Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Podłogi podłogowe faktycznie kończą budowę nowego domu, aw wielu przypadkach wykończenie starego. Do czasu zakończenia tej pracy nie można uznać pokoi za ukończone. W salonach, w przeciwieństwie do pomieszczeń użytkowych, zaleca się używanie rowkowanej deski, ale musi ona być używana umiejętnie, dokładnie zgodnie z zasadami. Dotyczą one zarówno samej instalacji, jak i jej wyboru.

Funkcje

Płyta rowkowana jest wyposażona w podłużny rowek jednostronny. Po przeciwnej stronie umieść kolec, który podczas układania powinien być zakopany w rowku sąsiedniej płyty. Taki ruch zapewnia, że produkt będzie trwał długo i nie zostanie oczyszczony. Nawet deska pokładowa nie może mieć tak wysokiej wydajności. Produkty są starannie dopasowane do parametrów geometrycznych, części boczne są odcinane, przednie boki są dokładnie wypolerowane.

Deski na pióro i wpust dzięki kanałom po warunkowo dolnej stronie są dobrze wentylowane. Formowanie kolców i rowków po bokach pozwala ograniczyć mniejszą ilość szlifowania, a nie obrzeża. Język to całkowicie piękna opcja, niezawodna w działaniu i wytrzymała mechanicznie. Jednak wszystkie te zalety są osiągane tylko pod jednym warunkiem - przy odpowiednim doborze materiału.

Materiały

Dąb, modrzew i sosna mają w praktyce kluczowe znaczenie. Podłogi sosnowe są stosunkowo tanie, ale ich miękkość powoduje duże ryzyko zniekształceń. W rezultacie na obszarach, gdzie ludzie chodzą coraz bardziej, po pewnym czasie pojawiają się „ścieżki”.

Prawidłowa sytuacja może być zastosowana przez nałożenie małego lakieru ściernego, który przykrywa podłogę w dwóch warstwach.

Wariant modrzewiowy jest znacznie droższy, ale koszt jest w pełni uzasadniony zwiększoną odpornością podłogi i możliwością używania desek bez ich zakrywania. Najczęściej modrzew jest impregnowany roztworami olejowymi, które pozwalają uniknąć pojawienia się stałych powierzchni na powierzchni. Deski z jesionu i dębu są uważane za elitarne rodzaje podłóg, ale piękno zewnętrzne, wyjątkowa gęstość i minimalne zużycie powodują zwiększenie wydatków konsumentów . Niezwykle rzadko takie podłogi są pokryte dodatkowymi warstwami, ponieważ ich naturalna estetyka wystarczy do rozwiązania problemu.

Konieczne jest, aby drewno było zawsze suche (suszone w specjalnej komorze technologicznej). Podczas cięcia nie wolno zwiększać wilgotności o więcej niż 15%. Należy wziąć pod uwagę, że takie metody znacznie zwiększają koszt deski rowkowanej w porównaniu z naturalną metodą suszenia, a nawet mniejsze oczekiwania nie obniżają ceny produktów. W każdym razie kontrola wilgotności odbywa się za pomocą specjalnego urządzenia.

Deski suszone w komorach są dostarczane w polietylenie, a następnie nie będą w stanie uzyskać wystarczającej ilości wilgoci z powietrza. Najprostszym testem jest dźwięk: mokra deska zawsze daje stłumione echo, gdy się jej dotyka, a wyschnięty dźwięk zawsze dzwoni. Umieszczając zbyt mokre drewno, po wysuszeniu zauważysz szczelinę, a następnie żywotność powłoki nie przekracza sześciu miesięcy. Elementy suszące pękają i mogą nawet wydostać się, a jedynym sposobem przeciwdziałania temu jest ściślejsze dociśnięcie płyt.

