Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Wielu właścicieli starych domów myśli o powiększeniu przestrzeni życiowej poprzez strych. Jednak od razu zastanawiają się, jak się zachować, jeśli dach jest już przykryty, ale nadal trzeba ogrzać strych. W tym przypadku na ratunek przychodzi decyzja o wykonaniu prac izolacyjnych od wewnątrz.

Funkcje

Proces rozgrzewania strychu od wewnątrz nie można nazwać łatwym. Aby to zrobić, musisz znać specyfikę urządzenia dachowego, a także dowiedzieć się, czy istniejący dach nadaje się do izolacji. Rzeczywiście, nie każdy strych można zmienić pod strychem, zwłaszcza jeśli dach jest już pokryty.

Istnieją trzy sytuacje, w których można wykonać dach:

  • Pomiędzy krokwiami a skrzynką jest tylko szczelina wentylacyjna. W tym przypadku dach jest uważany za całkowicie nieodpowiedni do izolacji. Musimy całkowicie zdemontować konstrukcję dachu, aby ją ogrzać.
  • Między skrzynką a krokwiami kładzie się folię polietylenową, która służy jako bariera dla pary. Takie rozwiązania można uznać za optymalne, a dach - w pełni przygotowany do kolejnych prac nad jego izolacją.
  • Między krokwiami a skrzynkową membraną dyfuzyjną. Opcja podobna do poprzedniej. Obecność warstwy hydroizolacyjnej - dowód, że dach jest przygotowany do izolacji od wewnątrz.

Zatem główną cechą jest przygotowanie dachu do dalszej izolacji.

Grzejniki

Izolacja termiczna dachu prywatnego domu, domku letniskowego, domku letniskowego może być wykonywana różnymi środkami. Są tu materiały ciekłe i elastyczne, a nawet te, które mają stosunkowo dużą gęstość.

Przed przystąpieniem do wyboru należy zwrócić uwagę na konstrukcję dachu. Często zdarza się, że nie każdy materiał jest uniwersalny, więc lepiej być bezpiecznym. Najprostszym przykładem jest izolacja dwuspadowych i pochyłych dachów: jeśli praktycznie wszystkie grzejniki nadają się do prostej konstrukcji dwumasowej, to nachylenie jest dalekie od wszystkiego.

Jeśli nie bierzesz pod uwagę izolacji płynów, reszta jest sprzedawana w dwóch formach - w płytach iw rolkach. Jak można się domyślić, grubość izolacji jest przedstawiona w płytach, włóknistych w rolkach.

Należy zauważyć, że nie wszystkie opcje dostępne na rynku nadają się do izolacji od wewnątrz . Wynika to z faktu, że izolacja poddasza od wewnątrz jest znacznie trudniejsza ze względu na istniejące krokwie. Zwiększa to potrzebę wyrównywania mostków zimnych.

Należy bardziej szczegółowo rozważyć materiały do wewnętrznej izolacji.

Piankowy plastik

Zwykła pianka odnosi się do najtańszych materiałów. Jest sprzedawany z gotowymi płytami, dzięki czemu jest łatwy w użyciu. Pomimo tego, że pianka należy do budżetowych rozwiązań izolacyjnych, ma wiele zalet.

Piana nie jest więc higroskopijna - absolutnie nie absorbuje wody i wilgoci. Aby poprawić właściwości hydrofobowe, wystarczy potraktować je specjalnym narzędziem, które zatyka pory na powierzchni, a woda po prostu spływa z płyt piankowych.

Należy pamiętać, że pianka ma bardzo małą wagę ze względu na obecność dużej liczby pustych przestrzeni między granulkami, ich składnikami. Przyczynia się to do tego, że będzie można poradzić sobie z pracami nad ociepleniem w pojedynkę. Lekkość daje kolejną zaletę, aby odciążyć konstrukcję dachu.

Piana słabo przewodzi ciepło, dzięki czemu możemy śmiało powiedzieć, że doskonale izoluje strych. Prostota pracy z nim to kolejna istotna zaleta materiału: cięcie materiału, wycinanie elementów o odpowiednim rozmiarze może być wykonane zwykłym nożem papierniczym.

