Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Wśród parametrów technicznych płytki podłogowej jej grubość jest wskaźnikiem, który należy wziąć pod uwagę podczas pracy z nią, ponieważ od niej zależy bezpośrednio charakterystyka wytrzymałościowa i żywotność tej powłoki ceramicznej.

Parametry płytek podłogowych

Grubość płytki jest głównym kryterium, według którego płytka układana na podłodze różni się od podobnego pokrycia ścian i sufitu. Jest całkiem naturalne, że ceramika na podłogę jest poddawana znacznie większym obciążeniom mechanicznym niż jej odpowiedniki na ścianie i suficie. Stąd poważniejsze wymagania dla tego rodzaju pokrycia.

Dbałość o grubość posadzki z płytek należy uiścić tylko w przypadku, gdy podstawa, na której zamontowana jest podłoga, nie ma wystarczającej wytrzymałości. Jeśli wyłożona kafelkami ceramika zostanie ułożona na betonowej podstawie lub na wierzchu starej płytki, wówczas wystarczy na nią nałożyć płytkę o grubości około 3 mm.

W miejscach, gdzie wymagana jest specjalna odporność na zużycie materiału, do układania stosowany jest klinkier. Ten rodzaj ceramiki jest prażony w temperaturze 1200-1300 stopni Celsjusza, podczas gdy w przypadku zwykłej płytki temperatura wypalania wynosi 800-1000 stopni.

Ze względu na znacznie intensywniejsze spiekanie cząstek gliny, ceramika klinkierowa zyskuje specjalną wytrzymałość. Jednocześnie właściwości hydrofobowe takich ceramik znacznie się zwiększają, dzięki czemu ta płytka staje się powłoką odporną na mróz i może być wykorzystywana do pracy na zewnątrz.

Jeśli chodzi o odporność na ścieranie płytek ceramicznych, należy powiedzieć, że wskaźnik ten jest rozumiany przez specjalistów jako zdolność powierzchni do przeciwdziałania ścierniwu ludzkiemu. Klasyfikacja ta jest stosowana do płytek ceramicznych z oszkloną górną warstwą, to znaczy, brana jest pod uwagę siła rzeczywistej oszklonej warstwy samej płytki, a nie jej podstawa.

Trwałość szkliwionej ceramiki mierzy się w skali w postaci pięciu głównych klas, zwanych PEI. Do użytku w obszarach, w których poruszają się ze średnią intensywnością iw zwykłych butach, a także w tych, które nie mają kontaktu z ulicą, używana jest płytka klasy 3 na tej skali. Jest przeznaczony dla wszystkich obszarów mieszkania lub domu prywatnego i może być używany w małych budynkach biurowych lub hotelowych.

Kształt i rozmiar

Najbardziej rozpowszechniona, jak wiadomo, jest kwadratowa płytka o boku 10 - 60 cm, chociaż nowoczesny rynek oferuje płytki w kształcie konsumenta i diamentu, sześciokąty i tak dalej. Minimalny wskaźnik grubości ceramiki podłogowej oferowanej na sprzedaż wynosi 3 mm. Jednakże powłoka o takiej grubości jest mniej powszechna. Producenci i dystrybutorzy oferują głównie płytki o grubości 5–8 mm.

Jeśli chodzi o maksymalną grubość produktów tej klasy oferowanych przez nowoczesny rynek, może osiągnąć 25 mm. Wskaźnik ten odnosi się do specjalnych powłok kaflowych stosowanych w obiektach przemysłowych. Do użytku domowego częściej można znaleźć płytki, których maksymalna grubość wynosi 13 mm.

Oczywiście grubsza płytka będzie droższa. Wyjaśnia to fakt, że koszty surowca do produkcji jednej jednostki przestrzeni dachówkowej o wyższej wysokości fragmentu i zużycia paliwa do jej palenia termicznego będą znacznie wyższe. Tutaj należy dodać dodatkowe koszty za jego transport.

Wybór grubości okładziny podłogowej zależy od wymiarów płytki, poziomu obciążenia mechanicznego takiej powłoki, charakterystyk wytrzymałości podstawy i stopnia jej stabilności. Obejmuje to również rodzaj użytego materiału do płytek, jego koszt, powierzchnię powlekanej powierzchni i ilość wymaganego kleju.

Próbując wybrać płytkę do pewnego rodzaju naprawy, konsument musi wziąć pod uwagę nie tylko jej grubość, ale także inne właściwości tego typu powłoki ceramicznej. Pozwoli mu to nie tylko nadać podłodze niezbędną siłę, ale także stworzyć pożądany projekt pomieszczenia.

Gatunki

Cała płytka podłogowa dzieli się na dwie kategorie, mianowicie płytki ceramiczne i gres porcelanowy.

Zwykłych płytek ceramicznych z klejem jakiejkolwiek marki nie należy używać w miejscach, w których będą one narażone na silne obciążenia mechaniczne i gdzie będzie dużo chodzić. Dlatego nie jest tak często używany jako wykładzina podłogowa. W większości przypadków taka podszewka jest stosowana w magazynach, łazienkach lub łazienkach.

W przeciwieństwie do tradycyjnej ceramiki, porcelana ma znacznie większą gęstość i wytrzymałość mechaniczną, dzięki czemu jest znacznie bardziej odporna na duże obciążenia i może być stosowana nawet w pomieszczeniach przemysłowych.

Inną różnicą granitu ceramicznego od ceramiki klasycznej jest sposób jego wytwarzania. Płytki porcelanowe są przetwarzane pod znacznie większym ciśnieniem iw wyższych temperaturach.