Wymiary

Optymalna grubość rowkowanej płyty wynosi 0, 07-0, 2 m, podczas gdy ważne jest, aby zwrócić uwagę na jej szerokość. Zbyt wąskie wykończenie jest trudne do ułożenia, a bardzo szeroki może wznieść się wokół krawędzi, gdy wysycha. W wyniku podniesienia pojawiają się „żebra” i nieprawidłowości.

Szlifowanie może rozwiązać ten problem, ale wymaga zwiększonych kosztów i dodatkowego czasu.

Typowe długości to 300 i 600 cm, chociaż jeśli wolisz, możesz kupić deskę o długości 4 lub 5 m. W każdym przypadku preferowane są projekty o nieco mniejszej długości w stosunku do całego pomieszczenia. W sprzedaży często znajdują się rowkowane produkty o grubości 21, 35, 50 mm. Pamiętaj, że do produkcji podłóg stosuje się tylko pokrycia nie cieńsze niż 2, 7 cm (a minimalna wartość jest odpowiednia tylko dla pomieszczeń biznesowych, aw salonie uzasadnione jest użycie powłoki 3, 5 cm).

Jak wybrać?

Przemysł produkuje kilka grup odmian desek podłogowych. Tak więc kategoria Extra po prostu nie może mieć wad, nawet tych najbardziej pomniejszych. W normalnych warunkach jest wystarczająco dużo produktów z grupy A, które są tylko sporadycznie pokryte plamami, i nie znajdziesz innych odchyleń od normy nawet przy bliskiej kontroli.

Oznaczenie B pokazuje, że deski z pewnością mają nieregularności, mają nie tylko plamy, ale także sęki. Wreszcie grupa C może czasami zawierać rowki przelotowe po zniekształceniach nokautowych i nienormalizowanych. Ta ostatnia kategoria nie nadaje się do wykańczania (wykańczania) warstw, ale układanie szkicu jest całkiem możliwe, nawet pomaga zaoszczędzić dużo pieniędzy.

Nigdy nie polegaj na znakowaniu GOST, ale starannie mierz wszystkie parametry - muszą być równe w każdym produkcie, a nawet w jego poszczególnych częściach. Łatwo jest znaleźć krzywiznę, jeśli wiesz, czego szukać.

Rowek powinien być nieco głębszy niż język, wtedy nie będzie potrzeby dodatkowego przetwarzania. Przy zakupie rowkowanych desek do mieszkania i domu, należy sprawdzić przestrzeganie odległości od ich górnej krawędzi do części łączących. Jeśli wystąpi rozbieżność, po złożeniu różnych elementów albo będziesz musiał znosić nieregularności, albo specjalnie wypolerować drewno. Oczywiście w produkcji tego wszystkiego należy monitorować, ale musimy zauważyć, że błąd jest świetny i lepiej jest natychmiast przygotować się do dodatkowej pracy lub odmówić zakupu.

Wskazane jest skupienie się nie tylko na recenzjach, ale także na tak ważnej charakterystyce jak cięcie drewna. Jeśli jest klasyczny, możemy założyć, że wymagania standardu stanu są w pełni spełnione. Ciężkie, najgrubsze deski można uzyskać tylko łącząc ze sobą. Oczywiście ta technika pozwala osiągnąć dowolną długość struktury.

Sądząc po komentarzach tych, którzy wcześniej kładli podłogę rowkowaną, jest to dość niezawodna i stabilna konstrukcja. Istotnym wymogiem do stosowania w łazienkach i innych wilgotnych pomieszczeniach jest użycie modrzewia (inne rodzaje drewna nie są odpowiednie).

Jak układać?

Aby uniknąć negatywnych skutków suszenia, praca jest wykonywana w dwóch etapach. Na początku po każdym czterech liczbach umieszczany jest tylko jeden pasek. Po upływie 6 miesięcy podłoga musi zostać uporządkowana, szczeliny powinny zostać zamknięte, a cały materiał ułożony. Pamiętaj, że grodzice w salonach nie tylko wysychają, ale są mechanicznie odkształcone. I dlatego po raz pierwszy wkładają go do góry nogami, aw drugim odwracają go do góry nogami. Dzięki tej technice powłoka jest czysta, sucha i całkowicie niezawodna.

Zawsze kupuj pewną liczbę płyt powyżej przewidywanej potrzeby, będą one przydatne, jeśli podczas dokręcania wykładziny podłogowej będzie wystarczająco dużo wolnego miejsca. Po wysuszeniu należy dodać 2 lub 3 elementy. Powinny być zawsze przechowywane w tym samym pomieszczeniu, w którym zostanie położona podłoga. W przeciwnym razie wygląd będzie znacznie gorszy niż oczekiwano.

Standardowe mocowanie - na gwoździach czasami stosowane są wkręty samogwintujące. Weź gwóźdź z elastycznych gatunków stali, które mogą wytrzymać znaczne obciążenia. Nawet jeśli deska jest wygięta, łączniki nie pękają. Ale starannie je młotkuj, uważnie kontrolując wynik. Wszakże wyrwanie podobnego gwoździa bez zerwania samej podłogi jest bardzo trudne.

Zakrzywione płyty nie mogą być wymieniane bez usuwania łączników, należy je wyciągnąć nawet przy ponownym montażu podłogi suszącej. Aby zmierzyć się z minimalnymi problemami, używaj śrub i tylko żółtych, a nie czarnych.

Istnieje możliwość zamocowania rowkowanej deski własnymi rękami „na twarzy” - jest to bardzo niezawodna technika, ale nie za elegancka. Elementy mocujące na przedniej stronie płyty, po obu stronach zastosowano parę wkrętów samogwintujących, odległość od krawędzi musi wynosić 50 mm. Jeśli przyczepisz go do rowka (przekręcając śrubę w dolną część rowka pod kątem 45 stopni), kapelusz będzie musiał wbić się głębiej w drzewo. Tylko taki warunek pozwoli na łatwą instalację następujących płyt. Wadą tego prostego podejścia jest ryzyko rozszczepienia desek, jeśli okażą się one zwinięte.

Ułożenie „w rowku” oznacza, że śruba wychwytuje 2/3 grubości płyty, ale będzie musiała być kontrolowana, aby kolec pozostał nienaruszony. Tajne mocowanie odbywa się w taki sposób, że śruba nie uniemożliwia instalacji następujących bloków; otwór jest przygotowany z wyprzedzeniem, a wiertło ma taką samą średnicę jak nasadka łącznika. Najczęściej używane śruby o średnicy 0, 45 cm i długości 7, 5 cm.

Umieszczanie drewnianych produktów rowkowanych może odbywać się na polanach lub na specjalnych podporach (które podniosą górną warstwę podłogi 7 cm powyżej podstawy). Ale jeśli pokój z niskimi sufitami będzie musiał umieścić sklejkę, aby nie wchłonąć zbyt dużej wysokości. Belki podporowe są stosowane, gdy podłoże jest zbyt nierówne. Grubość każdej belki wynosi co najmniej 10 cm.

Ustawiając deski pod kątem prostym do kłód, zwykły krok konstrukcji wynosi 0, 6 m, a jeśli kąt jest mniejszy, rozpiętość jest proporcjonalnie zmniejszana. Nigdy nie wypełniaj szczeliny, która oddziela lagi od ziemi, w przeciwnym razie wentylacja zostanie przerwana. Unikanie nadmiernego hałasu podczas chodzenia po podłodze pomaga w układaniu warstwy izolacji akustycznej . We wszystkich salonach każda wiązka musi być skierowana pod kątem prostym do okna, aw korytarzach - równolegle do kierunku ruchu.

Wybierając sklejkę, upewnij się, że nie jest ona cieńsza niż 1, 8 cm, w przeciwnym razie płyty mogą być łatwo odkształcane pod najbardziej zwykłymi obciążeniami.

Prace rozpoczynają się od sprawdzenia płaszczyzny powierzchni, na której zostanie położona sklejka, a jeśli nie jest ona wystarczająco gładka, natychmiast eliminują problemy. Arkusz jest podzielony na ściśle identyczne fragmenty, a następnie układa przedmiot na podłodze, układając je ukośnie względem desek i mocuje kołkami. Weź udziały ze sklejki o 0, 2-0, 3 cm i pozostaw odstęp 1, 5 cm od ściany (jest to konieczne, aby skompensować rozszerzalność cieplną).

Warstwa powierzchniowa jest wymagana do przejścia przez urządzenie szlifierskie lub dyszę szlifierską na wiertarce. Ręczne drobne wady i nierówności eliminują kategorię papieru ściernego P24 lub P36.

Nie można umieścić rowkowanej deski bezpośrednio na betonowej podstawie. Sam beton musi mieć maksymalną wilgotność 3%, w przeciwnym razie nie nadaje się do tego celu. Sprawdź również, jak gładka jest podkładka: maksymalny dopuszczalny spadek wynosi 0, 2% w stosunku do długości podstawy. Jeśli jest mniej równy, skrzypienie na każdym kroku będzie nieuniknione. Zbyt wysokie miejsca są wypolerowane, a brakujące rozwiązanie dodaje się do „nizin”.

Główne trudności dla nieprofesjonalnych budowniczych pojawiają się w przypadkach, gdy rowkowana deska nie jest umieszczana we wszystkich pokojach w tym samym czasie, ale w jednym pokoju. Bardzo trudno jest ustawić go na progu; jeśli płyta znajduje się obok ściany z otworem, pręt pokrywający połączenie różnych powłok znajduje się dokładnie w środku szerokości otworu. Z tego wynika, że konieczne jest zastosowanie szerokiego języka, przyciętego do ściany i wchodzącego w otwór.

W przypadkach, gdy płyta jest prostopadła do otworu, podejście jest prawie takie samo, ale wszystkie elementy, które są włożone głęboko, powinny być dłuższe niż te, które są dociskane do ściany. Zdarza się, że podłoga w oddzielnych pomieszczeniach na różnych wysokościach, a następnie w celu wykluczenia zwisania, stopnie pokrywają dolną część ościeżnicy. Konieczne jest jej regulowanie w zależności od tego, jak szeroko otworzą się drzwi.

Język powinien dosięgnąć samego pudełka, a pozostała szczelina musi być zaklejona lub zapieczętowana. W każdej sytuacji niedopuszczalne jest mocowanie listew przypodłogowych do podłogi, powinny one trzymać się tylko ściany.

Podejmując układanie planszy królików, nie zapomnij o jej specjalnej obróbce przy użyciu środka zmniejszającego palność, impregnacji antyseptycznej lub zintegrowanej ochrony (przed pożarami i biologicznymi czynnikami niszczącymi jednocześnie).

Zgodnie z instrukcją lek jest rozpylany lub nakładany za pomocą pędzla średniej wielkości.

Szlifowanie

Nawet najlepsza rowkowana deska wymaga szlifowania. Niewielkie zniekształcenia wysokości można usunąć szmerglem, ale jeśli wady są wyraźniejsze, będziesz musiał wziąć maszynę do mielenia w ręku. Po wyrównaniu powierzchni podłoga jest natychmiast szlifowana, a następnie ponownie szpachlowana i polerowana (jest to jedyny sposób na osiągnięcie optymalnego rezultatu). Ale nadal trzeba iść lakier podkładowy, jeszcze raz polerowany, pokryty dekoracyjnym lakierem, po usunięciu całego kurzu i zanieczyszczeń.

Teraz wiesz dokładnie, jak uniknąć problemów, układając rowkowaną deskę. Obserwując najprostsze zasady, możesz wykonać całą pracę samodzielnie, mając minimalne umiejętności w branży budowlanej. Życzymy sukcesów!

Informacje na temat układania rowkowanej deski podłogowej można znaleźć w następnym filmie.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria: