Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Praktycznie każdy właściciel letniego domku marzy o własnej kąpieli. Pozwól nawet małej łaźni, ale jej własnej, w której możesz parować pachnącą miotłą, a następnie wypij dużo gorącej herbaty. W nim możesz odpocząć i odmłodzić się po męczącym tygodniu pracy. A niektórzy tylko dla jednej kąpieli i decydują się na zakup strefy podmiejskiej, aby przynajmniej od czasu do czasu uciec od zgiełku miasta oraz z rodziną i przyjaciółmi, aby zrelaksować ciało i duszę.

W końcu prawdziwa rosyjska kąpiel nie jest luksusem. Buduj na własnej stronie, nawet w małej saunie, inwestując przy tym minimum środków, a każdy może uzyskać jak najwięcej. Powiemy ci, jak zrobić projekt i zbudować kąpiel własnymi rękami na stronie kraju.

Funkcje

Przyjemności, jaką można uzyskać po wizycie w saunie, nie można porównać ani z letnim prysznicem, ani z gorącą kąpielą.

A kąpiel ma wiele zalet:

  • wizyta w łaźni parowej korzystnie wpływa na oczyszczenie i odnowę skóry;
  • pomaga oczyścić organizm z toksyn;
  • poprawia układ oddechowy;
  • przyczynia się do normalizacji narządów wewnętrznych;
  • pomaga złagodzić zmęczenie i łagodzi bóle mięśniowe;
  • regularne wizyty w łaźni parowej pozwalają zapomnieć o chorobach, takich jak SARS i ostre infekcje dróg oddechowych.

Podczas budowy zajmie dużo wysiłku, ale warto. A przed rozpoczęciem budowy konieczne jest określenie miejsca przyszłej budowy. Zgodnie z zasadami bezpieczeństwa pożarowego kąpiel powinna znajdować się nie bliżej niż 1 metr od ogrodzenia i innych budynków.

Ale nie należy także umieszczać kąpieli w pobliżu studni, toalety lub kompostu, ponieważ przepływ wody z wanny jest źródłem zanieczyszczeń. Tradycyjnie kąpiel znajduje się na wzgórzu lub na niewielkim zboczu, ponieważ ułatwia to naturalne pochodzenie zużytej wody.

Wanna może znajdować się pod tym samym dachem z domem mieszkalnym - ta opcja jest wygodna dla tych, którzy planują korzystać z łaźni parowej przez cały rok. Dzięki takiemu rozmieszczeniu budynków na miejscu nie musisz iść ulicą po łaźni parowej. I jeszcze jeden plus - nie jest wymagana żadna dodatkowa komunikacja za pośrednictwem całej witryny. Dlatego taka konstrukcja będzie tańsza. Jednak zgodnie z wymogami bezpieczeństwa pożarowego, w takiej kąpieli wolno używać tylko piekarnika elektrycznego. A wiele modeli z reguły nie zapewnia niezbędnego ciepła i pary.

Kolejna zwycięska opcja - umieszczenie kąpieli w pobliżu basenu lub letniego prysznica. Zanurz się w chłodnej wodzie po łaźni parowej, co będzie szczególnie miłe dla koneserów kontrastujących procedur. A jeśli w pobliżu miejsca znajduje się zbiornik, rozważ możliwość zbudowania w pobliżu kąpieli.

Ale jeśli na miejscu nie ma zbiornika lub basenu, można zorganizować strefę rekreacyjną z altaną lub hamakami. W dużej wannie strefa rekreacyjna może znajdować się pod tym samym dachem lub znajdować się na ganku w okresie letnim.

Aby zbudować wysokiej jakości wannę w kraju, musisz:

  • stworzyć odpowiedni projekt budowlany;
  • zastanów się nad połączeniem całej niezbędnej komunikacji - energii elektrycznej, ścieków i wody;
  • sporządzić plan pracy etapowej;
  • zarabiać budżet, kupować niezbędne materiały i narzędzia;
  • zbuduj łaźnię i trzymaj całą komunikację;
  • przytrzymaj tapicerkę wnętrza.

Projekty

Na etapie planowania budowy konieczne jest określenie projektu. Szczegółowy rysunek na papierze pomoże zobrazować wynik. Do tej pory wiele udanych projektów można znaleźć w Internecie. Możesz sam dokonać właściwego wyboru bez pomocy zatrudnionych specjalistów. A także przez kilka bezpłatnych wieczorów możesz samodzielnie opanować program komputerowy i stworzyć projekt według własnego uznania.

W gotowym projekcie projektowym należy określić z wyprzedzeniem, gdzie i jak będzie przebiegać cała komunikacja, a także przygotować informacje na temat zastosowanego wystroju i projektu. Wybór odpowiedniego projektu w dużej mierze zależy od obszaru działki i możliwości finansowych. Dlatego przede wszystkim ważne jest określenie obszaru budowy. Łatwo jest poradzić sobie z tym problemem - zastanów się, ile osób będzie kąpać się w Twojej wannie. Weź również pod uwagę rodzinne wakacje i urodziny, na które może przyjść wielu krewnych i przyjaciół. Ważne jest, aby nie tylko członkowie rodziny byli zadowoleni z kąpieli, ale także goście.

Najprostszą opcją budowy będzie nabycie wanny ramowej.

Ma wiele zalet.

  • Niska waga budynku - pozwala zmniejszyć koszty i czas na wzmocnienie fundamentów.
  • Ważnym plusem jest przystępna cena. Drewniana wanna ramowa będzie kosztować znacznie taniej niż cegła.
  • Nawet nowicjusz w ciągu miesiąca może zbudować budynek ramowy.
  • Nie ma potrzeby odkładania budowy na okres letni - można zbudować wannę ramową o każdej porze roku.

Ale takie kąpiele mają wady:

  • drewniana konstrukcja ramy wymaga dodatkowego ocieplenia, co z kolei wymaga dodatkowych kosztów;
  • obniżenie temperatury kąpieli - w ciągu 2 lat budynek zatonie, co pociągnie za sobą dodatkowe koszty ewentualnych napraw i prac wykończeniowych.

Ale nawet jeśli wanna w ramie jest dla Ciebie zbyt droga, zawsze istnieje możliwość skorzystania z alternatywy - mobilnej wanny na kółkach. Lub zbuduj łaźnię parową z metalowego kontenera morskiego 20 stóp lub kabin.

I jest jeszcze jedna mądra opcja - aranżacja łaźni w piwnicy prywatnego domu.

W takim przypadku należy zwrócić szczególną uwagę na kilka punktów.

  • Wszystkie przewody muszą zostać ułożone w podłodze pierwszego piętra, aby wyeliminować możliwość przegrzania przewodów. Ponadto wszystkie linie powinny być ułożone w systemie, aby chronić kabel.
  • System wentylacji i drenażu powietrza - zwłaszcza jeśli piwnica będzie wyposażona w basen lub fontannę, a nie można umieścić okien w celu naturalnej wentylacji pomieszczenia.
  • Kanalizacja i ogrzewanie.

Należy natychmiast zrozumieć, że zgodnie z zasadami bezpieczeństwa pożarowego w takiej łaźni parowej można korzystać tylko z piekarnika elektrycznego. Jednak niektórzy producenci oferują modele, w których można dodać gorącą wodę w celu zwiększenia wilgotności w łaźni parowej.

A także niektórzy znawcy kąpieli dostali w swoje ręce i zademonstrowali zrealizowane udane projekty aranżacji pełnoprawnej łaźni parowej w mieszkaniu na loggii. A jeśli obszar mieszkania na to pozwala, do sauny można przydzielić część mieszkalną. Przepisy mieszkaniowe nie zabraniają budowy łaźni parowej w budynku mieszkalnym. Możliwe jest jednak ogrzewanie takiej kąpieli tylko energią elektryczną, co z kolei jest również zaletą, ponieważ właściciel mieszkania eliminuje konieczność wyposażenia komina.

Oczywiście budowa sauny w miejskim mieszkaniu różni się od budowy klasycznej rosyjskiej łaźni parowej na terenie kraju. Ale w tym przypadku pozostaje tylko określenie optymalnego obszaru łaźni parowej. Pomieszczenie nie powinno być zbyt duże, w przeciwnym razie rozgrzanie łaźni parowej zajmie dużo czasu.

Poza tym więcej drewna opałowego zostanie wydane na duży pokój. Ale bycie w zbyt małej łaźni parowej jest niewygodne. Dlatego istnieje prosta zasada - dla jednej osoby w wannie potrzeba 6 m2. Wysokość sufitów powinna wynosić 2, 1 metra.

Na podstawie wybranego obszaru i odpowiedniej opcji konstrukcji można przejść do kolejnych etapów projektowania. Na przykład nie jest źle umieścić kilka pomieszczeń wewnątrz budynku. Rozważ umieszczenie pod tym samym dachem nie tylko łaźni parowej i pomieszczeń do wzięcia prysznica, ale także toalety, a także przedłużenia z toaletą.

Cel pomieszczeń wewnątrz budynku zależy w dużej mierze od sezonowości kąpieli. Na przykład, jeśli planujesz korzystać z kąpieli tylko w sezonie letnim, to jest całkiem oczywiste, że możesz sprowadzić miejsce odpoczynku na świeżym powietrzu, na przykład na zadaszony taras lub werandę niedaleko kąpieliska. Następnie ty i twoja rodzina po łaźni parowej możecie pić gorącą herbatę bezpośrednio pod otwartym niebem.

A jeśli kąpiel będzie używana przez cały rok, rozsądniej jest wyposażyć przestronny i ciepły pokój pod tym samym dachem. Wtedy będziesz miał okazję odpocząć po łaźni parowej i odpocząć. Cóż, w tym przypadku toaleta w wannie nie będzie zbyteczna.

Ale jeśli nie masz możliwości przydzielenia dużej powierzchni, zbuduj mini-wannę z łaźnią parową i poczekalnią. Ta opcja jest odpowiednia dla mieszkańców letnich, którzy ogrzewają kąpiel tylko raz w tygodniu i tylko w okresie letnim.

Materiały

Kąpiel może być zbudowana z drewna lub cegły, a także z nowoczesnych materiałów: styropian, beton drzewny, bloki piankowe, gazobeton i tak dalej. Na przykład z dużych bloków piankowych można zbudować w ciągu kilku dni. Porównując ceny materiałów budowlanych, możemy stwierdzić, że budżetowa wanna może być zbudowana z bloków żużlowych.

Pomieszczenie pozostanie ciepłe, a po podgrzaniu ściany nie uwolnią toksyn i szkodliwych substancji. Ponadto bloki piankowe są materiałem ognioodpornym. Wśród dostępnych materiałów można również zauważyć arbolit, podczas gdy kąpiel okazuje się ciepła i trwała.

Ale pomimo tego, że cegła i kamień są bardziej trwałym materiałem i nie boją się ognia, nie jest często używany w budowie wanien.

I jest ku temu wiele powodów.

  • Konstrukcje z cegły i kamienia mają dużą wagę, co pociąga za sobą wzmocnienie podłoża.
  • Pokój zamarznie szybciej, co oznacza, że rozgrzanie kąpieli zajmie znacznie więcej czasu.
  • Zamiast drogich cegieł i kamieni, coraz częściej używane są różne bloki. Jeśli dla kąpieli zatrzymałeś się na cegle lub różnych blokach, upewnij się, że materiały budowlane mają specjalną impregnację i wielowarstwową okładzinę.

Ale najlepszym materiałem do kąpieli pozostaje drewno, jest to naturalny i oddychający materiał, który pozwala na uzyskanie niezbędnego poziomu wilgotności, a także szybko schnie. Kąpiel z bali ma niską przewodność cieplną, co pozwala na utrzymanie podgrzanego gorącego powietrza przez długi czas nawet w zimowe mrozy.

Ale różne rodzaje drewna na swój sposób wpływają na wannę, więc do wyboru w niektórych pokojach potrzebny jest pewien rodzaj drewna.

  • Linden - idealny do paneli ściennych i sufitowych. A także wapno można zrobić półki w łaźni parowej i ławki w strefie rekreacyjnej.
  • Dąb - jest uważany za najbardziej niezawodny i trwały materiał. Jednocześnie dębowe kłody mają wysoką cenę, więc budowanie wanny całkowicie z dębu jest bardzo drogie. Często dąb jest używany tylko do słupów fundamentowych i podstawy ścian.
  • Świerk i inne drzewa iglaste są doskonałym rozwiązaniem do dekoracji ścian i sufitów w łaźni parowej. Iglaki doskonale absorbują wilgoć, ale jednocześnie utrzymują temperaturę i wilgotność. Ważne jest jednak, aby wybierać płyty o niskiej wilgotności, aby po podgrzaniu nie emitowały żywicy.
  • Brzoza i osika - po dodatkowej obróbce mogą być również wykorzystywane do pokrywania ścian i sufitów w łaźni parowej.
  • Olcha - ma przyjemny różowawy odcień i ma piękny wzór. Ale do wykończenia łaźni parowej nie nadaje się, najczęściej olcha jest wykorzystywana przy projektowaniu ścian zewnętrznych i terenów rekreacyjnych.