Istnieją jednak pewne wady. Po pierwsze, piana nie „oddycha” w ogóle, co może powodować kondensację. Po drugie, pianka jest podatna na uszkodzenia przez szkodniki, w szczególności gryzonie. Po trzecie, niemożliwe jest wykonanie drewnianych nakładek za pomocą pianki , ponieważ z czasem drewno kurczy się i między płytami piankowymi będą występować szczeliny.

Jak izolować poddasze piankowym tworzywem sztucznym, opisane w następnym filmie.

Penoizol

Penoizol lub pianka mocznikowo-formaldehydowa to ciekła wersja pianki. Roztwór rozgrzewający przygotowuje się bezpośrednio przed użyciem. Różnica w stosunku do wielu innych kompozycji instalacyjnych, na przykład pianki poliuretanowej piankowej, polega na tym, że nie rozszerza się ona w procesie krzepnięcia, zachowując swój pierwotny wygląd i stan.

Masa przypomina białą piankę, podobną wyglądem do pianki do golenia.

Płynna pianka jest często używana do izolacji dachów i mansardów na etapie budowy, ale może być również używana po ułożeniu dachu. Między innymi można go wykorzystać do dalszej izolacji ścian i podłogi poddasza.

Przepuszczalność pary materiału, podobnie jak gęstego analogu, jest prawie zerowa, co sprawia, że konieczne jest dbanie o przyzwoitą wentylację dachu. Jednak materiał nie przewodzi ciepła, więc dzięki swojej głównej funkcji - izolacyjnej - doskonale sobie radzi. Tak więc, jeśli wykonasz całą pracę, powinno być tak, że izolacja za pomocą penoizolu będzie godnym i budżetowym rozwiązaniem.

Wytłaczana pianka polistyrenowa lub penopleks

Pomimo tego, że pianka i polistyren należą do tej samej grupy, druga jest bardziej praktyczna. Wynika to głównie ze specyfiki instalacji. Polistyren zamyka krokwie, dzięki czemu uzyskuje się najlepszą szczelność. Płyty styropianowe można łatwo przymocować do siebie klejem. Ze względu na niską wagę instalacja może odbywać się niezależnie.

Materiał ma długą żywotność, podczas gdy nie gnije i nie jest narażony na ataki gryzoni. Jedyną poważną wadą jest łatwopalność materiału. Musimy zadbać o dodatkową izolację instalacji elektrycznej, ponieważ iskra może prowadzić do silnego pożaru.

Jeśli nie zostanie zapewnione prowadzenie jakiejkolwiek komunikacji na poddaszu, polistyren spieniony będzie doskonałym wyborem, zwłaszcza jeśli weźmie się pod uwagę, że można go pokryć dowolnym materiałem wykończeniowym. Jest również kompatybilny z drewnem, metalem i każdym pokryciem dachowym.

Minwat

Wełna mineralna często działa jako alternatywa dla penopleksu. Ten materiał odnosi się do rolki, która jest spowodowana łatwością układania izolatorów, dostarczanych w ten sposób. Minvat ma strukturę włóknistą, która zasadniczo wpływa na niektóre jego właściwości.

Zatem wełna mineralna jest elastycznym materiałem, który jest mocowany pomiędzy krokwiami. Jednocześnie nie będą wymagane dodatkowe mocowania, wystarczy przeciąć płyty z waty o szerokości 2-3 cm szerszej niż portal, do którego zostanie włożona izolacja .

Gryzonie nie próbują waty, więc nie należy się martwić o integralność warstwy termoizolacyjnej. Wełna mineralna należy jednak do kategorii ekologicznej izolacji. Gwarantuje między innymi doskonałą izolację termiczną, mimo że nie pochłania wilgoci, a nawet jeśli zmoknie, wysycha w rekordowym czasie. Również materiał włóknisty jest lepszy, jeśli potrzebujesz dodatkowo dźwiękoszczelnego strychu z otaczającego hałasu ulicy.

Więcej informacji na temat izolacji wełny mineralnej na poddaszu w następnym filmie.

