Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Zagadnienia związane z układaniem płytek ceramicznych na podłogach drewnianych mogą nawet rozwiązać zagadkę doświadczonego mistrza. Czy te materiały są kompatybilne, ponieważ drewno ma tendencję do rozszerzania się i kurczenia pod wpływem wilgoci i temperatury, a płytka nie toleruje żadnych „postępów”.

Konsumenci obawiają się prawdopodobieństwa pęknięć, odprysków szwów i poluzowania elementów wykończeniowych. Jeśli spróbujesz wykonać pracę bez uprzedniego zapoznania się z tymi szczegółami, to wszystko może się wydarzyć. Dokładne badanie technologii układania płytek na drewnianej podłodze pomoże uniknąć rozczarowań i błędów.

Czy to możliwe?

Oczywiście, możesz układać płytki na drewnianej podłodze. Ale zanim zdecydujemy się na ten krok, warto pomyśleć o racjonalności takiego wyboru. Pomysł, aby zastąpić podłogę z naturalnego drewna podłogą wyłożoną kafelkami, może tylko zepchnąć jedną z zalet tej ostatniej - prostotę higieny.

Należy rozważyć następujące problematyczne niuanse:

  • Pod klejem do płytek drzewo nie „oddycha”, dzięki czemu może rozpocząć się proces jego niszczenia.
  • Żywotność każdej płyty jest znacznie krótsza niż żywotność ceramiki podłogowej, ich integralność może zakłócić gnicie lub odwrotnie, wysychanie, więc po 5-6 latach można uzyskać pękanie wykładziny podłogowej.
  • Do podłóg wyłożonych kafelkami wymagana jest stabilna i statyczna podstawa.
  • Układanie płytek na drzewie w nowym domu jest surowo zabronione. W ciągu 2-3 lat budynek kurczy się, a podłogi się poruszają.

Jeśli zdecydowałeś, że potrzebujesz wariantu ceramicznej podłogi na drewnianej podstawie, powinieneś wybrać najbardziej odpowiednią technologię i kupić niezbędne materiały. Wybierając płytkę, zwróć uwagę na cechy pokrycia podłogi, ponieważ nie jest możliwe umieszczenie standardowej płytki w jakimkolwiek pomieszczeniu.

Wybierz materiał na podłogę, który może wytrzymać ciężkie obciążenia, ale z minimalną ilością dodatków chemicznych w postaci plastyfikatorów lub stabilizatorów. Świetną opcją byłoby płytka kwarcowo-winylowa.

Jest to nowoczesna wykładzina podłogowa zawierająca do 80% kwarcu. Trwały naturalny materiał jest odporny na wilgoć i nie przewodzi prądu .

Płytki PCV (polichlorek winylu) - wersja budżetu płytki podłogowej. Składa się z mączki drzewnej lub talku (głównego wypełniacza), plastyfikatora i polichlorku winylu. Zalety takiego wykończenia są nie tylko ekonomiczne, ale także praktycznie nie są narażone na żadne działanie chemiczne i są wodoodporne.

Podłoga na drewnianej podłodze

Aby wybrać technologię instalacji, odpowiednią dla twojego pokoju, musisz zrozumieć, jak większość drewnianych podłóg. Istnieje wiele opcji urządzenia do podłóg drewnianych. Po prostu niemożliwe jest rozważenie ich wszystkich naraz, więc logiczne jest rozważenie najczęstszych odmian.

Każda drewniana podłoga jest wielowarstwowa, więc mistrzowie muszą radzić sobie z różnymi „warstwami”. Ale wybór technologii układania ceramiki nie zależy od tego, czy odziedziczyłeś tylko opóźnienia, podłogi z płyty wiórowej czy wysokiej jakości deski podłogowe. Proces układania płytek jest zawsze przeprowadzany zgodnie ze standardowym algorytmem i istnieją różnice tylko w przygotowaniu.

Technologia montażu

Niezależnie od tego, która podłoga zostanie wykorzystana jako podstawa, musisz spróbować stworzyć gładką i solidną podstawę do układania płytek. W tej sekcji przedstawimy główne etapy instalacji płytek na drewnianej podłodze.

Technologia montażu obejmuje trzy główne etapy:

  • przygotowanie podstawy do układania płytki;
  • wyrównanie;
  • hydroizolacja.