Do budowy wanny zastosowano drewno o różnej obróbce.

  • Porąbane kłody - popularny materiał do budowy budynków na terenie kraju. Ale posiekana kłoda ma wysoką cenę, ponieważ obróbka drewna odbywa się ręcznie, wykorzystuje tylko topór, który pozwala uzyskać przetworzony pień bez kory i sęków przy minimalnym zniszczeniu wewnętrznych warstw.
  • Zaokrąglone kłody - drewno jest obrabiane na specjalnej maszynie. W ten sposób uzyskuje się idealnie gładką belkę o gładkiej powierzchni.
  • Pręt cięty - w przeciwieństwie do ciętego lub zaokrąglonego pnia ma kształt prostokątny. Łatwiej jest pracować z takim materiałem. Do kąpieli najczęściej stosuje się drewno modrzewiowe lub olchowe. Po wybudowaniu budynku ściany zewnętrzne można dodatkowo obrócić kamieniem dekoracyjnym lub naturalnym.
  • Drewno klejone warstwowo ma oczywisty plus, budynki wykonane z drewna praktycznie nie kurczą się, dlatego można przystąpić do zewnętrznej dekoracji ścian niemal natychmiast po wybudowaniu wanny.
  • Drewno profilowane - wykonane przez cięcie i klejenie półwyrobów. Takie pręty mają dodatkowe rowki, co znacznie ułatwia proces budowy.

Przy wyborze drewna do poszycia wewnętrznego należy zwrócić uwagę na jakość płyt:

  • powierzchnia nie powinna mieć zaciemnienia, tunelu czasoprzestrzennego, błękitu ani śladów zgnilizny;
  • deski powinny być dobrze wysuszone;
  • jak również deski powinny być gładkie bez wypadania sęków;
  • cięcie nie powinno mieć luźnej struktury.

Do budowy łaźni potrzebne będą między innymi paroizolacja i materiały hydroizolacyjne, które pasują do skóry i izolacji:

  • pokrycia dachowe - w wysokich temperaturach przyczynia się do powstawania nieprzyjemnych zapachów, dlatego nie można go stosować do ścian łaźni parowej;
  • folia z tworzywa sztucznego - pogarsza się w wysokich temperaturach, dlatego nie zaleca się jej stosowania przy pokryciu ścian łaźni parowej;
  • folia aluminiowa jest najbardziej odpowiednim materiałem;
  • folia z włóknem szklanym - doskonale radzi sobie z izolacją termiczną wanny.

Materiały termoizolacyjne są niezbędne do zachowania ciepła w pomieszczeniach. Jeśli duża ilość ciepłego powietrza opuszcza pokój, wydajność łaźni parowej zmniejszy się, a działanie kąpieli w okresie zimowym stanie się niemożliwe. Konieczne jest ogrzanie budynku zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz. Dlatego oszczędzanie na materiałach termoizolacyjnych jest niedopuszczalne. Jako izolacja używana: wełna mineralna i włókno szklane.

Materiały te doskonale nadają się do izolacji budynków drewnianych, a jednocześnie nie wspierają spalania i są ognioodporne. Niektórzy budowniczowie używają wszelkich dostępnych środków, takich jak trociny, ale takie podejście nie akceptuje norm bezpieczeństwa pożarowego. Izolacja piankowa nie może być stosowana do izolacji, nie spełnia również wszystkich wymagań bezpieczeństwa pożarowego.

Do dekoracji ścian w różnych pomieszczeniach można użyć różnych materiałów. Do okładzin ściennych w łaźni parowej najlepiej nadaje się drewniana okładzina. A dla płytek do mycia oddziałów lub plastikowych płyt warstwowych. Ściany w strefie rekreacyjnej można ozdobić kamieniem lub cegłą.

Nie zaleca się stosowania w wannie paneli plastikowych, metalu, linoleum i innych materiałów, które mogą się zapalić lub nagrzać w podwyższonych temperaturach, a także powodować niebezpieczne sytuacje przy podwyższonej wilgotności. Budując wannę, musisz wybrać praktyczny, odporny na wilgoć, ekologiczny i odporny na parę i wysoką wilgotność materiał.

Jak pokazuje wiele pomyślnie wdrożonych projektów, można zbudować pełnowartościową wannę ze wszystkich dostępnych narzędzi, w tym palet, płyt OSB, poliwęglanu, podkładów, paneli CIP. Najważniejsze jest mieć pragnienie. A po zajęciu się projektem i wyborem materiałów, możesz przejść do kosztorysu.

Urządzenie

Technologia budowy różnych typów saun jest różna.

Sauny można podzielić na kilka typów.

  • Sucha łaźnia parowa - wilgotność w takiej saunie wynosi 20-30%. W tym samym czasie temperatura powietrza może osiągnąć + 120 ° C. Długie przebywanie w takiej łaźni parowej jest niemożliwe. Poza tym użycie miotły brzozowej jest niedopuszczalne. Być może dlatego nasi rodacy preferują inne rodzaje łaźni parowych.
  • Mokra - ta kategoria obejmuje klasyczną rosyjską łaźnię parową. Wilgotność w takiej saunie sięga 100%, a jednocześnie komfortowa temperatura z reguły mieści się w zakresie od +50 ° C do +90 ° C.
  • Do tej kategorii należą sauna wodna - łaźnie tureckie. W takiej saunie temperatura powietrza nie przekracza wartości +50 ° C, a kluczową rolę odgrywa bezpośrednio para i wilgotność.

W saunie fińskiej znajduje się mały pokój dla łaźni parowej. Ponieważ na ławkach w suchej łaźni parowej ludzie siedzą prawie nieruchomo i poruszają się trochę. A w rosyjskiej łaźni parowej zwykle kąpie się pachnącą miotłą, więc obszar pokoju powinien być kilka razy większy.

