenie jest ustawione na 20 - 25 od ściany, a następnie - w odległości 50 centymetrów .

Kotwica jest używana do mocowania zawieszenia, zwykły kołek w tym przypadku nie jest odpowiedni, ponieważ nie ma nici i istnieje możliwość, że konstrukcja może nie wytrzymać. Profile sufitowe muszą być przymocowane ściśle do zawieszeń . Zacznij od rogu pokoju. I na tej konstrukcji ramy do sufitu z płyt gipsowo-kartonowych jest gotowy.

Szczególną uwagę należy zwrócić na instalację izolacji termicznej. Jest to prosty i prosty proces, który wymaga trochę cierpliwości. Sufit jest izolowany w taki sam sposób jak ściany. Po zainstalowaniu konstrukcji ramy, puste obszary, które zostały utworzone w środku ramy i już istniejącej płyty podłogowej, są wypełnione mineralnymi materiałami izolacyjnymi, których podstawą jest włókno szklane . Następnie możesz wykonać układanie komunikacji elektrycznej.

Jest jeden ważny niuans - wbudowane urządzenia oświetleniowe mogą powodować przegrzanie i nie ma znaczenia, jakiego rodzaju lampy dałeś swoim preferencjom - energooszczędne, diody lub żarówki . Potężne przegrzanie wywołuje wiele nieprzyjemnych konsekwencji. Przewody znajdujące się w pobliżu mogą się stopić, po czym w najlepszym razie nastąpi zwarcie, w najgorszym przypadku nastąpi pożar.

Jeśli usuniesz pewną ilość izolacji, rozwiąże to problem przegrzania, ale funkcja izolacji termicznej zostanie znacznie zmniejszona. W takim przypadku zaleca się zrezygnować z instalacji wbudowanego systemu oświetlenia i wybrać żyrandol lub kinkiet.

Pierwsze przygotowanie płyt kartonowo-gipsowych zwraca szczególną uwagę. Musi odpocząć przez jakiś czas w temperaturze pokojowej . Przechowywanie suchej zabudowy powinno odbywać się wyłącznie w pozycji poziomej. W początkowej fazie fazowanie jest usuwane z płyty gipsowo-kartonowej . Innymi słowy, części krawędzi są cięte pod kątem 45 stopni. Procedura ta jest niezbędna do zapewnienia niezawodności dalszych prac wykończeniowych. Obecnie wielu producentów produkuje arkusze o wykończonych krawędziach.

Montaż płyt gipsowo-kartonowych rozpoczyna się od narożników . Są one mocowane za pomocą śrub w odległości 15 centymetrów. Zwykle umieszcza się śruby na sąsiednich arkuszach w szachownicę. Arkusze są lekko rozłączone . Oznacza to, że arkusze nie mieszczą się w jednej linii - dzięki temu płyty gipsowo-kartonowe zyskają bardziej niezawodny punkt oparcia. Montaż płyty gipsowo-kartonowej gotowy, końcowy etap - wykończenie.

Prace wykończeniowe

Po zakończeniu głównych prac związanych z instalacją suchej zabudowy wiele osób zastanawia się, jakie będą prace wykończeniowe. Вариаций на эту тему много – заняться покраской, поклеить обои, использовать декоративную шпаклевку или элементы из полиуретана для декоративности. Вопрос действительно сложный.

Начнем с того, что полученную плоскость необходимо делать равномерной – это поможет скрыть всевозможные швы, стыки и места стыков листов. К тому же если стоит вопрос о покраске или отделке тонкой декоративной штукатуркой, выравнивать потолок нужно в любом случае.

Водоэмульсионная и водно-дисперсионная краски – самые популярные материалы для потолочных отделочных работ.

Водоэмульсионная – это краска, состоящая из маленьких каплей масла, которые растворили в воде. Водно-дисперсионная краска – это совокупность маленьких частиц разных полимеров, она устойчива к мытью и не обладает резким запахом. Обе хорошо подходят для покраски поверхностей из гипсокартона, к тому же обладают одной особенностью – есть возможность выбрать матовую основу. Это актуально для того случая, когда на потолке присутствуют небольшие погрешности, которые остались после шпаклевки. Это отлично их замаскирует.

Краска на основе глянца, наоборот, выставит все шероховатости и несовершенства напоказ. Ее применение уместно только тогда, когда качество покрытия идеально, например, заранее оклеено обоями. На потолках не рекомендуется применение краски на масляной основе.

Оклеивание обоями предполагает два варианта последующих событий – с покраской или без. Выбор оттенка и цвета – то, с чем нужно быть аккуратным и внимательным. Чересчур темный оттенок создает атмосферу низкого давящего на вас потолка, а светлый оттенок зрительно увеличит высоту жилого помещения. Оба варианта требуют от вас учет уже имеющегося рельефного рисунка на обоях. Нет смысла клеить рельефные обои, чтобы они затерялись под внушительными слоями краски.

Стоит упомянуть о таком виде отделок, как жидкие обои. Это достаточно часто используемый материал при отделочных работах, который прекрасно ложится на гипсокартон. Составом они схожи с густой краской, в которую добавили декоративный наполнитель.

Выбор штукатурки для потолка остается за вами, единственное, не рекомендуется использовать декоративные штукатурки на водянистой основе. Гипсовый лист не терпит влажности, от чего он начинает разбухать, теряет свои очертания и вся конструкция деформируется. В помещениях с повышенной влажностью используется декоративная штукатурка на акриловой основе. Она превосходно справляется с воздействием влажности и при этом сохраняет свои свойства.