Gładka podstawa gwarantuje proste i szybkie układanie płytek. Klej będzie leżał nierównomiernie na nierównomiernej podstawie, co oznacza, że z czasem pod zaprawą klejową pojawią się puste przestrzenie, a płytka po prostu pęknie lub pęknie . Nawet doświadczony mistrz bez niezbędnych narzędzi nie będzie w stanie stwierdzić, że podłoga lub ściany są równe.

Jeśli dom nie ma lasera lub poziomu wody, nie należy wydawać pieniędzy na jego zakup ze względu na naprawę pojedynczej podłogi, poziom hydrauliczny może być wykonany z dwóch strzykawek połączonych dowolną przezroczystą rurką (na przykład z kroplomierzem).

Dopiero po wykonaniu wszystkich kroków - od przygotowania do wylewki - możesz zacząć układać płytki.

Przygotowanie fundacji

Przygotowanie podstawy w większości przypadków polega na jej wyrównaniu. W niektórych przypadkach konieczne jest zastąpienie niektórych elementów drewnianych, takich jak opóźnienia, podobnymi elementami. Główną zasadą pracy z podstawą jest zapobieganie niszczeniu drewna przez podłogę z powodu ruchów i zmian temperatury.

Mistrz ma za zadanie skonstruowanie określonej „tacy” zainstalowanej nad ruchomą drewnianą podstawą. Istnieje wiele opcji wykonania takiej „tacy”, dlatego zaleca się zapoznanie przynajmniej z głównymi.

Hydroizolacja

Z reguły istnieje już warstwa izolacyjna między opóźnieniami w drewnianej podłodze. Może to być zupełnie inny materiał - glina, trociny, keramzyt. Nie trzeba go usuwać - zamontuj łącznik na materiałach izolujących ciepło i dźwięk. Jeśli nic nie ma, załóż nową grzałkę lekką, na przykład piankę lub wełnę mineralną . Materiały te nie obciążają mocno konstrukcji drewnianych.

Ponadto można wykonać hydroizolację za pomocą specjalnych mas uszczelniających lub dowolnych materiałów hydroizolacyjnych na rolkach . Prosta folia z tworzywa sztucznego to niedroga opcja hydroizolacji. Zszywacz konstrukcyjny pomoże przymocować go do ścian pokoju.

Po ułożeniu materiał hydroizolacyjny może być wykonany ze wzmocnienia, co daje podłodze większą niezawodność w działaniu . W tym celu musisz kupić dowolne okucia. Najlepszą opcją byłoby wzmocnienie siatki Ø10mm - Ø12mm, a na górze można położyć siatkę sieciową. Umieść pręty 2–3 cm pod prętami (można je wykonać ze skrawków plastikowych rur), aby wzmocnienie nie dotykało bezpośrednio materiału izolacyjnego.

Dziś w sklepach budowlanych można kupić specjalne włókno włókniste, dodawane do roztworu do jastrychu. Dzięki włóknie możesz obejść się bez siatki wzmacniającej.

Metody wyrównania

Istnieje kilka technologii poziomowania podłóg. Rozważ je bardziej szczegółowo.

Metoda poziomowania na sucho

Jest to najczęściej spotykane, ponieważ pozwala na równoczesne przygotowanie podłogi do przeciągania, nadającej się do układania płytek z różnych materiałów odpornych na wilgoć.

Ta technologia wykorzystuje kilka metod:

  • Zastosowanie gotowych zestawów wyładowczych „regulowana podłoga”. Są to plastikowe wsporniki śrubowe, dzięki którym można szybko instalować kłody i układać sklejki lub inne arkusze.
  • W obecności oryginalnej mocnej promenady, musisz wykonać własne systemy lagów lub podpory punktowe, a następnie zainstalować podłogę ze sklejki.
  • Możliwe jest ułożenie jeszcze jednej warstwy sklejki na już istniejącej warstwie dzięki zamocowaniu nowej warstwy GKLV OSB za pomocą wkrętów samogwintujących.

Po zainstalowaniu arkuszy wyrównujących powłokę należy przeszlifować wzdłuż szwów. Jeśli połączenia między arkuszami sklejki są większe niż 3 mm, należy ostrożnie wypełnić szczeliny szczeliwem silikonowym. Nie zapomnij namoczyć arkuszy impregnujących podkładów ze sklejki, kompatybilnych ze specjalnym klejem. Po impregnacji można zastosować klej do płytek (zrobi to dwuskładnikowy poliuretan).

Oczywistym minusem suchego wyrównania jest to, że wysokość podłogi wzrośnie, co oznacza, że sama wysokość pomieszczenia zmniejszy się. Ponadto między sekcją podłogową a podłogą wyłożoną kafelkami i sekcją podłogową bez wykończenia zostaną utworzone „schody”, które będą musiały być odpowiednio ozdobione. Jeśli wyrównywanie suche odbywa się w łazience lub w części pokoi kąpielowych, poziom podłogi musi być niższy niż poziom drewnianej podłogi, w przeciwnym razie woda zaleje sąsiednie pokoje .

Jeśli ta opcja nie pasuje do ciebie, gdy podłoga wyłożona kafelkami wzniesie się ponad resztę powierzchni, lepiej jest odmówić wyrównania na sucho.

„Wylewka na mokro”

Jest używany, gdy pełne wyrównanie na sucho jest niemożliwe ze względu na specyfikę podłóg drewnianych.

Trudności związane z wykonaniem „mokrego jastrychu” na drewnianej podłodze polegają na tym, że wykonuje się go, obserwując obowiązkową obecność specjalnej szczeliny deformacyjnej między ścianami, fundamentem i nową podłogą. Taki wzorzec zalewania nazywany jest „unoszeniem się”, dzięki czemu drewniane elementy podłogi mogą się przemieszczać bez zrywania powłoki ceramicznej.

Zalany jastrych nie powinien być większy niż 3 centymetry, w przeciwnym razie konstrukcja podłogi stanie się zbyt ciężka. Nie warto też czyścić rozcieńczalnika, ponieważ istnieje ryzyko zwiększenia kruchości podłogi.

Krok po kroku wylewanie jastrychu przedstawia się następująco:

  • W razie potrzeby rozkładamy podłogę i oceniamy stan drewna, belek, podłogi. Jeśli którykolwiek element jest wątpliwy, wymień go na podobny.
  • Instalujemy nowe opóźnienia (jeśli nie zostały jeszcze zainstalowane) lub wzmacniamy istniejące za pomocą dodatkowych struktur, a krok między opóźnieniami nie powinien przekraczać 0, 5 metra.
  • Pozostaw odstęp około 1 centymetra między końcami opóźnienia a ścianami pomieszczenia.
  • Wszystkie szczegóły nasycamy środkiem antyseptycznym do drewna.
  • Produkujemy drewniane podłogi, a nawet stare materiały budowlane w dobrym stanie.
  • Pomiędzy deskami pozostawiamy około 1 centymetrowej szczeliny - są one niezbędne do wentylacji. Jeśli deski są szerokie, można wykonać dodatkowe otwory wentylacyjne.
  • Mocujemy sklejkę na desce do deski. Sklejka odporna na wilgoć jest odpowiednia do grubości co najmniej 1, 2 centymetra, odpowiednie są również inne wytłaczane płyty wiórowe. Układamy sklejkę tak jak w przypadku muru (nie powinno być żadnych połączeń w kształcie krzyża ze sklejki) i mocujemy elementy za pomocą ocynkowanych śrub co 20 centymetrów.
  • Pomiędzy arkuszami sklejki pozostawiamy 2-3 mm szczeliny wentylacyjne.
  • Pokrywamy przygotowywane podłogi materiałami hydroizolacyjnymi. Jako hydroizolacja można stosować gruby polietylen, papier bitumiczny, papier szklany, papier parafinowy. Rozwałkuj rolki izolacyjne z zakładkami i bokami, przymocuj je taśmą konstrukcyjną.
  • Wzdłuż obwodu ścian między bokami kładziemy taśmę tłumiącą o szerokości nie mniejszej niż 10 centymetrów i grubości około centymetra.
  • Zakładamy rękawy na wszystkie rury.
  • Wypełnij jastrych gotową gotową mieszanką lub ręcznie wykonaną zaprawą (stosuje się szkło płynne (2 części) i czysty gruby piasek (2 części)). Własną mieszankę należy zamknąć czystą wodą (część 1).
  • Po stwardnieniu można układać płytki.
  • „Szybka wersja” stołu to proste mocowanie odpornej na wilgoć płyty gipsowej za pomocą specjalnego kleju (dwuskładnikowego poliuretanu). Klej jest tak elastyczny, że ruch drewna nie zniszczy jego integralności. Dopuszcza się układanie płyty GVL w dwóch warstwach, aby nadać podstawie dodatkową wytrzymałość, jednocześnie konieczne jest zapewnienie, aby szwy pierwszej i drugiej warstwy nie pasowały.