Ale etapy budowy każdej sauny są takie same:

  • montaż podstawy do budowy i osobno dla pieca
  • instalacja ramowa;
  • instalacja na dachu;
  • instalacja pieca i komina;
  • instalacja okien i drzwi;
  • izolacja podłogi, ścian i dachu;
  • podsumowywanie komunikacji;
  • prace wykończeniowe i okładzinowe;
  • instalacja instalacji wodociągowej (w razie potrzeby);
  • układ mebli.

Jak podsycać?

Ważnym zagadnieniem na etapie projektowania jest miejsce na piec i wybór metody ogrzewania. Что касается места для установки – печь должна находиться в бане таким образом, чтобы все помещения внутри обогревались одновременно. То есть тепло должно поддерживаться как в моечной, так и в раздевалке и зоне отдыха, но при этом весь жар должен быть именно в парилке. Основное требование при выборе печи – чтобы пар от каменки не обжигал находящихся рядом людей.

В классической русской бане устанавливается, как правило, самодельный металлический котел, дополнительно обложенный кирпичом или камнями. Такая печь-каменка быстро нагревается и может поддерживать температуру длительное время. Но самой лучшей все-таки считается кирпичная печь, даже несмотря на то, что прогревается дольше, она дает легкий идеальный влажный пар. Но устанавливать кирпичную или каменную печь следует на подготовленный фундамент. Такую баню можно топить дровами, углем или древесными пеллетами.

Всего несколько десятилетий назад были популярными бани по-черному. И отличались они от так называемых белых не только по цвету стен. Ключевой особенностью русской парилки по-черному является отсутствие дымохода. Дым из печи проходит сквозь камни и остается в парилке, нагревает помещение внутри, а затем оседает на поверхностях, придавая им черный цвет. Современные производители предлагают устанавливать газовые котлы, они не требуют тщательного ухода и чистки дымохода. А также избавляют от необходимости подготовки дров.

Еще одной альтернативой классической печи становятся электрические котлы. Они являются отличным вариантом для обустройства как русской, так и финской сухой парной. Но все-таки уступают по характеристикам классическим дровяным печам. Электрический котел не дает необходимый уровень влажности и пара. И любители париться с веником любому электрическому котлу предпочтут исключительно дровяную модель.

Размеры всех котлов, независимо от того, какой тип печки вы выберете, остаются практически одинаковыми. Но при обдумывании размещения в парилке необходимо помнить, что расстояние от печи до стен и деревянных поверхностей должно оставаться свободным минимум 20 см.

Zagospodarowanie przestrzenne

Правильное зонирование – это уже половина успеха. Размещение отдельных зон в бане определяется общей площадью постройки. Считается, что размеры бани определяются исходя из количества человек, которые одновременно будут находиться в бане. Так, для 5 человек необходимо около 10 м2 в парилке.

Как правило, в бане стоит разместить несколько зон.

  • Парилку – это душа любой бани. Опытные банщики скажут, что парилка должна нагреваться быстро и держать пар максимально длительное время.
  • Душевую или моечное отделение – в современных банях в этих зонах продумана полноценная система канализации.
  • Зону отдыха – в данном случае все зависит от возможностей и фантазии владельца участка.
  • Раздевалку – считается необязательным помещением, особенно если баня находится под одной крышей с домом. Функции раздевалки может выполнять любое другое помещение бани, например, тамбур или зона отдыха.
  • Предбанник – отводится для хранения дров и веников, также здесь можно оставить верхнюю одежду и обувь перед походом в баню.
  • Тамбур – является обязательным помещением в любом капитальном строении, он необходим для того, чтобы холодный уличный воздух не проникал в зону отдыха.
  • Туалет – потребует проведения канализации.

При таком распределении пространства пользоваться баней смогут одновременно несколько человек. Но для такой планировки необходимо большая площадь. Оптимальный размер парилки – от 6 до 10 м2. При такой площади можно разместить два или три уровня полок длиной 150-200 см. Нижние два уровня обычно имеют небольшие размеры и используются для того, чтобы на них сидеть. А верхний третий полок рекомендуется сделать пошире, чтобы на нем можно было спокойно лежать. Такой площади будет достаточно для одновременного нахождения 3-5 человек. Но если вы предпочитаете использовать веник, тогда парильщику понадобится больше места.

Для мойки стоит выделить такое же пространство. Предбанник и раздевалка могут находиться в одном помещении, в таком случае минимальная площадь должна быть не меньше 6 м2. Но все-таки желательно место в предбаннике оставлять свободным для хранения веников и дров.

В небольшой бане можно также совместить парилку и моечное отделение, но при этом необходимо будет выпускать пар из бани перед тем, как мыться, поскольку для комфортного пребывания в этих помещения необходимы разные температурные условия.

Есть несколько моментов, на которые следует обратить внимание при зонировании бани.

  • При организации внутреннего пространства продумайте все до мелочей. Важно понимать на этапе планирования, как будут подключаться различные коммуникации, чтобы составить схему электропроводки и водоснабжения.
  • Выбирайте матовые и непрозрачные окна.
  • Парилка должна быть максимально удалена от входной двери, чтобы минимизировать теплопотери и исключить вероятность сквозняка.
  • Необходимый минимум для полноценного отдыха в бане: парилка, моечная зона и тамбур. Без остальных помещений можно обойтись, если нет возможности выделить большую площадь для постройки. В небольшом тамбуре установите скамейку и небольшие крючки на стенах для одежды и полотенец.

Fundacja

Выбор фундамента напрямую зависит от типа почвы на участке и размеров постройки.

  • Плиточный фундамент – подходит для небольшой постройки.
  • Столбчатый фундамент – может использоваться исключительно при возведении стен из легких материалов. Но такой фундамент недопустим для глиняной и болотистой местности.
  • Бетонный ленточный фундамент – является наиболее популярным вариантом для постройки бани. И в то же время такой тип фундамента является самым надежным, особенно если конструкция постройки дополнительно укреплена арматурой.
  • Свайный фундамент – используется в редких случаях, если на участке проблемный грунт.

Рассмотрим на примере пошаговую инструкцию изготовления бетонного ленточного фундамента для бани с нуля.

Для работы необходимы:

  • cement;
  • песок;
  • гравий;
  • арматура;
  • опалубка;
  • рубероид;
  • проволока;
  • бетономешалка;
  • жгут;
  • колья;
  • лопаты;
  • строительные инструменты, такие как плоскогубцы, молоток, рулетка, уровень.

