Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Wiedza o tym, jak i czym ocieplić dom murowany jest bardzo ważna zarówno podczas wstępnego osadzania, jak i podczas późniejszych prac przy docieplaniu ścian od wewnątrz. Konieczne jest również wymyślenie, jak lepiej ocieplić murowany dom własnymi rękami z zewnątrz. Należy zwrócić uwagę na cechy penoplexu i innych grzejników, specyfikę „ciasta”.
Cechy prac
Zanim ocieplisz dom murowany, musisz dowiedzieć się, czy jest on zbudowany z pustaków, czy z bloczków pełnych.Decyduje o tym, jak mocna powinna być warstwa izolacyjna, jak wspaniałe są jej właściwości ochronne. Konieczne jest również wzięcie pod uwagę sposobu wykonywania muru. Jeśli nie jest monolityczny, ale wykonany metodą studniową, z zaprojektowaniem warstwy powietrza, początkowe właściwości termiczne również będą wyższe.
Same izolatory dobierane są oddzielnie do użytku zewnętrznego i wewnętrznego, zawsze biorąc pod uwagę przy określaniu grubości przede wszystkim właściwości termiczne konstrukcji.
Ocieplenie od środka
Wełna mineralna
Utrzymywanie ciepła w środku za pomocą waty to dość stara, ale wciąż aktualna technologia. Należy tylko wziąć pod uwagę, że wszelkie środki izolacji wewnętrznej są preferowane tylko wtedy, gdy niemożliwe jest wykonanie izolacji termicznej od zewnątrz. Wewnętrzne prace izolacyjne nieco zmniejszą powierzchnię użytkową domu.Jednak mają też inne zalety:
-
mniejsze wydatki;
-
łatwość wykonania (zwykle da się obejść bez pomocy specjalistów);
-
nie ma potrzeby wydawania pozwoleń od firm użyteczności publicznej i zarządzających.
Ponieważ wełna mineralna łatwo wchłania wodę, wymagana jest hydroizolacja i paroizolacja.
Folia z tworzywa sztucznego jest szeroko stosowana jako paroizolacja. Mocowanie mat bawełnianych i innych materiałów odbywa się zwykle za pomocą zszywacza budowlanego. W przypadku jego braku stosuje się gwoździe ocynkowane. Montaż samego izolatora najczęściej odbywa się na skrzyni wykonanej z drewna lub metalu, przy jednoczesnym upewnieniu się, że wełna jest ciasno zamocowana w ogniwach, bez drobnych szczelin.Na zewnątrz również będzie musiał być odizolowany od wilgoci.
Tynek porowaty
Inna nazwa to tynk termoizolacyjny. Często ludzie są zainteresowani tym, czy ten materiał może stać się pełnoprawnym zamiennikiem wełny kamiennej i innych grzejników w mieszkaniu. Producenci deklarują to otwarcie, podkreślając, że 5 cm specjalnego tynku to równowartość 2-4 cm styropianu lub półtora muru. Oświadczenia te są dobrze uzasadnione, ale tylko z drobnymi wyjaśnieniami. Wypełniacz mieszanki odgrywa decydującą rolę w zapewnieniu parametrów termicznych.
Nasycenie EPS zapewnia odporność na wilgoć. Wadą jest jednak luźność warstwy izolacyjnej.
Na pewno będzie potrzebne wzmocnienie i pokrycie prostym twardym tynkiem.Ponadto w kontakcie z płomieniem polimer stopi się, uwalniając wysoce toksyczne składniki. Wermikulit i perlit są całkowicie naturalne i bezpieczne, stosunkowo niedrogie, ale podatne na uszkodzenia spowodowane przez wodę. Niemal idealne pod względem parametrów technicznych szkło piankowe jest stosunkowo drogie.
Podobnie jak w przypadku konwencjonalnych tynków, bardzo ważne jest wstępne przygotowanie ścian. Należy je oczyścić z zatorów i nasączyć podkładem. Wystające zbrojenie, gwoździe i inne przeszkody do normalnej pracy należy usunąć. Mieszanka jest przygotowywana ściśle według instrukcji producenta i nakładana tak szybko, jak to możliwe, nie czekając nawet połowy terminu na zachowanie plastyczności. Nakładanie zaprawy należy prowadzić szpachelką po belkach, każdą warstwę - maksymalnie o grubości 2 cm, odczekując po jej nałożeniu co najmniej 4 godziny przed wznowieniem tynkowania. Podsumowując, powierzchnia jest dokładnie wcierana.