Wełna szklana

Wełna szklana jest jedną z odmian wełny mineralnej, ale jest różnica. Przede wszystkim warto zauważyć, że materiały są wykonane z różnych włókien. Używa się tu włókna szklanego. Dzięki temu materiałowi jest bardziej elastyczny i trwały. Ponadto wełna szklana ma najlepsze właściwości pochłaniania hałasu. Jednocześnie jest hydrofobowy - dobrze absorbuje wilgoć, ale słabo schnie, w wyniku czego, gdy jest mokry, szybko traci swoje właściwości użytkowe.

Wielu obawia się, że użycie wełny szklanej do celów izolacji termicznej w dzielnicy mieszkalnej doprowadzi do katastrofalnych konsekwencji. W rzeczywistości tak nie jest. Jeśli kompetentnie wykonasz wszystkie prace wykończeniowe, nie spowoduje to uszczerbku na zdrowiu. Wręcz przeciwnie, wełna szklana jest jeszcze bezpieczniejsza niż penopleks, ponieważ nie pali się.

Jednak materiał wymaga ostrożności podczas układania. Konieczne będzie podjęcie wszelkich środków bezpieczeństwa, chroniących narządy wzroku, dróg oddechowych i skórę przed pyłem szklanym.

Wełna kamienna

Spośród wszystkich izolujących kamieni watowych jest droższy niż analogi, a wszystko dzięki specjalnym właściwościom. W porównaniu z innymi sam jest bezpieczny i praktycznie wolny od wad innych próbek. Jest najbardziej przyjazny dla środowiska ze wszystkich, nie boi się podwyższonych temperatur, ponieważ nie zapala się, a także nie odkształca się pod wpływem ciepła.

Wełna kamienna doskonale zachowuje wszystkie inne dźwięki, podczas gdy jej właściwości pochłaniające dźwięk są o rząd wielkości wyższe niż innych wat. Kolejną zaletą jest dobra paroprzepuszczalność materiału. „Oddycha”, dlatego kondensacja na nim nie może się tworzyć.

Wełna kamienna może przetrwać bardzo długo. Takie dobre właściwości użytkowe wynikają nie tylko z właściwości wytrzymałościowych materiału, ale także z jego odporności na naprężenia mechaniczne. Nawet jeśli jest skompresowany, nie jest zdeformowany.

Wata jest sprzedawana w postaci miękkich płyt, które w razie potrzeby można łatwo przyciąć do wymaganych formatów. Jedyną wadą jest wysoka cena, ale materiał jest wart swojej ceny.

Ecowool

Ecowool bardzo różni się od innych watowych form sprzedaży. Jeśli pozostałe analogi są dostarczane w rolkach lub płytkach, to najpierw ekowool jest rozdrabniany, a następnie nakładany przez rozłożenie materiału za pomocą specjalnego sprzętu. Uważa się, że w ten sposób lepiej zatkać wszystkie istniejące luki, tworząc monolityczną powłokę izolacyjną.

Ecowool to całkowicie naturalny materiał. Bez wchodzenia w szczegóły można powiedzieć, że jest to specjalnie przetworzony papier. Dołączony jest również boraks, który jest naturalnym środkiem antyseptycznym. Jego dodatek zapewnia, że pasożyty, bakterie, grzyby pleśniowe nie są produkowane w ecowoolu. Dzięki temu ecowool ma długą żywotność.

Są tu dwie wady. Po pierwsze, ecowool należy nakładać za pomocą specjalnych narzędzi. Po drugie, koszt materiału również nie może być nazywany demokratycznym.

Pianka poliuretanowa

Pianka poliuretanowa musi być również nakładana za pomocą specjalnych urządzeń, które są dość drogie.

Aby uniknąć nierentownych wydatków na zakup, łatwiej jest wynająć sprzęt - wynająć.

Korzystanie ze sprzętu i samej technologii aplikacji jest dość skomplikowane, więc podczas pracy z materiałem musisz mieć przynajmniej pewne doświadczenie i wiedzę na ten temat.

Pianka poliuretanowa jest najbardziej podobna do pianki poliuretanowej, ponieważ ma podobną zasadę działania. Rozszerza się w ten sam sposób, gdy zamarza, całkowicie zamykając wszystkie szczeliny i szczeliny, przez które zimny wiatr może przenikać lub pozostawiać cenne ciepło. Po zestaleniu materiał staje się monolityczny i gładki. Ta cecha sugeruje, że nie pochłania wilgoci, dzięki czemu można zrezygnować z budowy dodatkowych warstw hydroizolacyjnych i paroizolacyjnych.

Wszystko to sprawia, że spieniona pianka poliuretanowa jest idealnym wyborem, niezależnie od tego, jaki materiał jest wykonany z pokryć dachowych i podłóg. Optymalnym rozwiązaniem podczas pracy z nim jest zaproszenie zespołu specjalistów, którzy wykonają instalację w ciągu kilku godzin na swoim sprzęcie, robiąc wszystko z poszanowaniem technologii.

Penofol

Penofol to wyjątkowa izolacja foliowa. Produkowany jest w postaci płyt z pianki polietylenowej, pokrytych warstwą aluminium po jednej lub obu stronach. Aluminium odbija ciepło, zwracając je z powrotem do pomieszczeń, dzięki czemu straty ciepła są zminimalizowane.

Ważne jest jednak, aby upewnić się, że strona folii jest obracana wewnątrz pomieszczenia, a nie na zewnątrz.

Penofol jest całkowicie bezpieczny dla ludzi i zwierząt, chociaż nie jest materiałem naturalnym. Dzięki powłoce aluminiowej nie przewodzi ciepła, co daje powody do twierdzenia o doskonałych właściwościach termoizolacyjnych materiału. Między innymi wykonanie paroizolacji dla tego materiału może nie być konieczne, ponieważ przy odpowiedniej instalacji dobrze radzi sobie z samą barierą parową ze względu na swoją specjalną teksturę.

Ta metoda izolacji - jedna z najdroższych, ale także jedna z najskuteczniejszych.

Jeśli planujesz skorzystać ze strychu na stałe miejsce zamieszkania, a następnie wybierając penofol, nie pożałujesz.

Przygotowanie pokoju

Postanowiwszy ogrzać strych od wewnątrz, najpierw trzeba odpowiednio przygotować pokój do pracy. Pamiętaj, że nie każdy strych nadaje się do izolacji. Sprawdź, czy wysokość sufitu wynosi 2, 5 m dla ponad 50% całego strychu. Jeśli nie, nie powinieneś robić rozgrzewki - i tak nie będzie można tu żyć.

Następnie usuń cały istniejący materiał okładzinowy, odsłaniając krokwie. Montaż izolacji zostanie wykonany na wierzchu lub pomiędzy nimi. Sprawdź stan dachu, a także obecność par i warstw hydroizolacyjnych. Należy pamiętać, że dach, który ma przecieki, musi najpierw zostać skorygowany, a dopiero potem można przystąpić do prac izolacyjnych.

Najdokładniej sprawdź połączenia - połączenie dachu ze ścianą. Wymaga to szczególnej ostrożności, ponieważ te przestrzenie powodują najwięcej problemów.

Ważne jest, aby były w dobrym stanie, nie miały luk, z wyjątkiem wentylacji.

Paroizolacja

Podczas tworzenia podłogi na poddaszu do zimowego życia, zwłaszcza jeśli zimy są trudne w twojej okolicy, musisz najpierw sprawdzić barierę parową. Z reguły jest on wykonywany natychmiast po zamontowaniu dachu, nawet jeśli nie planują wykorzystania przestrzeni pod nim jako dodatkowego pomieszczenia w przyszłości. Jeśli nie ma bariery paroszczelnej, dach będzie musiał zostać przerobiony na zewnątrz, demontując pokrycia dachowe . Niestety, niemożliwe jest zbudowanie bariery parowej wewnątrz, ponieważ musi ona leżeć między krokwiami a grillem przeciwprądowym.

Różne materiały mogą być użyte do stworzenia bariery paroszczelnej. Wszystkie mają swoje zalety i wady, a także specyfikę kombinacji z materiałami izolacyjnymi. Wszystko to należy wziąć pod uwagę podczas przeprowadzania prac izolacyjnych, więc bardziej szczegółowo warto zastanowić się nad materiałami dla paroizolacji.