Для начала проведите разметку территории для будущей постройки и подготовьте траншею. Для небольшой одноэтажной бани из дерева или кирпича подойдет траншея шириной около 40 см, а глубина должна быть минимум полметра. После этого утрамбуйте дно и залейте водой для усадки грунта. Затем закройте дно траншеи гидроизоляционным материалом, к примеру, толем. После чего засыпьте песок, гравий или мелкий щебень. Засыпать песок необходимо поэтапно и тщательно трамбовать.

По всем сторонам установите опалубку, и подготовьте усиление фундамента. Для этого соедините прутья арматуры проволокой и установите конструкцию в опалубку. Подготовьте цементный раствор.

Для фундамента бани стоит смешать в равных количествах цемент и песок, а также добавить две части гравия. И залейте раствор между элементами опалубки. После полного высыхания цемента деревянную опалубку можно демонтировать.

Rama

Руководство по строительству большой или маленькой бани не различается. И на каждом этапе возведения постройки необходимо соблюдать определенные правила и следовать руководству. Стены для бани следует возводить из дерева, кирпича, шлакоблоком, газобетона и так далее. Но наиболее удачным проектом будет сочетание материалов, или строительство бани исключительно из дерева. В качестве примера рассмотрим пошаговую инструкцию строительства именно деревянной бани.

Для возведения вам понадобятся:

  • деревянные брусья 15х15 см, 5х10 см;
  • бревна;
  • вагонка;
  • металлические пластины и уголки;
  • poziom;
  • жидкий битум;
  • ruberoid.

Перед тем как приступать к возведению каркаса, необходимо провести гидроизоляцию. Поверх подготовленного фундамента необходимо нанести жидкий битум и покрыть рубероидом. Такую процедуру необходимо повторить.

В то время как слой битума сохнет, подготовьте нижнюю обвязку из деревянных брусьев. Для этого необходимо обработать первый слой деревянных досок антисептическими средствами для защиты от воздействия грибка и гниения. Эта часть постройки должна выдерживать максимальную нагрузку, поэтому для этого необходимо использовать брусья размером 15х15 см.

После этого можно переходить к установке вертикальных стоек. Перед фиксацией стоек проверяйте крепления по уровню. Для этого рекомендуется использовать деревянные брусья размером 5х10 см. Вертикальные стойки следует устанавливать на расстоянии 50 см друг от друга, для надежности скрепив их временными горизонтальными планками. Соединения по углам дополнительно укрепите диагональными стойками. И при этом оставляйте свободные участки для последующего монтажа окон и дверей. После того как каркас стен будет готов, можно переходить к изготовлению обрешетки потолка и обшивке стен.

Dach

Правила и этапы возведения крыши напрямую зависят от выбранного типа конструкции.

Крыша для бани бывает трех видов:

  • односкатная;
  • двускатная;
  • сложная.

Тип крыши выбирается исходя из назначения подкрышного пространства. К примеру, если вы планируете использовать пространство под крышей в качестве комнаты отдыха, то разумнее выбрать сложную конструкцию с двумя и более скатами. В таком случае у вас будет возможность обустроить мансарду или полноценный второй этаж. А если по вашему проекту вы хотите установить на крыше бочку для воды, то стоит остановиться на классической односкатной крыше.

А также часто при возведении крыши хозяева отдают предпочтение двускатной крыше. Рассмотрим на примере именно такой проект.

Для работы вам понадобятся:

  • брус для мауэрлата 10х15 см;
  • стропильные доски 10х20 см;
  • брус для стяжки 10х10 см;
  • опора для стоек 10х20 см;
  • стойки 15х15 см;
  • доски для обшивки 2х15 см;
  • гидроизоляция;
  • металлические уголки;
  • кирпичи;
  • труба дымохода;
  • болты.

Работы начинаются с установки мауэрлата – этот элемент продолжает каркасные стены. Затем можно переходить к установке вертикальных стоек, прогона для надежности креплений. И уже после этого переходить к креплению стропильных ног, они крепятся на расстоянии 50 см друг от друга.

Если вы будете использовать пространство под крышей, то позаботьтесь об утеплении и дополнительной паро- и гидроизоляции. Даже крышу летней бани необходимо утеплить слоем минеральной ваты, поскольку горячий воздух будет выходить на улицу через верх.

Монтаж пароизоляционного и гидроизоляционного слоя не занимает много времени. И только после монтажа изоляционных материалом можно переходить к кровле.

Покрытие зависит от конструкции крыши, климата и финансовых затрат.

  • Кровельная сталь – относится к категории дорогостоящих материалов. Срок службы кровли из оцинкованной стали составит в среднем 27 лет. Из плюсов можно отметить пожаробезопасность, легкость конструкции и оптимальная защита от протеканий. Но при отсутствии постоянного ухода металлическая кровля может ржаветь.
  • Pokrycia walcowane są często stosowane na dachach jednospadowych konstrukcji sezonowych. Ten rodzaj dachu jest uważany za najbardziej przystępny cenowo. Nie wymaga specjalnej opieki i potrwa około 10 lat. Ale walcowane powłoki mają jedną oczywistą wadę - szybko się zapalają.
  • Łupek - jest nadal popularny, mimo pojawienia się metalu na rynku. Powlekanie łupków potrwa około 35 lat. Z oczywistych korzyści można zauważyć: niska waga dachu, łatwość instalacji i niezawodne działanie.

Komin powinien być również zainstalowany w konstrukcji dachu. Jednocześnie ściany komina nie powinny stykać się z drewnianą ramą. Dlatego kanałem dla rury jest nałożenie cegły.

Ściany

Po pierwsze, zewnętrzna strona ulicy jest przycięta. W przypadku drewna lepiej nadają się do tego deski o wymiarach 2x15 cm, a deski można gwoździować poziomo i nakładać na siebie. Jeśli masz doświadczenie z drewnem, możesz spróbować przedstawić rysunek lub wzór na ścianie. A także zainstaluj stoki okienne na zewnętrznej ścianie. Jeśli nie masz możliwości, czasu lub chęci do pokrycia ścian zewnętrznych drewnianymi deskami, możesz użyć bocznych lub dekoracyjnych paneli na ulicy. To znacznie przyspieszy i uprości proces okładzin ściennych.