По размеру наполнителя штукатурки разделяют на несколько видов:

  • малофактурная – наполнитель до 1 миллиметра;
  • среднефактурная – наполнитель до 1, 5 миллиметров;
  • крупная – наполнитель от 3 до 5 миллиметров;
  • тонкофактурная – наполнитель меньше 1 миллиметра.

При выборе штукатурки учитывайте, что тонкие наполнители не замаскируют неровную поверхность. Отдайте предпочтение более плотным наполнителям.

Плитка – еще один привлекательный вариант для отделки гипсокартонного потолка. Но здесь существует одно условие – заранее необходимо обработать всю поверхность гипсокартонного потолка при помощи грунтовки . Игнорируя этот этап, плитка долго не продержится и отвалится в любой момент.

Потолочные изделия редко отделывают керамической плиткой, в данном случае используется такой материал, как полиуретан или полистирол . Такие материалы приклеиваются легче и быстрее.

Вариантов на тему отделочных работ поверхности из гипсокартона своими руками действительно много, выбор зависит от особенностей жилого пространства и планов по оформлению всего помещения. Наша пошаговая инструкция непременно поможет вам смонтировать гипсокартон и отделать потолок.

Не пренебрегайте этапами и материалами для подготовки поверхности к будущей отделке, например, выравниванием поверхности при помощи шпаклевки.

Porady i wskazówki

Рано или поздно при работе с гипсокартонными листами вы столкнетесь с ситуацией, когда лист необходимо будет отрезать по размеру. Для этого воспользуйтесь рулеткой, линейкой и острым строительным ножом, канцелярский тоже подойдет. Сделав разметку, при помощи ножа не спеша разрежьте картонный слой, стараясь зацепить гипсовый наполнитель. После положите лист на границу стола и резким движением сломайте гипсовый наполнитель до нижнего картонного слоя.

Подготовительные работы с гипсокартоном не ограничиваются лишь его резкой до необходимого размера. При желании получить ровную поверхность стыки и швы требуется замаскировать после установки на металлическую каркасную конструкцию. Для этого применяется технология снятия фасок по краям гипсокартонного листа. Размеры фасок напрямую зависят от выбранного метода, которым будет произведено шпаклевание гипсокартонных листов.

Если вы выбрали метод с использованием армирующей ленты, то фаски снимаются под 45-градусным углом. При использовании шпаклевки с самоклеящейся серпянкой необходимо снять фаску под 25-градусным углом, что составляет уже две трети плотности листа. Для производства данного процесса вам необходимо приобрести специализированный рубанок по кромке.

Шпаклевка гипсокартонных листов и заделка стыков неизбежна, если вам нужна ровная поверхность без швов.

Затирка стыка и шва производится строго после того, как будет удалена пыль, крошки и прочие мельчайшие частицы, оставшиеся после монтажных работ . После чего гипсокартон обрабатывают при помощи грунтовки, которая повышает сцепку листов со шпаклевкой. После первого слоя необходимо дождаться полного высыхания, далее наносится второй слой, при этом шпателем удаляются излишки. После засыхания зашпаклеванного стыка он активно шлифуется при помощи наждачной бумаги . Этой же процедуре подвергаются места, которые зафиксированы саморезами, а также все уголки.

Как было указано ранее, гипсокартонные листы могут принимать любые изощренные криволинейные формы. До того, как начать придавать форму гипсокартону необходимо запомнить, что сухие листы гнуть можно при условии, что радиус не превышает установленных нормативов:

  • толщина листа 6 миллиметров – радиус не меньше 1000 миллиметров;
  • толщина листа 9 миллиметров – радиус 2000 миллиметров;
  • толщина 12 миллиметров – радиус 2700 миллиметров.

В желании сэкономить многие отдают предпочтение деревянному каркасу, созданному из рейки и бруса. Функцию закрепления гипсокартонного листа такой каркас выполнит, но насколько долговечна эта конструкция – другой вопрос.

Не секрет, что древесина обладает низкой устойчивостью к влажности и подвержена ей даже больше, чем гипсокартонный лист. В результате вас ждут постоянная деформация каркаса из дерева, что приводит к возникновению новых сколов, трещин и неровных стыков. К тому же древесина – натуральный природный материал, который предпочитают многие насекомые. При работе с гипсокартоном металлический каркас может дать вам гарантию на долгое и прочное закрепление листов и избавит от многих трудностей в будущем.

Piękne przykłady we wnętrzu

Гипсокартонный потолок – это хорошая возможность не только придать потолку более изящный вид, но и сыграть значительную роль в интерьере помещения, например, подчеркнуть какой-либо объект интерьера. В данном случае это колонны.

Резкие изгибы потолка акцентируют внимание на их массивности и изящности. А диагональная встроенная подсветка придает пространству симметрию и гармонию.

Сложные конструкции гипсокартонных конструкций сразу привлекают внимание, придают жилому помещению новую форму, изменяя ее до неузнаваемости. Интерьер выглядит богаче и изысканнее. Плавная гибкая линия, встроенные осветительные приборы дарят атмосферу теплоты и уюта.

Потолок рекомендуется оформлять исключительно светлого оттенка, это позволит дополнительно увеличить пространство.

Правильно подобранный дизайн гипсокартонного потолка радикально меняет атмосферу всего жилого помещения: добавит высоты, объема, роскоши и увеличит пространство. Так называемый парящий гипсокартонный потолок с осветительными приборами – один из самых популярных вариантов, подходящий как для частных домов, так и квартир.

Освещение, установленное по границе гипсокартонной конструкции, производит впечатление легкого и мягкого сияния . Оно сделано не только для эстетичного вида, но и для маскировки креплений.

Aby dowiedzieć się, jak zrobić sufit gipsowo-kartonowy własnymi rękami, zobacz poniższy film.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria: