Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Prymitywne szklarnie, które nie zapewniają dogodnego dostępu do roślin i nie wytrzymują obciążenia śniegiem zimą, są stopniowo zastępowane przez bardziej wyrafinowane, trwałe konstrukcje. Uwagę letnich mieszkańców coraz bardziej przyciąga szklarnia „Tulipan”, która pozwala uzyskać bogate zbiory nawet na standardowych sześciuset metrach kwadratowych.

Funkcje

Szklarniany „Tulipan” typu łukowego z poliwęglanem wzbudził zainteresowanie ogrodników w Rosji wygodą regulacji ścian i dachu. W rzeczywistości jest to system 5 w 1 z otwieranymi bokami i drzwiami na końcach iz przesuwnym dachem. A także w sprzedaży można znaleźć konstrukcję mini „Tulip”, dającą możliwość stworzenia komfortowego klimatu dla roślin. Podobnie jak w dużej szklarni, w małym analogie istnieje możliwość swobodnej regulacji sekcji, które mogą całkowicie lub częściowo zamknąć rośliny w zależności od pogody.

Ze względu na wygodę obsługi mini-szklarni istnieją takie możliwości, jak:

  • zapewniają naturalną wilgotność roślinom;
  • w upalne dni stwarzaj im warunki zwykłego otwartego łóżka;
  • zapylać rośliny w naturalny sposób - za pomocą ruchu powietrza i owadów.

Zalety i wady

Należy podkreślić główne zalety szklarni „Tulipan”.

  • Wygodne korzystanie z projektu. Ściany szklarni są łatwe do przenoszenia. Siła do tego wystarczy nawet dla dziecka. Regulacja położenia elementów poliwęglanowych w zależności od pogody nie jest trudna. Zajmie to kilka minut.
  • W zimie nie musisz się martwić, że śnieg przełamie powłokę poliwęglanową. Dach można pozostawić „otwarty”, po otrzymaniu zerowego obciążenia szklarni.
  • Ze względu na fakt, że w zimie śnieg wypełnia wewnętrzną przestrzeń konstrukcji, ziemia pod nią otrzyma niezbędną ilość wilgoci i substancji mineralnych.
  • Pokrywa śnieżna utworzona w zimie wewnątrz szklarni (lub szklarni, ułożona według tej samej zasady co duży „Tulipan”) zakryje glebę jak koc. Mikroflora wewnątrz gleby nie ucierpi, a rośliny będą w stanie uzyskać z niej wszystkie niezbędne substancje latem.
  • Praktyka pokazuje, że dzięki urządzeniu Tulip utrzymuje on najbardziej korzystny klimat roślinny dla roślin, co umożliwia osiągnięcie wysokich plonów.
  • Latem, gdy uprawy szklarniowe nie potrzebują już aktywnej ochrony termicznej, wygodnie jest przewietrzyć tę strukturę i wyraźnie ustanowić odpowiednią wentylację wewnątrz „domu warzywnego”.
  • Jeśli lato dało ogrodowi kolejny deszcz, można swobodnie zrzucić naturę do podlewania. Wysiłki właścicieli przyszłych zbiorów ograniczają się do prostego otwarcia dachu nad ogórkami, pomidorami i innymi „najemcami” szklarni.
  • Łuki, w tym łuki, z których składa się „szkielet” konstrukcji, są raczej wygięte niż złożone z oddzielnych elementów. Zwiększa to wytrzymałość wszystkich podpór i pozwala na szybką instalację.
  • Producent zapewnił możliwość zainstalowania maszyny do wietrzenia w szklarni, która reguluje mikroklimat w strukturze bez interwencji człowieka. Jest to bardzo wygodne dla mieszkańców lata, którzy nie mogą się martwić, że w razie ich braku pogoda się zmieni i rośliny będą cierpieć.
  • Cechy konstrukcyjne tulipana, w tym fakt, że profil, z którego rama budynku jest zmontowana, nie rdzewieją, pozwalają na jego użytkowanie przez ponad dziesięć lat, co potwierdza oficjalna gwarancja.

Warto też zwrócić uwagę na kilka wad lub kontrowersyjnych punktów.

  • W porównaniu ze szkłem, z którego dziś produkowane są budynki szklarniowe, poliwęglan komórkowy szybko traci zdolność normalnego przekazywania światła pod wpływem czynników zewnętrznych. Jest pokryta kurzem, zielenią z ogórków, pomidorów i innych. W rezultacie promieniowanie ultrafioletowe, które jest niezbędne do fotosyntezy roślin, jest trudniejsze do wniknięcia do struktury. Aby wygląd i funkcjonalność poliwęglanu stopniowo nie zmieniały się na „zero”, należy go regularnie czyścić.
  • Producenci nie zawierają poliwęglanu w zestawie dostaw. Należy go kupić osobno. Nie każdy nabywca jest gotowy na takie kłopoty.
  • W przeciwieństwie do montażu konstrukcji metalowej, gdy samoskładające się arkusze poliwęglanowe na gotowej ramie, zwykli klienci, według własnych recenzji, często mają trudności. Aby nadać szklarni wykończony wygląd, czasami muszą skorzystać z usług specjalistów.
  • Cena takiej szklarni może odstraszyć. Najtańszy model kosztuje ponad dwadzieścia tysięcy rubli.

Charakterystyka konstrukcji

Szkielet konstrukcji wykonany jest z rury ocynkowanej. Poliwęglan, którego grubość waha się od czterech do sześciu milimetrów, ściśle połączony z łukami i poprzecznymi paskami. Jest to cecha tak zwanego systemu „Crab”, który pozwala na równomierne rozłożenie ładunku na całej powierzchni ścian. Same ściany można łatwo przenosić i mocować na żądanej wysokości w tej przesuwnej konstrukcji dzięki wygodnym prowadnicom. Możesz je podnosić i opuszczać w oddzielnych sekcjach.

Szerokość „domu dla roślin” wynosi trzy metry, wysokość to nieco ponad dwa metry. Długość można wybrać w zależności od skali planów właściciela gruntu na przyszłe zbiory. Istnieją opcje dla szklarni od czterech do dziesięciu metrów w krokach po dwa. Na końcach izolowanego domu dla roślin uprawnych znajdują się drzwi. Każdy jest wyposażony w otwór wentylacyjny. Szerokość drzwi wynosi około jednego metra, co pozwala na swobodne przechodzenie przez nie taczki ogrodowej.

Dzięki urządzeniu Tulip, uprawy szklarniowe mogą być obsługiwane zarówno od wewnątrz, jak i na zewnątrz - wystarczy przesunąć ścianę z powrotem, aby wygodnie było zbierać owoce z „zewnętrznej” strony krzewu lub, na przykład, usunąć pasierbów.

Różnice od analogów

Istnieją różne warianty szklarni z przesuwanym dachem.

  • „Pielęgniarka” szklarniowa (zwana także „pielęgniarką-inteligentną dziewczyną”) ma dach, który porusza się, obracając pokrętło. Jest wyposażony w dwa otwory wentylacyjne i dwa drzwi. Zimą i latem szczyt budynku można otwierać na różne sposoby. Wadą tej szklarni jest to, że komórki na jej pokrywie są ułożone poziomo, co prowadzi do szybkiego ciemnienia poliwęglanu. Ale „Pielęgniarka” pozwala zautomatyzować system usuwania dachu.
  • Podobny system i model „Slava-Lux”, zorganizowany na zasadzie kabrioletu, w którym dach można podnieść w całości lub w części. Łuki ze stałym poliwęglanem można podnieść, tworząc rodzaj okna. Zimą, dzięki takiemu urządzeniu, śnieg przenika przez ziemię wewnątrz szklarni, choć nie tak skutecznie, jak w przypadku Tulipana.
  • Szklarnia Delta ma również przesuwany dach. Płyty poliwęglanowe w tym projekcie są cofane w taki sam sposób jak drzwi wnękowe. Aby lekko lub całkowicie otworzyć dach, należy pociągnąć za uchwyt. Ten projekt ma własne urządzenia. Oprócz przesuwanego dachu, są drzwi, które są podzielone na górne i dolne części, które zapewniają wygodną wentylację.

Po zainstalowaniu takiej szklarni konieczne jest zapewnienie trochę wolnego miejsca, ponieważ arkusze poliwęglanowe, usuwane z dachu, zajmują miejsce, a chodzenie po nim może być niewygodne. Jeśli porównamy tę opcję z Tulipem, łukowa szklarnia w tym sensie ma wiele zalet dla wielu producentów warzyw.

Wybór miejsca

Lokalizacja szklarni na miejscu, w tym w górnej części, wpływa nie tylko na wygodę jej użytkowania, ale także na zbiory. Wybierając, gdzie to umieścić, musisz pamiętać, że powinien być zainstalowany w odległości trzech metrów od najbliższych budynków jednopiętrowych. Wtedy „sąsiedzi” nie stworzą cienia dla roślin. To samo należy wziąć pod uwagę, jeśli chodzi o wysokie drzewa. Ponadto musisz wziąć pod uwagę specyfikę ich dość potężnego systemu korzeniowego. Jeśli zainstalujesz szklarnię w jej bezpośrednim sąsiedztwie, mieszkańcy „domu” otrzymają mniej wymaganej ilości wody.

Długa ściana konstrukcji jest korzystnie zorientowana z zachodu na wschód, co pozwoli warzywom wchłonąć jak najwięcej słońca. Konieczne jest, aby projekt nie wpadł w strefę przeciągów. Przyczynić się do udanego umieszczenia może obejmować w formie głuchy płot, na przykład z metalowego profilu. Ziemia pod szklarnią musi być dość stabilna, aby szklarnia nie uległa wypaczeniu, jeśli zostanie zainstalowana bez fundamentu. Korzystne jest wybranie miejsca zakwaterowania, biorąc pod uwagę bliskość sieci wodociągowej i budynków gospodarczych, do których zbiory mogą być szybkie i bez zbędnego stresu.

Szklarnia bez fundamentu może być przenoszona z roku na rok w różne miejsca (zwłaszcza jeśli jest to wersja mini), w zależności od tego, które uprawy i na których łóżkach wcześniej rosły.

Subtelności instalacji

Instalując szklarnię, musisz zdecydować, czy będzie ona zamontowana na betonowej podstawie, czy też lepiej jest zrezygnować z fundamentu. Jeśli budujesz bez podstawy, owady i gryzonie, jak chwasty, nie będą miały przeszkód na swojej drodze i będą mogły bezpiecznie wejść do środka. Mimo że za pomocą jednego triku nadal można skompensować tę wadę. Ponadto część ciepła, które gromadzi się w środku, nieuchronnie zostanie utracona. Jeśli szklarnia jest używana tylko w sezonie letnim, nie ma potrzeby martwić się o jej straty. Energia słoneczna to niepuste marnotrawstwo pieniędzy.

Wielu woli nie komplikować sprawy instalacji fundamentu. To kosztuje czas i pieniądze. Nie wszyscy są na nie gotowi. Ponadto, aby umieścić szklarnię bez żadnych problemów z solidną podstawą, wystarczy na kilka ciepłych dni. Przenosząc budynek w inne miejsce, nie musisz myśleć o tym, jak zdemontować resztę fundamentu.

Podczas instalacji należy wziąć pod uwagę rodzaj gleby. Aby zrozumieć, co to jest, musisz wykopać otwór o szerokości pół metra na głębokość nieco ponad jednego metra. Pozostaje określić, która gleba znajduje się w przedziale od 20 do 80 centymetrów od poziomu gruntu. Jeśli jest to piasek, będzie lekko wilgotny i kruchy (nic z tego nie można zrobić), ten rodzaj gleby będzie najlepszą podstawą dla szklarni. Woda nie pozostanie w niej przez długi czas, a korzenie roślin uprawnych nie gniją.

Jeśli gleba jest gliną, musisz wykonać mały wykop na głębokość pół metra. Można wlewać do niego piasek z rzeki lub specjalnego kamieniołomu, ale nie do samej góry, ale po to, by mieć wystarczająco dużo miejsca, aby wypełnić żyzną warstwę, która również musi zostać sprowadzona i wyrównana natychmiast na miejscu. Jeśli na dnie wykopu znajdowała się woda w celu określenia rodzaju gleby, lepiej jest wykopać wgłębienia wokół przyszłej struktury, aby odprowadzić ciecz. Wszystkie te środki pozwolą uniknąć sytuacji, w której siła robocza i zasoby zostaną wydane na zakup i instalację szklarni, a plony zostaną utracone.

Do instalacji można wybrać dni pod koniec sezonu ogrodniczego, kiedy miejsce jest wolne od roślinności lub na wiosnę, kiedy sadzenie roślin warzywnych jeszcze nie nastąpiło.

Najbardziej korzystny czas instalacji wynosi około dziesięciu stopni Celsjusza. W tych warunkach najlepszy jest poliwęglan komórkowy. Nie pęknie, jak to się dzieje w mrozie, i nie rozszerzy się, jeśli zostanie ustalona na wyższą temperaturę.

Instrukcja montażu szklarni bez specjalnego fundamentu jest następująca:

  • najpierw przygotowywana jest platforma, dolna oprawa jest łączona z wypustkami w kształcie litery „T”, za pomocą których struktura może być „zakotwiczona” na miejscu;
  • następnie montowana jest podwyższona część ramy, instalowane są panele poliwęglanowe, otwory wentylacyjne, drzwi i końce „szklarni” są zwrócone.

Miejsce pod szklarnią jest przydzielane z marginesem jednego metra od rzeczywistych parametrów wybranej opcji fabrycznej. Różnica wysokości może wynosić do pięciu centymetrów. Po obwodzie wykopany jest wykop w taki sposób, że podpory w kształcie litery T pasują do niego. Jednocześnie tylko dziesięć centymetrów dolnej części ramy powinno wystawać ponad linię podłoża po instalacji. Dno pochówku jest zagęszczone, mierzone są parametry poziomości, dzięki czemu później nie ma potrzeby wykonywania podpór dla narożników szklarni.

Aby chronić „najemców” szklarni przed chwastami, zewnętrzna ściana rowu ma nakładać arkusze papy lub papy, nie znajdując innych zastosowań w gospodarce. Aby zmontować bezpośrednio „szkielet” szklarni, będziesz potrzebował śrubokręta i klucza. Kompletny zestaw komponentów, z których składa się podstawa, obejmuje zarówno same elementy złączne, jak i schemat, za pomocą którego wszystkie części konstrukcji są połączone. Aby zbudować szkielet do instalacji z poliwęglanu, najpierw należy zmontować przednią część szklarni, przymocować ościeżnice drzwiowe do skrzydeł okiennych i listwy wzmacniające do łuków (choć części końcowe są czasami sprzedawane jako gotowy produkt). Wszystko to jest przykręcone do dolnej taśmy, a następnie przymocowane są do niej nogi w kształcie litery T.

Ta część konstrukcji, która będzie pod ziemią, trzeba pokryć bitumem. Następnie końce należy zainstalować w wykopie i zmontować ramę całkowicie zgodnie z instrukcjami. Zamontuj ściany z poliwęglanu. Jeśli automatyczne pakiety są zawarte w pakiecie, zainstaluj je również. Szczelina między zainstalowaną szklarnią a linią gruntu musi być pokryta glebą do wysokości 3-5 cm i dodatkowo pokryta metalowym lub nieprzezroczystym paskiem polietylenowym, który ochroni zasadzone uprawy przed atakami owadów.

Przejrzyj szklarnię „Tulipan”, zobacz film poniżej.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria:

Projekt i układ