Podstawa GVL, podobnie jak poprzednia wersja „jastrychu płynnego”, wymaga utrzymywania luki technologicznej między płytami GVL a ścianami pomieszczenia, gruntowania całej powierzchni podkładem, a także wypełniania spoin szczeliwem.

Popularnym materiałem, który pozwala na stworzenie wysokiej jakości podstawy dla podłóg z płytek jest płyta cementowo-drzazgowa (DSP) . Jeśli zwracasz uwagę na wybór produktów (upewnij się, że posiadasz certyfikat producenta i paszport produktu wskazujący skład TsSP zgodnie z GOST), możesz być pewien, że otrzymasz bezpieczny dla środowiska materiał budowlany, charakteryzujący się niezawodnością i wysoką jakością. Wielu specjalistów uważa, że jakość DSP jest wyższa niż w większości nowoczesnych materiałów przy względnej wydajności.

Palowanie

Poniższe zasady pomogą Ci prawidłowo ułożyć ceramiczne płytki podłogowe:

  • Nałożyć zaprawę klejową „grzebień” - specjalną szpachelkę o dwóch krawędziach - płaską i ząbkowaną. Płaska krawędź pomoże prawidłowo rozprowadzić klej, a „zęby” sprawią, że powierzchnia będzie równa. Szpatułka musi działać w jednym kierunku (ślady zębów powinny być skierowane na jedną stronę).
  • Nadmiar kleju, usunięty „grzebień”, powrócony do wiadra z klejem, wymieszany i dalej używany.
  • Zbadaj tylną stronę wyrobów ceramicznych, najczęściej znajduje się strzałka, która pozwala określić kierunek instalacji w stosunku do kierunku nałożonego kleju. Rowki w roztworze kleju i pasek na płytce powinny być prostopadłe, co zapewni najbardziej niezawodną przyczepność kleju i materiału wykończeniowego.
  • Aby nie dbać o tę samą szerokość szwów (nawet milimetrowe przemieszczenie w pierwszym rzędzie płytki spowoduje przesunięcie o kilka centymetrów później), użyj plastikowych krzyżyków - specjalnych części o różnej grubości. Najczęstszą opcją są elastyczne części w kształcie krzyża o grubości 5 mm. Tworzywo sztuczne, z którego wykonane są krzyże, musi być wysokiej jakości, w przeciwnym razie pękną i pozostaną w szwach po usunięciu.
  • Po ułożeniu płytki pozwól zaprawie klejowej wyschnąć przez 2-3 dni, a następnie zacznij fugować.
  • Spoina przygotowywana jest ze specjalnej suchej mieszanki, jej konsystencja powinna być zbliżona do konsystencji gęstej śmietany.
  • Fugę wykonuje się za pomocą elastycznej gumowej pacy (nie powinna się zginać pod naciskiem) i regulować, jeśli to konieczne, palcami. Jeśli po 3-4 godzinach zobaczysz dziury lub ubytki w szwach, nie krępuj się nosić gumowe rękawiczki i „modyfikuj” zgubione.
  • Nadmiar zaprawy usunąć z płytki suchą szmatką lub gąbką.
  • Po 1-2 dniach płytkę można umyć.

Problemy z instalacją

Jeśli opanujesz tylko technologię układania płytek na podłodze, nie można uniknąć pewnych defektów w procesie dekorowania podłogi. Ale to nie jest straszne, jeśli uda ci się je naprawić, zanim rozwiązanie wyschnie. Rozważ najczęstsze opcje możliwych błędów:

