Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Korzystanie z sauny jest dobre dla zdrowia, pomaga oczyścić ciało i odmłodzić. Wielu marzy i ma w domu okazję do parowania, ale aby wdrożyć ten pomysł, trzeba poznać pewne subtelności.
Do budowy sauny w kraju nie jest konieczne przydzielenie oddzielnego budynku. Możesz dostosować loggię, część łazienki lub werandę. A na osobistej działce możesz zbudować prawdziwe centrum SPA, jeśli podejdziesz do problemu z wiedzą.
Funkcje i urządzenie
W Finlandii jest tylko 5 milionów ludzi, co stanowi 2 miliony saun, ponieważ sauna jest uważana za skarb narodowy. Konieczne jest ustalenie, co jest w tym wyjątkowego. W przeciwieństwie do rosyjskiej łaźni sauna ma wyższą temperaturę i niższą wilgotność. Z powodu wysokich temperatur w tym pokoju, tradycyjnie w kraju, Suomi gotowała na parze, rodziła dzieci, leczyła chorych, stawów, wędzone mięso. Wilgotność w saunie nie przekracza 70 gramów pary na metr sześcienny.
Urządzenie do sauny zawiera kilka elementów. Głównym pomieszczeniem jest łaźnia parowa, gdzie ciepło wytwarzane jest przez piec, wilgotność może być zwiększona przez wlewanie wody na kamienie. Sąsiadujący pokój to pralka lub garderoba, w której myją się po parze i biorą wodę. Sposoby ogrzewania pomieszczenia mogą być różne - przy użyciu pieca opalanego drewnem, ogrzewania w czerni lub bieli, w nowoczesnych budynkach stawiają piec elektryczny.
Tradycyjnie łaźnia parowa to mały pokój o wysokości nie większej niż 2, 5 metra. Wraz ze wzrostem kubatury znacznie zwiększa zużycie energii do ogrzewania pomieszczenia.
Aby zorganizować saunę, musisz przestrzegać pewnych zasad podczas budowy. Będzie to wymagało małego pomieszczenia, półek do szybowania na wystarczającej wysokości, otworów wentylacyjnych i elektrycznego lub zwykłego piekarnika. Ważnym elementem jest dobra izolacja termiczna całego pomieszczenia, która powstaje dzięki zastosowaniu drewna. Preferowane są osika, lipa, topola, olcha . Zakryj drzewo plamą, lakierem, woskami i innymi rzeczami niemożliwymi . Po wzniesieniu jest zwyczajowo zanurzać się, więc w pobliżu łaźni parowej powinien być otwór lodowy, basen lub przynajmniej prysznic.
Ze względu na taką łaźnię parową jej funkcje są następujące. Powinien to być mały, praktycznie sterylny pokój o niskiej wilgotności i wysokiej temperaturze. Przeziębienie i inne choroby są leczone przez przebywanie w saunie, dlatego Finowie, ludzie z północy, nie mogą żyć bez sauny.
Suche ciepło jest uważane za bezpieczniejsze dla zdrowia niż w rosyjskiej łaźni, ale ze względów bezpieczeństwa nie zaleca się podwyższania temperatury o więcej niż 100 stopni, aby zapobiec pożarowi.
Gatunki
Zgodnie z reżimem temperatury i wilgotności istnieje kilka rodzajów saun:
- Sauna fińska - takie obiekty zyskują coraz większą popularność. Wewnątrz utrzymuje się temperaturę do + 140 stopni, podczas gdy poziom wilgotności jest niski, nie więcej niż dziesięć procent. Uważa się, że tak silne ocieplenie ma korzystny wpływ na wszystkie układy ciała.
- Rosyjska łaźnia - w wersji klasycznej jest to budynek z bali z ceglanym piecem w łaźni parowej. Dlatego jego budowa będzie musiała przydzielić okrągłą sumę. Pomimo wysokich kosztów ta odmiana pozostaje najbardziej popularna w Rosji od wielu wieków. Do formowania gorących par należy wlać wodę. W rezultacie utrzymywana jest wysoka wilgotność w pomieszczeniach, a reżim temperatury w tym samym czasie wynosi od +65 do +80 stopni.
- Turecka łaźnia - wilgotność jest wyższa niż w łaźni rosyjskiej, a temperatura nie przekracza czterdziestu stopni. W ten sposób powstają optymalne warunki nawet dla osób, które nie tolerują ekstremalnego upału. Oprócz pary, budowa sauny tureckiej zakłada dostępność pomieszczeń do różnych zabiegów - masaży, okładów i innych. Zamiast drewna stosuje się jako dekorację płytki ceramiczne i mozaiki z orientalnymi ornamentami.
Design: Wskazówki
Minimalne wymiary są obliczane na podstawie liczby zainstalowanych ławek. Zwykle przyjmują liczbę osób, które będą w pokoju w tym samym czasie, a następnie zastanowią się, ile miejsc jest wymaganych. Najmniejszą saunę można zaprojektować dla jednej lub dwóch osób . Aby zaoszczędzić miejsce, wystarczy postawić ławki, aby można było się rozłożyć. A także powinno być wolne miejsce na instalację małego pieca. W przestronnych pomieszczeniach zaleca się umieszczenie ławek w kształcie litery G, aby zaoszczędzić miejsce.
Najbardziej ekonomiczną i kompaktową opcją jest mini-sauna, która jest małą szafą, w której można się kąpać samodzielnie lub razem. Ten projekt jest odpowiedni dla małych mieszkań miejskich, często jest instalowany w łazience lub sypialni. Dla tych, którzy stawiają przede wszystkim komfort, bardziej odpowiednia jest sauna rodzinna. Podczas projektowania bierze się pod uwagę, że w środku znajduje się ławka, na której można się położyć . W tym przypadku ogólnie przyjętym standardem jest długość ściany co najmniej 1, 8 metra.
Warto zauważyć, że zgodnie z normami Fińskiego Instytutu Standardów Budowlanych powierzchnia powinna być nie mniejsza niż 1, 8 x 2, 5 metra.
Wysokie sufity nie są potrzebne, ponieważ wzrost kubatury pomieszczenia prowadzi do wzrostu zużycia energii na ogrzewanie. Piec znajduje się 1–1, 5 metra nad podłogą, a ławki są wyższe . Sufit powinien znajdować się co najmniej 1, 1 metra nad szczytem platformy, na której będą siedzieć ludzie.
Dla sauny rodzinnej zalecana wysokość sufitu wynosi 2, 1 m, a dla sauny publicznej - 2, 8 m. Jeśli chcesz zrobić saunę z basenem własnymi rękami w domu, musisz najpierw przygotować wszystkie rysunki i schematy pracy. Konieczne jest obliczenie drenażu, sposobu umiejscowienia elektryka, rodzaju lakieru i impregnacji.
Przygotowanie
Ważne jest, aby odpowiednio przygotować się do budowy i ściśle przestrzegać technologii. W przeciwnym razie przebywanie w łaźni parowej może powodować dyskomfort i uszczerbek na zdrowiu. Najpierw musisz poprawnie określić miejsce w budowie, a także wybrać odpowiedni projekt budowlany.
Wybór lokalizacji i materiałów
Możesz zbudować saunę w dowolnym miejscu, ale na lądzie nie można jej umieścić w pobliżu granicy z sąsiadami. Zgodnie z zasadami bezpieczeństwa pożarowego minimalna odległość powinna wynosić 3 metry. Ważne jest, aby wybrać miejsce, w którym można wykopać dziurę w pobliżu szamba.
Jeśli chodzi o materiały, nie ma ścisłych wymagań, oprócz klasycznego domu z bali istotne są konstrukcje z cegły. Istnieją również budynki z ramą wykonaną z metalu. Jeśli planujesz przeznaczyć oddzielne pomieszczenie w mieszkaniu lub wiejskiej chacie, należy zapewnić system wentylacji. Zaleca się osłonić ściany od olchy lub lipy od wewnątrz, lepiej nie używać sosny, ponieważ uwalnia żywicę.
Do budowy sauny potrzebne będą następujące materiały budowlane:
- drewno - drewno, deski, kłody;
- drewno na ławki, na przykład sosna;
- podszewka do wykończenia;
- cegła ognioodporna;
- piasek, cement portlandzki, glina szamotowa;
- izolacja termiczna i paroizolacja, na przykład wełna mineralna, folia, płyty bazaltowe i inne;
- bloki okien i drzwi;
- zadaszenie do wyboru;
- rury instalacyjne i kanalizacyjne.
Narzędzia i obliczenia
Zgodnie ze standardami każda osoba powinna mieć co najmniej 2, 5 m³. Zalecana objętość łaźni parowej nie powinna przekraczać 40 m³ . Jeśli jest to osobny budynek, a nie wyposażony pokój w mieszkaniu, oprócz pomieszczenia, w którym będą szybować, konieczne będzie wyposażenie łazienki i garderoby. W takim przypadku powierzchnia małej sauny na osobę będzie wynosić co najmniej 10 m².
Etapy budowy
Prace rozpoczynają się od przygotowania dołów, z których jeden przeznaczony jest na fundament, a drugi pod szamba. Następnie należy położyć fundament. Najprostsza wersja to kolumna. Jeśli planowana jest budowa na dużą skalę, lepiej wybrać monolit lub wstęgę . W przypadku fundamentów pasowych system kanalizacyjny jest wykonywany natychmiast. Rury polipropylenowe są umieszczane na poduszce z piasku, łączącej się z rynną.
Jeśli jest kran i toaleta, podłącz je do kanału. Cały system jest podłączony do szamba lub szamba. Jeśli jest centralne źródło wody, możliwe jest połączenie z autostradą. W celu autonomicznego zaopatrzenia w wodę zbiornik jest zainstalowany na wysokości wystarczającej do zapewnienia ciśnienia . Wtedy możliwe będzie pobieranie wody nawet ze studni za pomocą pompy.
Podłoga i rama
Do ramy przy użyciu drewnianych listew i drewna. Wsporniki konstrukcyjne i wykopy są odpowiednie jako elementy mocujące belki nośne. Kiedy wkładają stojaki, przycinają górę, aby budynek nie przechylał się, tworzyły rozpórki. Zmontowane płyty osłonowe ramy, zamontować skrzynie drzwi i okien. Podczas instalowania wykładziny podłogowej należy najpierw umieścić opóźnienia i warstwę paroizolacyjną.
Następnie połóż szorstką podłogę, a następnie warstwę ciepła i hydroizolacji. Po ułożeniu deski podłogowej.
Najlepszym rozwiązaniem jest umieszczenie płytki, która nie boi się wilgoci. W tym celu deski wylewowe są zalewane betonowym krawatem, a dopiero potem układane są płytki.
Ponieważ płytka staje się bardzo śliska, gdy jest mokra, należy ją przykryć drewnianymi osłonami, aby zmniejszyć ryzyko obrażeń.
Ściany: izolacja, izolacja, wykończenie
Kiedy rama jest wyłożona deskami na zewnątrz, wewnątrz jest zamontowanych kilka warstw, które zapewniają normalną oszczędność ciepła.
Przed zainstalowaniem powłoki dekoracyjnej, materiały izolacyjne umieszcza się w następującej kolejności:
- pierwsza warstwa to membrana;
- drugi to wełna mineralna;
- ten ostatni jest folią odbijającą promieniowanie podczerwone.
Przewody elektryczne są plecionkami odpornymi na ciepło. Do wykańczania użyj drewna, na przykład podszewki. Drewno powinno mieć niską przewodność cieplną i nie powinno być poddawane odkształceniom w wyniku oddziaływania temperatury. W wannie nie można używać farb dekoracyjnych, ponieważ po podgrzaniu emitują one szkodliwe opary.
Sufit: wentylacja i wykończenie
Po wzniesieniu krokwi kładzie się paroizolację, izolację cieplną i bezpośrednie powlekanie - jest to materiał dachowy, dachówka lub łupek. Komin jest usuwany zgodnie z wymogami bezpieczeństwa. Sufit wykonuje tę samą technologię, co ściana. Nie jest pokryty tynkiem ani farbą, tylko drewno . Do izolacji używa się pianki, którą umieszcza się na płytach pokrytych polietylenem i polanami. Powstałe luki są wypełnione pianką. Paroizolacja umieszczana jest folią do góry i zabezpieczana zszywaczem konstrukcyjnym.
Aby uniknąć nagłych zmian temperatury w łaźni parowej, gorące powietrze należy wymieszać z chłodnym powietrzem. Dlatego konieczne jest zorganizowanie systemu wentylacji, aby przepływ powietrza nie tylko dobrze się mieszał, ale także nie ma silnego ciągu.
Podczas budowy należy wziąć pod uwagę następujące czynniki:
- pole przekroju kanałów zasilających i wylotowych powinno być w przybliżeniu takie samo;
- każdy metr sześcienny objętości sauny musi mieć co najmniej 24 cm2 przekroju kanału.
- otwory przy wejściu i wyjściu nie powinny znajdować się naprzeciw siebie, w przeciwnym razie nastąpi przeciąg, a powietrze nie będzie miało czasu na wejście do innych miejsc;
- do regulacji przepływu powietrza wymagana jest instalacja zaworów.
Stosowany jest naturalny lub mechaniczny system wentylacji. Najprostszy i budżet jest naturalny, jednak jego skuteczność zależy od pogody. W wietrzne dni ta wentylacja ma większą wydajność. Zaleca się również pozostawienie szczeliny między skrzydłem drzwi a skrzynką, aby zapewnić lepszy przepływ powietrza. Jest to świetna opcja do salonu i szatni.
W łaźni parowej zaleca się wentylację wyciągową . Zawiera rekuperator, zasysający świeże powietrze z ulicy i ogrzewający je odpadami z pokoju. Jeden dystrybutor rozprowadza strumień powietrza w pomieszczeniu, a drugi usuwa powietrze nasycone dwutlenkiem węgla. Zazwyczaj do wietrzenia pary wystarcza 10 minut. Urządzenie wentylacyjne jest niezbędne nie tylko do zapewnienia komfortu ludzi, ale także do przedłużenia żywotności konstrukcji drewnianych. W przeciwnym razie drzewo zostanie zniszczone przez grzyby i pleśń, rozwiedzione w upale.
Oświetlenie i półki
Do montażu używane półki jednopoziomowe lub piętrowe wykonane z drewna. Ponieważ ludzka skóra styka się z ławką, do jej produkcji używa się nieżywicznych skał, takich jak wapno. Minimalna szerokość ławki powinna wynosić 0, 5 metra, umieścić ją na pustej ścianie, w której nie ma okien.
Jeśli planujesz przeznaczyć miejsce na odpoczynek, wygodnie będzie umieścić tam składane meble.
Lampy nie powinny świecić w oczach, dlatego lepiej jest wybrać miękkie rozproszone światło. Wtedy osoba będzie mogła się zrelaksować i zrelaksować. Brak światła jest również niepożądany, w takim pokoju byłoby niewygodne i niebezpieczne.
Urządzenia oświetleniowe muszą wytrzymywać stałą ekspozycję na wysokie temperatury powyżej 100 stopni i wysoką wilgotność . Ze względów bezpieczeństwa do instalacji używane są modele z podstawą ceramiczną i wysokowytrzymałymi kloszami szklanymi.
Instalacja sprzętu
Obecnie stosuje się trzy rodzaje pieców - gazowe, elektryczne i drewniane. Głównymi elementami modelu pracującego z drewna opałowego są palenisko i nagrzewnica, które są wykonywane w jednym opakowaniu lub osobno. Pomimo tego, że takie urządzenie zwiększa zagrożenie pożarowe, jest ono często używane ze względu na dostępność paliwa. Przy takim piecu pomieszczenie zostanie wypełnione przyjemnym zapachem kłód, tworząc wyjątkową atmosferę.
Modele elektryczne są wyposażone w element grzejny, w którym mogą być elementy grzejne lub specjalne płyty. Wygoda tego urządzenia polega przede wszystkim na łatwości konserwacji. Nie trzeba ogrzewać pieca, kupować drewna opałowego, czyścić ściany z sadzy. Wady obejmują wysokie zużycie energii, a urządzenia nie można używać podczas odłączania prądu.
Układanie kamieni
Możesz używać tylko niektórych skał, które nie ulegają pękaniu przy silnym ogrzaniu. Najlepszą opcją jest gabro-diabaza, talkt-chloryt, kamyki rzeczne lub biały kwarc . Kamienie gromadzą ciepło i wydzielają parę do otaczającej przestrzeni.
Przed złożeniem są podgrzewane, a następnie wrzucane do zimnej wody. Pęknięte są odrzucane, ponieważ nie mają wystarczającej siły. Podczas aranżacji musisz najpierw umieścić duże okazy, a następnie umieścić między nimi małe kamienie . Ważne jest, aby podążać za położonymi skałami w przyszłości, a także od czasu do czasu, aby je wyczyścić i zmienić.
Zasady działania i odwiedzania
Zanim pójdziesz do łaźni parowej, musisz się przygotować. Lepiej jest powstrzymać się od spożywania napojów alkoholowych, które mogą źle wpływać na serce. Konieczne jest usunięcie odzieży wierzchniej, soczewek kontaktowych i biżuterii. Dla normalnego pocenia, weź prysznic przed zabiegiem i wytrzyj do sucha ręcznikiem .
Przed wejściem do pokoju musisz założyć na głowę filcowy kapelusz, który chroni przed przegrzaniem. Obuwie obowiązkowe to kapcie, które również pomagają nie ślizgać się na mokrej podłodze. Lekarze radzą nie nosić nawet stroju kąpielowego ani kąpielówek, ponieważ pochłaniają pot. W rezultacie płyn wydalany przez organizm szybko odparowuje i przestaje chronić ciało przed oparzeniami. Dlatego bieliznę należy nosić tylko w publicznych saunach, do których zabronione jest wejście bez odzieży.
Początkujący, który po raz pierwszy zdecyduje się spróbować swoich sił, może parować nie dłużej niż 10 minut. Uważa się, że lepiej jest siedzieć na półce w pozycji leżącej. W ten sposób ciało ogrzewa się bardziej równomiernie. Pod musisz położyć ręcznik frotte. Pod koniec procedury powinieneś się lekko ochłodzić, a następnie zalać letnią wodą.
W przyszłości możesz spędzić w łaźni parowej do 20 minut, podczas gdy ważne jest monitorowanie dobrego samopoczucia. Jeśli jest dyskomfort, musisz natychmiast wyjść z sauny. Ci, którzy ćwiczą regularnie, szybciej się pocą. Jeśli dana osoba nie toleruje dobrze ciepła, należy umieścić miotłę nasączoną ciepłą wodą na plecach . Dorośli mogą korzystać z sauny nie częściej niż raz na trzy dni. Zabrania się kobietom w czasie ciąży lub miesiączki angażowania się w takie zabiegi . Nie idź do łaźni parowej dla osób z chorobami serca, nadciśnieniem, astmą.
Zaleca się umieszczenie takiej ilości paliwa w piecu paleniskowym, aby po zabiegach możliwe było osuszenie pomieszczeń.
Po zakończeniu sesji sauny wszystkie ściany są wytarte do sucha. Drzwi i klapy piekarnika pozostają otwarte przez 2 godziny na powietrzu. W tym przypadku zbiornik wody jest zamknięty pokrywą. Przy regularnym stosowaniu zaleca się czyszczenie detergentami co dwa tygodnie . Для защиты от поражения грибком, древесину покрывают защитными составами. Если в помещении появился неприятный запах, его можно устранить, поставив в одном из углов бак с горячей водой. В него добавляют несколько капель эфирного масла. Когда вода начнет испаряться, она впитается в дерево, и тяжелый запах уйдет.
Примеры и варианты
Конструкция необязательно должна быть большая. Такая компактная сауна прекрасно подойдет для периодического отдыха и очищения организма.
Конструкцию часто устанавливают на специальные опоры. Это очень удобно, поскольку не нужно делать капитальное основание.
Подробнее о том, как сделать сауну своими руками, смотрите в следующем видео.