Po zakończeniu paneli ściennych na ścianie ulicy można przejść do izolacji strukturalnej i przewodzenia prądu. Następna warstwa to paroizolacja, musi być wykonana tak, aby wilgoć nie wychodziła z wanny. W przypadku wanny można użyć otwartego okablowania, dodatkowo chroniąc kabel za pomocą instalacji elektrycznych. A potem możesz przejść do podszewki ścian wewnętrznych. W zależności od rodzaju pomieszczenia na ściany można wybrać podszewkę, panele plastikowe lub płytki.

Paul

W różnych pomieszczeniach wanny wyposażono w różne konstrukcje. Dlatego przed instalacją podłogi i sufitu musisz znać przeznaczenie wszystkich pomieszczeń. W strefie rekreacyjnej należy położyć drewnianą podłogę.

W łaźni parowej i strefie mycia struktura jest bardziej złożona i ma dwie warstwy:

  • warstwa dolna - beton, który jest wylewany pod skarpą w celu naturalnego odprowadzania wody;
  • druga warstwa drewnianych desek, przymocowana małymi szczelinami w celu połączenia wody między deskami.

Ostatnio niektórzy właściciele preferują kafelki w łazience. W tym przypadku płytka jest układana na powierzchni betonowej ze spadkiem do otworu odpływowego. Ten etap pracy jest wykonywany równocześnie z wylewaniem fundamentu głównego.

Rozważmy przykład, jak zrobić podłogę z kafelków pod prysznicem.

  • Przed łącznikiem określ, gdzie będzie otwór spustowy.
  • W celu naturalnego odprowadzania wody konieczne jest wyposażenie niewielkiego nachylenia wykładziny podłogowej: 1 cm na 1 metr bieżący. Aby to zrobić, musisz wykonać znakowanie na ścianach i wypełnić jastrych, biorąc pod uwagę nachylenie.
  • Po całkowitym wysuszeniu roztworu można przystąpić do tworzenia warstwy hydroizolacyjnej. Szczeliwo nakłada się na beton kilkoma warstwami grubym pędzlem. Optymalna grubość warstwy hydroizolacyjnej wynosi 3 cm.
  • Następnie rura odpływowa jest doprowadzana do miejsca przepływu wody i podłączana do rury kanalizacyjnej za pomocą elementów łączących.
  • Ostatnim etapem jest ostateczny wylewka. Po całkowitym wyschnięciu można zainstalować odpływ do odpływu i umieścić płytkę na podłodze.

W innych pomieszczeniach na podłogi można stosować grodzice o grubości 3, 5–4 cm, które doskonale nadają się do pomieszczeń mokrych, a nawet powierzchnia nie ślizga się w kontakcie z wodą. Ważne jest, aby pamiętać, że w pomieszczeniach o wysokiej wilgotności i ostrym spadku temperatury nie zaleca się używania linoleum.

Wentylacja

Jako system wentylacyjny można używać okna w strefie odpoczynku. Możesz też otworzyć szeroko drzwi, aby przewietrzyć pomieszczenie. Jednak nadal warto z wyprzedzeniem przemyśleć systemy wentylacji i ogrzewania wszystkich pomieszczeń w wannie, aby nie ochłodzić pomieszczenia ponownie. Konieczne jest także przemyślenie systemu wentylacji w łaźni parowej. Okno wlotowe znajduje się zwykle poniżej wejścia do łaźni parowej. Takie okno musi koniecznie mieć drzwi i zatrzaski, aby móc regulować przepływ powietrza. Początkowo, gdy kąpiel jest podgrzewana, zawory muszą być zamknięte, aby pomieszczenie w łaźni parowej było podgrzewane do pożądanej temperatury.

Jeśli zignorujesz zasady organizowania wentylacji w wannie lub zapomnisz otworzyć zawory na czas, istnieje ryzyko przegrzania i utraty przytomności w łaźni parowej. Dlatego cena przestrzegania wszystkich zasad i przepisów jest bardzo wysoka. Drugim powodem konieczności zainstalowania wentylacji jest gnicie drewna. Ponadto, jeśli wanna znajduje się pod tym samym dachem z domem mieszkalnym, źle pomyślana wentylacja może powodować nieprzyjemne zapachy i wilgoć. Dlatego wentylacja jest potrzebna nie tylko dla zachowania oryginalnego wyglądu sauny, ale także dla zdrowia.

Wykończenie zewnętrzne

Bath nie powinien być przydzielany na stronie. Pożądane jest, aby wszystkie budynki były wykonane w tym samym schemacie kolorów. Ściany wanny można obrócić cegłą lub kamieniem, co jest szczególnie konieczne, jeśli rama jest wzniesiona z drewna lub bloków. Drewniane brzydkie ciemne paski można również ukryć za pomocą nowej klapy. Ponadto zewnętrzna powłoka pozwala rozwiązać problemy z izolacją.

Aby nie musieć powtarzać okładki w ciągu kilku miesięcy, zastosuj kilka prostych zasad:

  • przed rozpoczęciem prac wykończeniowych, upewnij się, że nie ma pęknięć na powierzchni ścian, ponieważ nawet najmniejsze nierówności mogą prowadzić do utraty ciepła;
  • Nowa kąpiel może się skurczyć, więc powinieneś poczekać kilka miesięcy przed rozpoczęciem stawiania czoła;
  • Świetną opcją do wykończenia kąpieli w nowoczesnym stylu jest bocznica - różni się fakturą, kolorem i może imitować różne powierzchnie, co pozwala na nadanie zwykłym, nagim budynkom wyjątkowości i stylu;
  • Dekoracyjne panele ze sztucznym kamieniem - to świetna opcja, aby nadać wannie bardziej atrakcyjny wygląd za najlepsze pieniądze.

Wykończenie ścian zewnętrznych ma wiele zalet. Oprócz tego, że możesz ukryć nieatrakcyjne nieosłonięte lub stare ściany, zwiększa to również żywotność wanny.

Projektowanie wnętrz

Stwórz wygodne wnętrze w wannie - nie mniej odpowiedzialne zadanie niż budowa. Wystrój wnętrz musi być w pełni zgodny z nastrojem i spełniać życzenia właścicieli.

Zastanów się, na co zwrócić uwagę przy dekorowaniu wnętrza w wannie.