  • Zakrzywiony rząd od razu naprawiamy, aż utwardzi się klej. Dlatego konieczne jest sprawdzenie „poziomego” całego rzędu natychmiast po instalacji. Jeśli „poziomy” zostanie uszkodzony, seria będzie musiała zostać usunięta.
  • „Kroki” - defekt, który zwykle występuje na ścianach. Ale płytki podłogowe mogą zacząć się poruszać krokami, jeśli kąt ścian w domu jest pośredni. Wytnij płytkę, jeśli to konieczne, pozwoli to prawidłowo ułożyć pokrywę i utrzymać róg.
  • Jeśli jedna z płytek w rzędzie leży ukośnie, oznacza to, że nie ma krzyżyka w szwie i należy go pilnie włożyć, a płytkę należy wzmocnić taśmą maskującą.
  • Jeśli nie zauważyłeś małżeństwa na kafelku, może to być powodem jego przemieszczenia. Tylko jedno wyjście - usuń produkt i ponownie go zasłoń.
  • Jeśli płytki są zbyt głęboko osadzone w roztworze kleju, klej został nałożony nierównomiernie. Zdarza się to często, gdy klejujesz po raz pierwszy i nakładasz zaprawę klejową przed przyklejeniem każdej płytki.
  • Z powodu nieuzasadnionych oszczędności może dojść do zalania płytek. Nałożenie kleju tylko na rogi elementów wykończeniowych nieuchronnie doprowadzi do tego, że niektóre płytki „zawiodą”, podczas gdy inne, wręcz przeciwnie, „wyjdą”.
  • Aplikacja kropki może również powodować pęknięcia i wióry, na płytce może tworzyć się tzw. „Pajęczyna”. Tylko rozłożenie całej powierzchni za pomocą kleju zapewni łatwą i prawidłową instalację w przyszłości.
  • Może wystąpić wada taka jak spadki w szwach, ponieważ roztwór zaprawy jest zbyt płynny. Nie ma w tym nic złego, ale będziesz musiał ponownie ominąć szwy.
  • Nawet płytki z jednej partii mogą się nieznacznie różnić. Aby uniknąć różnic w kafelkach, należy przykleić płytki z różnych pudełek w jednym rzędzie.
  • Płytki mogą mieć różne długości.

Oblicz liczbę płytek

Pomimo pozornej złożoności obliczeń, ich wykonanie nie jest trudne.

Konieczne jest zmierzenie:

  • obszar całej podłogi lub obszar, na którym będzie wykończenie;
  • te części podłogi, w których nie planuje się przyklejania płytek (jeśli występują);
  • obszar jednego elementu dekoracji.

Teraz możliwe jest obliczenie wszystkiego, dla którego wszystkie uzyskane dane są zaokrąglane w górę, od całkowitej powierzchni podłogi, jeśli to konieczne, odejmujemy obszary bez wykończenia i dzielimy obszar wynikowej powierzchni pod dekoracją przez obszar jednej płytki. Do wyniku dodajemy 10-15%, ponieważ przycinanie, łamanie i złomowanie części materiału jest nieuniknione.

W Internecie istnieje wiele witryn oferujących możliwość obliczenia liczby kafelków w Internecie, dla których należy również podać niezbędne dane dotyczące powierzchni do wykończenia.

Mistrzowie porad

Doświadczeni dekarze stworzyli szereg zaleceń dla początkujących, które znacznie ułatwiają proces stawiania czoła drewnianej podłodze:

  • Jeśli kładziesz płytki po raz pierwszy, warto spróbować zrobić to na innej powierzchni, aby „ćwiczyć umiejętności” (pomieszczenie do przechowywania jest idealne).
  • Upewnij się, że wykonałeś wstępny układ płytek z wzorami. Coś, co zmieni się bezpośrednio w procesie klejenia, będzie spóźnione.
  • Zaplanuj położenie płytek z ornamentem z wyprzedzeniem, ponieważ w trakcie układania możesz dać się ponieść i zapomnieć o nich.
  • Nie naciskaj zbyt mocno na płytkę podczas układania, w przeciwnym razie będziesz musiał stale usuwać nadmiar kleju w połączeniach.
  • Wyjmowanie płytki odbywa się tylko za pomocą gumowego młotka, w przeciwnym razie istnieje ryzyko rozszczepienia nie jednego elementu, ale kilku.
  • Jeśli nie znalazłeś zaprawy o odpowiednim kolorze, zrób to sam, dodając kilka kropli żądanego barwnika do bieli.

Przeczytaj więcej o zawiłościach układania płytek na drewnie, zobacz poniższy film.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria:

Remont