Wytrzymałość i inne właściwości materiału

Często okładziny kafelkowe montuje się na drewnianej podstawie ze sklejki lub kładzie na suchej jastrychu gipsowo-włóknistym. W przypadku dużego obszaru płytek wstrząs lub obciążenie statyczne może spowodować pęknięcie płytki lub spowodować jej odklejenie od podstawy. Możesz rozwiązać ten problem, wybierając kafelek o nieco większej wysokości lub używając mniejszego materiału.

W pierwszym przypadku, na niewystarczająco stabilnej podstawie, można umieścić płytkę lub płytkę porcelanową, której wysokość będzie wynosić około 9-10 mm. Porcelanowa okładzina kamionkowa o wysokości 12 mm lub większej jest stosowana głównie w pomieszczeniach gospodarczych, takich jak garaże, myjnie samochodowe lub magazyny, a także w pomieszczeniach przemysłowych, gdzie podłogi obciążają ludzi i sprzęt. Grubość warstwy klejącej do układania takiej powłoki nie powinna być większa niż 20-22 mm.

W drugim przykładzie wykonania, płytka o mniejszym obszarze jest pobierana w celu pokrycia podłogi. Jeśli ta liczba dla pojedynczego fragmentu wyniesie 10-15 metrów kwadratowych. cm, a następnie pod obciążeniem odkształcającym zgina się tylko przez krótki czas bez całkowitego uszkodzenia płytki, nawet przy jej grubości około 6-7 mm. W takiej sytuacji grubość warstwy kleju nie powinna przekraczać 15 mm.

Musisz wiedzieć, że układanie pokrycia płytki na niezbyt stabilnej podstawie wymaga użycia spoin elastycznych odmian, aby uniknąć szybkiego zniszczenia powłoki.

Jeśli płytka zostanie umieszczona na wystarczająco sztywnej podstawie, takiej jak wylewka betonowa lub płyta podłogowa, wówczas, z zastrzeżeniem wszystkich zasad technologicznych dotyczących jej montażu, sztywna podstawa całkowicie pochłonie każde obciążenie. Dlatego tutaj wymagania dotyczące wytrzymałości takiej powłoki nie mają znaczenia.

Funkcje projektowe

Często, aby zwiększyć efekt wizualny objętości pomieszczenia, wykorzystuje się płytki o dużej powierzchni jednego fragmentu o powierzchni około 40 metrów kwadratowych. Wyjaśnienie tego efektu leży w osobliwościach ludzkiej percepcji wzrokowej, gdy wnętrze pokoju jest obserwowane w dwóch płaszczyznach jako powierzchnia sufitu i podłogi. Okazuje się, że większe kontury poszczególnych elementów podłogi pokrywającej ludzkie oko widzą, im większy rozmiar całej przestrzeni oglądania.

Jednak ta decyzja nie zawsze działa. Może być używany na przykład w kuchni o powierzchni 5-6 metrów kwadratowych. m, podczas gdy w małym pokoju, takim jak płytka łazienkowa, takie wymiary po prostu rujnują wnętrze.

Możliwym rozwiązaniem może być zastosowanie płytek o różnych rozmiarach dla jednego pomieszczenia, gdy element o boku długości kwadratu równej 60 cm jest umieszczony na środku pomieszczenia, a jego obwód zewnętrzny jest wykonany z prostokątnego pokrycia płytki o wymiarach 30x20 cm. Takie kombinacje różnych kolorów i wymiarów płytki zapewni dodatkową oryginalność.

Niektóre funkcje aplikacji

Jeśli płytka jest przeznaczona do wykończenia konkretnego pokoju, najlepszym rozwiązaniem byłoby użycie płytek należących do tej samej partii. Jest to tak istotne z tego powodu, że każda partia o tych samych wymiarach zawsze zawiera fragmenty, które mają pewne odchylenia od standardowych wymiarów, które w niektórych przypadkach mogą wzrosnąć do 4-5 mm. Wynika to z niejednorodności struktury gliny, która jest podstawą ceramiki kaflowej. Dlatego dla każdego pojedynczego elementu o niezmienionych parametrach wypalania skurcz będzie nadal inny. Ponadto kafelek na tej samej partii może się nieco różnić odcieniem.

Możliwe są również odchylenia grubości, które różnią się od podanych. Ten wskaźnik nie należy jednak do tych krytycznych, ponieważ całkowita grubość powłoki jest zawsze wyrównana ze względu na warstwę kleju do wymaganej wysokości podstawy.

Optymalnym wskaźnikiem grubości szwu dla płytki o boku kwadratu 30 cm jest 2-3 mm, a dla płytek ceramicznych o wymiarach 50 x 50 cm wynosi ona 4-5 mm. Odchylenia wymiarów zwiększają się wraz ze wzrostem rozmiaru płytki. Różnica ta może zostać skompensowana przez zmianę odstępu między szwami.

Warstwa klejąca

Całkowitą grubość nanoszenia kompozycji kleju podczas układania podłogi planuje się przy użyciu płytek ceramicznych. Jednocześnie objętość rozwiązania zależy zarówno od użytego materiału, jak i jego wymiarów. Im większa płytka, tym więcej kleju jest nakładane. Nie zaleca się używania zbyt dużej ilości roztworu, więc zamiast rekrutować ustaloną siłę, stanie się ona złuszczona. Spowalnia również czas schnięcia. W przypadku standardowej okładziny kafelkowej wystarczy zastosować kompozycję kleju o grubości 4-8 mm.

Jak nie popełnić błędu przy wyborze płytki podłogowej, zobacz następny film.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria:

Remont