  • Nie łącz różnych stylów w projektowaniu łaźni parowej, strefy rekreacyjnej i garderoby. Wybierz jeden styl i spróbuj stworzyć zwięzłe, jednolite i wygodne wnętrze dla percepcji.
  • Nie przeciążaj łaźni parowej elementami dekoracyjnymi - jest to miejsce, w którym musisz się zrelaksować i pozostawić negatywne myśli poza pokojem. Najbardziej odpowiednią opcją wykończenia jest ułożenie wnętrza w jasnych i kojących kolorach. Jak wiesz, pastelowe odcienie pozwalają się zrelaksować i dostroić do harmonii.
  • Wybrany styl powinien odpowiadać materiałom, z których zbudowana jest wanna. Na przykład jest całkiem oczywiste, że stylu orientalnego nie da się odtworzyć w wannie z drewnianego domu z bali.

Miotły brzozowe, umywalki, samowar, czapki i inne akcesoria do kąpieli mogą stać się główną ozdobą wnętrza. A gołe ściany można ozdobić obrazami lub własnymi pamiątkami.

Podczas dekorowania staraj się przestrzegać jednego stylu, aby stworzyć harmonijną i jednolitą przestrzeń. Nie przeciążaj przestrzeni różnymi elementami, wystrojem lub tkaninami. Wszelkie materiały użyte do stworzenia wnętrza muszą spełniać wymagania bezpieczeństwa pożarowego i być odporne na podwyższoną temperaturę i wilgotność.

Styl

Można wydać kąpiel w dowolnym stylu wnętrza. To ekscytujące doświadczenie. Ten problem można podejść twórczo i spróbować wdrożyć swoje śmiałe rozwiązania projektowe, a także pozwolić sobie na różne eksperymenty. Najważniejsze to nie przeciążanie wnętrza, a nie przekształcanie go w muzeum amatorskiego występu.

Uniwersalna opcja dla wszystkich rodzajów kąpieli pozostaje w stylu rustykalnym. Do takiego wnętrza należy wybór mebli wykonanych z drewna, dużych krzeseł lub ławek do terenów rekreacyjnych. Ale także jako wystrój można położyć malowany obrus na stole i ozdobić okna kurtynami świetlnymi. Możesz uzupełnić dywany wewnętrzne lub jasne dywany na podłodze. To wnętrze wygląda kolorowo i ciekawie.

W wiejskiej kąpieli idealny jest alpejski styl górski - domek. Jest niegrzeczny i brutalny na swój sposób, ale jednocześnie łagodny. Naturalne materiały są nieodłącznym elementem tego stylu: drewno i kamień. Wysokie ściany drewnianych belek i masywne belki stropowe świetnie wyglądają w przestronnym pokoju.

Dziś styl minimalizmu jest popularny i może być stosowany nie tylko w metropolii, ale także w życiu wiejskim. To świetny styl, zwłaszcza dla małej wanny. Wyróżnia się zwięzłością, funkcjonalnością, brakiem jasnych akcentów. Ze względu na niewielką ilość detali i jasnych odcieni drzewa przestrzeń wizualnie rozszerzy się i wypełni powietrzem.

Niezwykłą opcją jest dziś kąpiel w stylu wiejskim lub prowansalskim. Ale współcześni projektanci pragną porzucić stereotypy i spróbować stworzyć w wannie niepowtarzalny i niepowtarzalny styl.

Możesz także łączyć tureckie i rosyjskie tradycje kąpielowe. Ceramiczne mozaiki, jasne poduszki, jedwabne tkaniny na oknach, jasne kolory i egzotyczne elementy dekoracyjne - to główne szczegóły, które należy podkreślić w wystroju wnętrz w stylu orientalnym. I nie zapomnij zastąpić klasycznych filiżanek do herbaty małymi miseczkami lub tureckimi okularami - wtedy będziesz mógł odtworzyć oryginalne i niepowtarzalne wnętrze własnymi rękami.

Meble

Meble w wannie - to ważny etap aranżacji. Nie instaluj mebli tekstylnych z ozdobnymi poduszkami w strefie rekreacyjnej. Z powodu wysokiej wilgotności tkanina szybko się pogorszy i straci swój pierwotny wygląd. Wystarczy mały stolik z wygodnymi ławkami lub drewnianymi krzesłami. Najbardziej komfortowe w strefie rekreacyjnej są tylko szerokie ławki, ponieważ można na nich leżeć i odpoczywać po łaźni parowej. W zależności od preferencji i życzeń ławki mogą mieć oparcie i być różnej długości.

Najważniejsze jest to, że powierzchnia drewnianych mebli powinna być gładka i nie powodować powstawania odprysków pod skórą. Jeśli nie czujesz się komfortowo siedząc na solidnych drewnianych meblach, możesz położyć miękką poduszkę z wodoodpornym materiałem na siedzeniu.

Wielkość mebli zależy bezpośrednio od wielkości pomieszczenia. Im mniejsza wanna - tym mniej powinny być meble. Inna ważna zasada przy wyborze mebli do kąpieli - przedmioty nie powinny mieć ostrych narożników. A także odmówić mebli z metalowymi elementami. Cała przestrzeń wokół powinna być spokojna i relaksująca.

Oprócz mebli, w łaźni parowej i strefie rekreacyjnej nie zapomnij zająć się wieszakami na płaszcze i oznacza buty w garderobie. A także przydatne są wieszaki na ręczniki i szlafroki.

Porady i wskazówki

Możesz zamówić budowę wanny również od profesjonalistów. Ale taka konstrukcja będzie dość droga, choć pozwoli zaoszczędzić klientowi wielu pytań. Ale jeśli zdecydujesz się wziąć konstrukcję w swoje ręce, pamiętaj, że wanna to nie tylko pokój do prania, to ważny element domku letniskowego.

Aby zbudować ciepłą i wygodną kąpiel, musisz przestrzegać podstawowych zasad i zaleceń ekspertów.

  • Nie ma potrzeby inwestowania dużej ilości siły roboczej i środków finansowych w budowę łaźni dla trzyosobowej rodziny. Całkowita powierzchnia budynku nie powinna przekraczać 10 m2 - są to optymalne wymiary dla dobrej gorącej kąpieli.
  • Wszystkie drewniane materiały podczas budowy muszą być poddane działaniu środka antyseptycznego w celu ochrony przed zgnilizną i grzybami.
  • Sufit w łaźni parowej nie powinien być zbyt wysoki, ale jednocześnie wystarczający, aby można było usiąść na górnej półce bez dotykania sufitu głową.
  • Aby zmniejszyć straty ciepła w łaźni parowej, zainstaluj drzwi z wysokim progiem i niskim pudełkiem. Ze względów bezpieczeństwa drzwi łaźni parowej powinny otwierać się od siebie.
  • Ściana zewnętrzna nie powinna być mniejsza niż 30 cm, w przeciwnym razie ciepłe powietrze szybko opuści pomieszczenie, a łaźnia parowa ostygnie szybko.
  • W łazience wymagane są okna. Otwory okienne mogą nie być dostępne w łaźni parowej, ale muszą koniecznie znajdować się w innych pomieszczeniach, ponieważ są to dodatkowe wyjścia pożarowe. A najrozsądniejszym sposobem jest doprowadzenie okien na stronę zachodnią, ponieważ z reguły kąpiel jest podgrzewana wieczorem, a w tym czasie do pokoju dostanie się maksymalne światło słoneczne.
  • Drzwi do wanny należy instalować od strony południowej, w tym przypadku zaspy śnieżne nie zamkną wejścia, a śnieg stopi się znacznie szybciej.
  • W wannie nie powinno być przeciągów. Taki nieuzasadniony szczegół może zepsuć całe wrażenie kąpieli. Dlatego nie umieszczaj drzwi prostopadle we wszystkich pomieszczeniach.
  • Możesz zaoszczędzić znaczną ilość czasu i pieniędzy, jeśli zamówisz gotową wannę ramową. Specjaliści stworzą dla Ciebie odpowiedni projekt lub zaoferują gotowe rozwiązanie standardowe.

Zgodnie z wybranym projektem projektowym kąpiel zostanie wyprodukowana na terytorium producenta i dostarczona na miejsce niezmontowane. Wystarczy zebrać wszystkie elementy, jak projektant.

  • Jeśli chcesz uzyskać maksimum korzyści z sauny, zainstaluj panel solny na jednej ze ścian w łaźni parowej. Jak wiadomo, sól morska ma wiele przydatnych elementów, które są niezbędne dla ludzi mieszkających daleko od wybrzeża morskiego. Odwiedzając łaźnię parową z panelem soli, stopniowo zrekompensujesz brak użytecznych pierwiastków śladowych. Poza tym ta sytuacja wygląda nieco magicznie i absolutnie nietypowo.
  • Budując drewnianą wannę pamiętaj, że drewno jest kapryśnym materiałem wymagającym okresowej konserwacji. Aby kąpiel nie straciła swoich pierwotnych właściwości i nie straciła swojego wyglądu, powierzchnia drewniana musi być pokryta specjalnymi roztworami, środkami ogniochronnymi i pokryta farbami i lakierami. Warstwy ochronne wymagają okresowych aktualizacji.
  • Budżetowa kąpiel jest możliwa tylko w przypadku odmowy pełnej kanalizacji i systemu zaopatrzenia w wodę. Dlatego, jeśli chcesz zaoszczędzić pieniądze, pomyśl o systemie dostarczania wody do wanny przez wąż i wykonaj nalewanie podłogi.

Piękne przykłady

Piękna sauna na daczy może stać się nie zwykłym szarym budynkiem, ale funkcjonalnym i luksusowym elementem krajobrazu.

Najczęściej piec z piecem w łaźni parowej jest zainstalowany w jednym w rogu. Ale jeśli planujesz budowę łaźni dla dużej firmy, możesz rozważyć zainstalowanie kotła w centralnej części sauny. Ta opcja pieca nie nadaje się do wanien z mokrą parą, w których zwykle wypycha się gorące kamienie na kamienie, aby podnieść poziom pary i wilgotności. W celu zapewnienia bezpieczeństwa pożarowego warto dodatkowo zabezpieczyć kocioł przed elementami drewnianymi z ramą ochronną. Chroni również Ciebie i Twoich gości przed przypadkowym dotknięciem gorących kamieni.

Jeśli planujesz wybudować łaźnię w klasycznym stylu rustykalnym, ale nie wiesz, jak dopasować nowoczesną kabinę prysznicową do wnętrza, możesz rozważyć tę opcję zorganizowania łazienki z prysznicem w drewnianej skrzynce.

Właściciele małych obszarów podmiejskich mogą również pozwolić sobie na pełną kąpiel. Świetną alternatywą może być mobilna łaźnia parowa. Ma małą strukturę, a przestrzeń wewnętrzna nie różni się od pełnowartościowej kąpieli stacjonarnej. Wewnątrz znajduje się tylko łaźnia parowa i prysznic. Ale taka kąpiel będzie niezbędna nie tylko w małej strefie podmiejskiej. Może być również używany wszędzie: w podróży, na wyprawach lub na placach budowy.

W ścianie mycia można zdobić kamień dekoracyjny lub naturalny.

Niedawno sauna z basenem nie jest przedmiotem luksusowym. Możliwe jest wyposażenie pełnowartościowego basenu zarówno na otwartej przestrzeni, jak i pod jednym dachem z wanną. W sklepach budowlanych można kupić gotowe miski o głębokości 1 metra - taki basen byłby wystarczający nawet dla dużej firmy. Aby nadać wykończonej konstrukcji bardziej atrakcyjny wygląd, wewnętrzne ścianki miski można wyłożyć płytkami ceramicznymi.

Dodatkowe oświetlenie stworzy specjalny nastrój.

Jeśli pokój z basenem znajduje się pod tym samym dachem z wanną, lepiej jest uczynić tę strefę przejezdną. W tym przypadku do basenu można wejść z trzech pokoi: z obszaru rekreacyjnego, z łaźni parowej i z prysznica.

Jeśli jednak nie jest możliwe przydzielenie dodatkowego miejsca na pełnowartościowy basen, można zainstalować małą czcionkę z zimną wodą lub jacuzzi z hydromasażem.

Oprócz basenu pod tym samym dachem z wanną może znajdować się taras z grillem lub kominkiem - jest to świetna opcja dla gościnnych gospodarzy. W tym przypadku nie musisz myśleć o aranżacji pomieszczenia na resztę w wannie. Odkryty taras w pobliżu wanny zastąpi altanę ogrodową. Na świeżym powietrzu można nie tylko przyrządzić grilla, ale także cieszyć się gorącą herbatą i pachnącymi fajkami wodnymi, wygrzać się w hamaku lub zagrać w bilard. Twoi przyjaciele i krewni zawsze wrócą do tej łaźni.

W następnym filmie znajdziesz przegląd skoroparki mobilnej kąpieli, zbudowany własnymi rękami za grosza.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria:

Projekt i układ