Styropian
Materiał ten jest nieprzepuszczalny dla pary wodnej i dlatego idealnie nadaje się do prac izolacyjnych wnętrz. Jest też lekki, bo 98% objętości zajmuje gaz. Styropian jest również chwalony za:
-
niskie przewodnictwo cieplne;
-
hydrofobowy;
-
mechaniczna forteca;
-
łatwe do cięcia;
-
wygoda formy aplikacji płytki;
-
niewielkie zagrożenie pożarowe;
-
niska (w porównaniu do materiałów o podobnej jakości) cena.
Ale trzeba pamiętać o słabościach:
-
mimo zwiększonej wytrzymałości płyty PPS są kruche, mogą pękać lub kruszyć się;
-
materiał nie jest odporny na aceton i benzynę;
-
w temperaturach powyżej 60 stopni prawdopodobne jest wydzielanie się oparów fenolu;
-
Styropian może się łatwo zapalić.
Docieplenie domu od wewnątrz płytami PPS jest możliwe nawet bez skomplikowanego układania wielowarstwowego.
Nie jest konieczne nawet wyrównywanie podłoża tynkiem, podobnie jak stosowanie folii paroizolacyjnych. Placek izolacyjny zawiera warstwę wyrównującą, jeśli wewnętrzna strona ściany jest pokryta wgnieceniami, dziurami lub jest mocno zakrzywiona.Przepuszczalność warstw, zaczynając od najniższej, powinna sukcesywnie maleć. W miarę zagłębiania się w ścianę odpowiednio się zwiększa.
Przed tynkowaniem należy pozbyć się starej farby, łuszczącego się tynku, plam i innych zabrudzeń. W razie potrzeby niedoskonałości powierzchni niweluje się masą wyrównującą. Dopiero gdy stwardnieje, możesz przystąpić do instalacji skrzyni. Ale ten moment nie jest obowiązkowy i jest praktykowany tylko w razie potrzeby w zewnętrznej warstwie - przede wszystkim w płycie gipsowo-kartonowej. Pręty należy układać z takim samym rozstawem co wielkość płyt izolacyjnych – wtedy bezproduktywna strata materiału zostanie zminimalizowana. Grubość prętów musi pasować do płytek.
Pianka
Do tego celu można użyć różnych rodzajów pianek. Na przykład PSB S-15 jest całkiem odpowiedni do izolacji wewnątrz i do dźwiękoszczelnych pomieszczeń. PSB S-25 jest zalecany do cięższych warunków pracy.Nie ma potrzeby stosowania PSB S-35 w budynkach mieszkalnych – izolacja ta przeznaczona jest bardziej dla obiektów przemysłowych. Bardzo ważne jest, aby pianka miała jednolitą strukturę na całej powierzchni, miała zgrabną linię cięcia.
Należy wybrać materiał wykonany zgodnie z GOST, a nie zgodnie ze specyfikacjami technicznymi. Wcześniejsze materiały wykończeniowe muszą zostać usunięte. Farbę zeskrobuje się szpatułką.
Łączenia styropianu mają być układane nie w linii prostej, ale układane jak cegła. To właśnie takie rozwiązanie gwarantuje niezawodność montażu.
Penofol
To nowoczesna izolacja, która jest wielofunkcyjna. Taki materiał można układać w kilku warstwach. Polimer jest pokryty z jednej lub obu stron folią aluminiową. Folia o grubości co najmniej 12 mikronów pozwala na odbicie ciepła na poziomie ponad 95%.Przyjazność dla środowiska penofolu nie budzi wątpliwości.
Ale ten materiał jest miękki i natychmiast wygina się po naciśnięciu. Nie będzie można przykleić tapety ani nałożyć na nią tynku. Ponadto penofol jest przewodnikiem. We wszystkich punktach jego zamocowania należy starannie zaizolować przewody zasilające. Penofol charakteryzuje się również słabą przyczepnością, należy go sadzić na specjalnej mieszance klejowej. Kolejność pracy:
-
montujemy lamele w pionie w odstępach co 60 cm;
-
włożyć izolację w szczeliny ramy;
-
zaklej szwy.
W domach z cegły silikatowej można również własnoręcznie ocieplić ściany wewnątrz pianką. Ale musi być starannie dobrany. Bardzo ważne jest, aby materiał nie zwisał przy najmniejszym nacisku.Konieczne jest również prawidłowe obliczenie grubości warstwy pianki. Lepiej jest użyć rezerwy 10-15% objętości niż powtarzać pracę od zera. Montaż odbywa się za pomocą suchego kleju.
Pożądane jest oczywiście ocieplenie podłogi. W tym celu często stosuje się porowate roztwory. Powłoki wyposaża się tak samo jak zwykły beton.
Miękkie materiały należy wzmocnić siatką lub włóknem. Twardych powłok izolacyjnych nie trzeba dodatkowo wzmacniać.
Czasami warto wybrać ocieplenie ścian w pomieszczeniu pianką. Specjalny polimer w reakcji z wodą lub specjalnie dobranym składnikiem zwiększa dziesięciokrotnie. Po wypełnieniu całej wolnej przestrzeni stwardnieje. Nowoczesne preparaty są całkowicie bezpieczne dla środowiska, ale wymagają ochrony przed kontaktem z wodą i promieniami słonecznymi. Jednak podczas wypełniania luk w murze, wykonanych zgodnie ze schematem studni, taki problem jest automatycznie eliminowany.
Ocieplenie starych wiejskich domów murowanych to również praca ze stropem. Ucieka przez nią do 40% ciepła. Aby rozwiązać problem, możesz użyć:
-
wełna mineralna (najpopularniejsza opcja);
-
pianka poliuretanowa;
-
penoizol;
-
keramzyt (różne frakcje);
-
pianka;
-
styropian ekstrudowany;
-
trociny;
-
wióry.
Co i jak ocieplić na zewnątrz?
Wybór opcji materiałów zewnętrznych, które pozwalają na pokrycie domu murowanego od zewnątrz, oraz określenie ich wymaganej grubości jest bardzo ważne.Absorpcja wody w tym przypadku jest jeszcze bardziej istotna niż podczas prac wewnętrznych. Dlatego zazwyczaj rezygnuje się ze stosowania wełny mineralnej. Palnego styropianu używa się coraz rzadziej. W domach o odpowiednio mocnym fundamencie można zrezygnować z ciepłego tynku, ale jest to rozwiązanie drogie.
W przypadku stosowania pianki poliuretanowej konieczne jest uformowanie na niej warstwy tynku zwykłego lub dekoracyjnego. PPU jest niepalny, ale może się stopić. Montaż materiałów płytowych odbywa się zwykle na drewnianej skrzyni. W niektórych przypadkach stosowane są profile metalowe.
Ewentualne prowadnice należy umieścić z mniejszym rozstawem niż sam materiał izolacyjny. Pozwala to na ściślejsze ułożenie izolacji.
Jeśli mówimy o wełnie baz altowej, to jest to materiał na tyle mocny, że można go mocować bez ram.Zwykle profil jest najpierw montowany poziomo. Po zakończeniu całej elewacji układana jest siatka zbrojąca, a na niej tworzy się warstwa tynku. Styropian (styropian ekstrudowany) mocuje się najczęściej metodą „mokrej elewacji”. Jest to bardzo proste podejście, jednak wszelkie prace należy rozpocząć po dokładnym oczyszczeniu powierzchni.
Będziemy musieli wyczyścić szwy między murami. Na poziomie podstawy przymocowany jest metalowy profil. Liczy obliczenia pierwszego poziomu izolacji. Profil ten spełni również funkcję kroplówki. Na środku iw rogach należy wykonać dodatkowe mocowanie za pomocą kołków. Następnie montuje się siatkę wzmacniającą wykonaną z tworzywa sztucznego. Na koniec nakładana jest warstwa podkładowa tynku, a po wyschnięciu zaprawy podkład i końcowy tynk dekoracyjny.