Ponadto pomoże ci dokonać wyboru, jeśli dach Twojego domu nie ma jeszcze paroizolacji.

Folia polietylenowa

Pomimo taniego materiału, wielu budowniczych zdecydowanie odradza jego użycie. Wynika to z faktu, że nie nadaje się do tworzenia paroizolacji w rosyjskich realiach. Materiał absolutnie nie „oddycha” : nie przepuszcza nie tylko wilgoci, ale także powietrza, co stwarza problemy z cyrkulacją, a tym samym efekt cieplarniany. Tak więc kondensat nie może wyparować i opróżnia się na izolację.

Dlatego też, jeśli w Twoim domu bariera paroszczelna jest nadal wykonana przy użyciu folii polietylenowej, nie kupuj chłonnych izolatorów wodnych, takich jak wełna szklana.

Z czasem folia ma tendencję do zapadania się i pękania, więc po krótkim czasie trzeba jeszcze całkowicie zdemontować wszystko, aby zastąpić delikatny materiał.

Pergamin

Asfalt nadaje się do parowania i hydroizolacji, dzięki czemu uzyskał uniwersalne uznanie. Jednak będzie musiał działać w dwóch kierunkach. Po pierwsze, warstwa szkła musi być położona pomiędzy dachem a grillem, a po drugie - na izolacji z boku pomieszczenia. Jeśli wszystkie prace są wykonane prawidłowo, gwarantuje niezawodną ochronę i optymalny mikroklimat na poddaszu. Od góry, między pokryciem dachu a kratownicą, należy ułożyć podwójną warstwę szkła . Tylko wtedy można osiągnąć optymalny efekt.

Szkło jest bardziej potrzebne do ochrony izolacji przed wilgocią, więc każdy może być wybrany jako materiał rozgrzewający. Spróbuj wybrać takie opcje, które nie są zdeformowane pod wpływem spadków temperatury i nie są podatne na atak gryzoni . Zarówno opcje watowane, jak i penopleks idealnie się do tego zbliżą.

Ruberoid

Materiał dachowy jest stosowany jako bariera parowa od czasów ZSRR, więc w starych domach można znaleźć tylko taki materiał między dachem a krokwiami. Jednakże, jeśli to możliwe, taka warstwa będzie musiała zostać zdemontowana . Wynika to z faktu, że materiał na pokrycia dachowe - gnijący materiał i zgodnie z przepisami nie może być stosowany do hydroizolacji i paroizolacji w budynkach o długim okresie użytkowania .

Jeśli zdecydujesz się opuścić ruberoid, nie powinieneś oczekiwać dobrych właściwości paroizolacyjnych. W tym celu lepiej jest ułożyć dodatkową warstwę specjalnego materiału paroizolacyjnego, przynajmniej tej samej folii z tworzywa sztucznego.

Należy pamiętać, że od wewnątrz może gromadzić się kondensat ruberoidu, co prowadzi do mokrej izolacji. Так, если утепление носит временный характер (например, проводится зимой, а весной планируется все переделать), то с рубероидом можно сочетать и пенопласт.

Изоспан

Материал изоспан состоит из полипропилена. Он относится к наиболее рекомендуемым для сооружения пароизоляции благодаря тому, что был разработан только для этих целей.

Изоспан собирает конденсат и в дальнейшем не дает ему попадать на утеплитель. За это отвечает двухсторонняя текстура материала. С одной стороны он гладкий, а с другой – немного шершавый. На шероховатой стороне капли конденсата задерживаются и испаряются. При помощи изоспана пароизолируют не только кровлю, но и стены мансарды.

В зависимости от свойств изоспана различаются маркировки. Наиболее дорогими, но и эффективными считаются материалы с эффектом энергосбережения FB, FS, FD, FX . Они имеют фольгированное покрытие, которое отражает тепло обратно в комнату, тем самым сводя теплопотери практически на нет. При этом особая фактура все так же не дает конденсату скатываться и портить утеплитель.

Гидроизоляционная мембрана

Не стоит приписывать гидроизоляционным мембранам все те же свойства, которые присущи специализированным пароизоляционным пленкам. Действительно, и те, и другие собирают и испаряют конденсат, однако основная задача гидроизоляционных мембран – защита дома от влаги, а не от пара. К тому же гидроизоляционные мембраны имеют более широкий спектр применения: от изоляции чердаков и подвалов до защиты бассейнов.

Гидроизоляционные мембраны выпускаются в разных видах. Есть диффузионная, супердиффузионная, а также антиконденсатная, которая более других пригодна для пароизолирующей роли. Если вы обнаружили, разобрав обшивочный материал, одну из таких мембран, считайте, что вам крупно повезло.

Вы можете укладывать любой утеплитель, не боясь, что он промокнет и быстро потеряет свои качества. К тому же микроклимат на мансарде будет отличный.

Пенофол

Пенофол является одновременно и утепляющим, и пароизоляционным материалом. Однако укладывать его можно только тогда, когда между кровлей и стропилами обнаружилась гидроизлляционная мембрана .

Отражающая фольгированная поверхность сама по себе соберет конденсат и поможет его испарению, однако вторая «голая» сторона должна быть хорошо защищена от влаги. Только в таком случае разновидность справится и с паро-, и с теплоизоляцией.

Zużycie materiału

Расчет материала производится еще на этапе осматривания кровли на предмет повреждений. Здесь важно учесть шаг между стропилами и расстояние между пароизоляцией и внутренним пространством. От внутреннего пространства зависит количество и толщина плит: будет ли теплоизоляция уложена в один слой или в несколько. От расстояния между стропилами зависит размер плит.

Обратите внимание на то, что если шаг между стропилами более 60 см, то необходимо будет самостоятельно подготовить дополнительную обрешетку, чтобы сделать закрепление теплоизоляции возможным.

Что касается напыляемых утеплителей, то в этом случае нужно будет рассчитывать объем. Предварительно нужно будет уточнить такие данные, как предполагаемая толщина теплоизоляционного слоя, периметр комнат и высота стен, а также плотность утеплителя. Нельзя забывать о наличии окон и дверей. Лучше всего воспользоваться специальным калькулятором.

System ocieplenia

Поскольку при утеплении мансарды главным образом утепляется крыша, имеет смысл рассмотреть схему укладывания слоев только для нее.

Если начинать снаружи, то пирог будет выглядеть следующим образом:

  • Сверху располагается кровельный материал, который не трогают. Под ним находятся обрешетка и контробрешетка, служащие каркасом.
  • Далее идет слой гидро- и пароизоляции, который также является исходным.
  • Под гидроизоляцию выкладывается слой утеплителя. В зависимости от ширины шага между стропилами здесь может быть сооружена дополнительная обрешетка.
  • Со стороны комнаты крепится пароизоляционный слой, оберегающий утеплитель.
  • В заключение выполняют финишную отделку.

Как утеплить своими руками?

Чтобы утеплить мансарду своими руками изнутри, нужно иметь в виду план расположения слоев друг за другом, а также следовать следующей пошаговой инструкции:

  • От имеющегося гидроизоляционного слоя необходимо отступить немного, оставив воздушный проем. Это позволит утеплителю «дышать».
  • После этого монтируется утеплитель. В зависимости от материала он может укладываться между стропил или на них, а также напыляться. То, каким образом необходимо обращаться с тем или иным утеплительным материалом, написано в инструкции к нему.
  • Далее устанавливают пароизоляционую пленку. Если зазор между ней и утеплителем возможен, то примыкание к стенам, потолку и в случае с мансардой к полу должно быть герметичным. Иначе конденсат будет образовываться на той стороне пленки, которая развернута к утеплителю, а так быть не должно.
  • На последнем этапе производится финишная отделка. Можно выбрать из множества вариантов, однако обычно приобретают гипсокартон, вагонку или плиты МДФ.

Porady i wskazówki

Опытные строители дают следующие рекомендации относительно утепления мансарды изнутри:

  • ватные утеплители лучше покупать не в рулонах, а в матах, так им не потребуется время на «отлеживание»;
  • для утепления пола нужно выбирать пенопласт или иной недорогой материал;
  • утеплитель не нуждается в дополнительном закреплении, однако если что, для этого можно использовать гвозди, клейкую ленту или строительный степлер.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria:

Projekt i układ